סמבטיון, געוואלדיג. איך פיל ווי ענדליך האט שוין איינער רחמנות אויף מיר. איך קען טאקע נישט ליידען ווען יענער מיינט אז די פלאץ איז פשוט באשאפן געווארען פאר עם, און דער וואס זאגט עם א ווארט איז ממש א שלעכטער.

הערשט יעצט באמערקט דעם אשכול. ונבנתה, איי העוו נאו ווארדס!!! ס'איז "די" ארטיקל, און ס'אנערקענט זיך די גרויסע ארבייט. עס האט מיר צוגעגעבן אסאך חומר למחשבה.

ישמעאל, אפשר קען מען געבן דער איידיע אין דער רעבישע ווארט צימערן?

ס'איז מעך יעצט איינגעפאלן אזא תורה: "דרך ארץ" די ווילסט וויסן וואס דאס מיינט דרך ארץ? איז קוק אויף דעם דרך ארץ אליינס. א יוד דארף אלעמאל וויסען צו זיין דער ערשטע די שנעלסטע וואס שייך. דאס איש פשט "דרך ארץ קדמה" , דער דרך ארץ פעדערט זיך, ער שטופט זיך פאראויס, "לתורה" אפי...

הייסט אז די נשים וקטנים דארפן באדאנקען די תנאים וואס זיי האבן געטראפן אזויפיל צייט פאר זיי ? און אפשר האבן זיי גאר געמאכט יוסף שפיל'ס ?
ווי פונקטליך איז דער מקור ? איך קען נישט נאכזאגן "געהערט פון נולד מאוחר".

אלעס פיין און וואויל אבער מ'דארף אויך זיכער מאכן אז די קינדער ווייסן דאס אז מ'דארף נישט גלייבן יעדע דיטעיל. אפשר בין איך צו תמימות'דיג אבער איך פלעג מיך איינרעדען אז אלע פרטים זענען אמת פאר די קינדער ואס גלייבן אלס, איז א שאד אויפציווייזן אויף יעדע דעטעיל אז סיז צוגעלייגט. ס'וועט נעמען צו סאך צייט....

אבי נישט קיין חסידישע מציבה

דער ארטיקל איבער געבראקטס פון א איד , וואלט מען שוין געדארפט ארויפשטעלן זייענדיג מעניני דיומא. ער שרייבט דארט: "הרה"ק רבי נחמן מברסלב זצ"ל האט געזאגט, אז ווער עס האט זיך נישט אנגעהויבן צו פירן מיט דעם מנהג פון נישט עסן געבראקטס, דארף טאקע נישט אנהייבן, אבער ווער עס פירט זיך שוין אזוי...

מאטי האט געשריבן:דו כאפסט באמת נישט דער נפק"מ צווישן א נאראטיוו און געזעץ?

ס'דארף נישט קיין נפק"מ. פארוואס זאל איך אננעמען זייער הלכות אויב זייערע סיפורים פון די יסודות און יודישקייט איז אויפגעבלאזן ?

ווי זענען די מקורות אז די מדרשים זענען ענדערש דמיונות ווי קבלה? און פארוואס זענען זיי אנדערש פון די דברי הלכה אז מ'טאר נישט משנה זיין כקיצו של יו"ד?

איך בין הערשט יעצט אנגעקומען צו ליינען דעם ארטיקל. ס'ברענגט אויס א וויכטיגע פוינט, אז דער מעשה קען נישט אנדערש אריין אין קאפ, נאר אויף אזא אויפן פון צולייגען אביסל אינטערעסאטע זאכן. און אפילו פאר זיך אויף צו איבער פארציילן די סיפור, אזוי ווי מ'זאגט "חייב אדם לראות את עצמו". אבער נישט חלילה...

יא! קאווע שטיבל איז די הצלה. נאך אסאך מיטמאכענישן, בעיקר און די חדר-ישיבה יארן, האב איך ענדליך געטראפן א ריכטיגע פלאץ ווי מ'קען זיך דארך רעדן כאשר ידבר איש אל רעהו, און אזוי אויך אמאל איבער געבן פון מיין אייגענע עקספיריענס. און דאס איז א חוץ פון די אנדערע תוכן'דיגע זאכן וואס מ'קען דא טרעפן.