זכות אייך ק"ש, געטראפן די גביר כוכב

[שטילע אינגערמאן]

מעשה שהיה, היינט פארמיטאג.
ליינט און האט הנאה.

כ'האב געהאט אן עפאוינטמענט אויף היינט אינדערפרי צו טרעפן א גביר אויף א פערזענדליכע טובה.

אזוי ווי איך קום אריין אינעם וואלקענקראצע געביידע אויף פיפט עוו. דארפ מען ווייזען די ID אלץ סעקיוריטי, מ׳דארף אריין סיינען און זאגן צו וועלכע אפיס איר זענט א באזיכער.
די סעקיוריטי גארד געקליידעט מיטן יוניפורם מיטן פולסטין ערענסקייט הייבט אויף ס'טרייבל און דריקט אן עקסטענד עם און לאזט וויסן אז שטילע איז דא צו זעהן מר גאלד.

מען הייסט מיר ווארטן אינעם וועיטינג רום אויפן ערשטע שטאק. נאך אפאר מינוט קומט צו גיין א שטיק נפלאות הבורא מער נאקעט ווי געקליידעט, און זאגט מיטן פאלטשע שמייכעל, היי שטילע קאם וויט מי.

שטילע מאכט גראד די הוט, היסט צוויי דריי מאל, קוקט אראפ אויפן שמוציגע ראקפארט שיך, און גלייכט אויס די צעפליקטע וואלענע טלית קטן און גייט נאך ס'פרוי.
זי נעמט מיר צום עלעוועטער ווי דארט שטייט א שווארצע מיטן זעלבע יונעפארם ווי די סעקיוריטי פון אינדרויסען, ער זעהט ווי אונז קומען, כאפט ער אונז אויס און דרוקט ס'קנעפל פאר אונז און געבט א ברייטע שמייכעל און האלט די טיר פונעם עלעוועטער (כאילו ווען נישט וואלט עס אריין געהאקט אין מיין פרצוף). ביים אריין קומען אינעם עלעוועיטער וואס איז ארום גענומען מיט שפיגלעך ממזרח מערב מצפון ומים, כאפט מיר א שרעק כאילו ס'איז דא אפאר הונדרעט שטילע'ס.

ביים אנקומען צום 12טן שטאק עפענט זיך די טיר צו א מלכות וואס איז נישט שייך צו באשרייבן. א איידעל מוזיק שפילט דורכ'ן קלארען ספיקער סיסטעם, די וואנט קעגן איבער איז א פיש טאנק, יעדע זאך שטייט אין פלאץ, אלץ שרייט "כ'האב א זכיה צו זיין דא", די פרישע שמעק האט עפעס א ריח גן עדן. די שטיינערדיגע ערד וואס איז ארום גענומען מיט א מוזעיעק געמאכט אין טורקיי איז איין שטיק, דאס הייסט מ'האט דאס געשניטען אין די נידריגע טולען פון טורקיי און אהערגעברענגט כמו שהוא. די ווענט אלע באשטיין פון גלאז, ציענדיג פון פלאר צום דאך, אין פארענט פון יעדער ווינדא קלאצט א גאלדענע ביינאקליעס אויף א סטענד, די view פונעם פענצטער שרייט מלכות, ממש ווי א פייגעל אויג bird view איבערן סענטראל פארק. די פערניטשער זאגט עדות "איך קאסט נישט ווייניגער ווי א מאה אלף". די 10 פיסיגע מארבל טירן האבן אלע גארדס שטיין על כל צרה שלא תבוא.

אזוי ווי מ'פיהרט מיר ארום ווער איך אלץ מער פארלוירען מיט יעדער טריט, ס'איז ביי מיר נישט קיין ספק אז צו ארבייטען דא טאר מען נישט וועגן מער ווי 120 פונט און מ'דארף גיין אנגעטוען ווי חוה הארט נאכן חטא, כאילו א מודה במקצת.

דא לאזט מען מיר אראפ אין פריוואטע וועיטינג רום פון מר גאלד, און מ'זאגט מיר אן כ'זאל ווארטן אין דער צימער פאר מר גאלד.

אינעם ווינקעל שטייט א דורכזיכטיגע פרידזש מיט טשיקאווע טרינקען, מיין ושט איז געווען טרוקען ווי א זית, אבער מחמת פחד פיהלענדיג ווי א יון אין די סוכה האב איך נישט געטרויט צו גיין נעמען א שלינג וואסער.
כ'שפיל זיך מיט מיין סעלל כאילו כ'בין ביזי, כ'בין מתפלל צום בורא כל עולמים כ'זאל מיר זעהן אינדרויסען פון דער מוזיום, כ'האב פארבלאנדזעט דא אין תהום אריין.

פארזינקען אין מיינע מחשבות, שפאצירט אריין א פערסענאל סעקרעטאר היפש די פארקערטע סייז פונעם תולדות אברהם יצחק רעבעצין, און באפעלט מיר כ'זאל איר נאכגיין,
אחורי ארי ולא מאחורי אשה ליגט מיר נאך אין די ביינער, און כ'גיי איר נאך אזוי אביסעל לינקס כדי מקיים צו זיין די גמ'.
דא נעמט מען מיר צום פערזענדליכע אפיס פון מר. גאלד אליין.

די טירן אריין צום אפיס זעהט אויס עפעס ענליך צום בעלזא ארון קודש, און דא עפענט זיך די טיר צום צאר ניקאליי ציממער אליין. די שטוב איז בערך איז אזוי גרויס ווי א ביהמ"ד.
אויפן ווענט וואס האבן נישט קיין גלאז הענגט פלאקאטען פון וויכטיגע קאמפעניס וואס מר גאלד האט שוין געמאכט ביזנעס, אדער בילדער פון מר גאלד זיך ווינטשען מיט גרויסע שישקעס, א שטייגער ווי די פרעזידענט בוש אדער טראמפ. און נאך אפאר סקעטשעס פון וואלקן קראצערס וואס ע"פ חשבון איז דא אינדערמיט פון די ארבייט.
אויף גאנץ מזרח זייט הענגט א הערליכע פעינטינג פון מר גאלד מיטן סאטמער רבי'ן שליט"א, די רבי מיט א גרויס שמייכעל זיצענדיג אויף א פינקע ריזיגע שטיל, ביים רעכטע זייט שטיין צוויי פון מר גאלד'ס זוהן אויסגעביגעלט מיט מעטשינג קליידער, און אויפן לינקע זיצט מר גאלד אין געבט לחיים פארן רבין.

מר גאלד'ס קאסטום בענקעל געמאכט פון קאשמיער געמישט מיט לעדער, א הערליכע ווייסע קאלער מיט שווארצע שטראכען, די טיש וואס איז די סייז פון מיין דיינינג רום זיצט אויפ א דיקע קארפעט, די טיש איז ציכטיג ריין, קיין שום פייל אויפן טיש חוץ פון א איידעלע עפל קאמפיוטער.
איך זעץ מיר אויפ'ן בענקעל קעגן איבער די טיש, אויך א ווייסע בענקעל אויסנאם באקוועם מיט א firm זיץ.

כ'ווארט שטיל פאר מר גאלד זאל אריין שפאצירן, געוואוסט האב איך אז די זאך גייט נישט געלונגען, ווי גיי איך אנהייבען די שמועס? ווי גייט ער מיר אנקוקן?
אזוי ווארטענדיג בין איך געווען גאר נייגעריג ס'ארא וועבזייטלעך ער האט אפען, איך זעה אז די אפיס איז ליידיג. איך נעם די גאטס, איך כ'בייג זיך איבער און.......

קאווע שטיבעל בכבודו ובעצמו... יא יא, די צוויי מענטשעלעך טרינקען קאווע ביי א טיש...
כ'געב א בליק אויפן רעכטע זייט און קוק זיין ניק.
כ'האב געפילט א שמחה, דאס איז דאס??? א ניק וואס כ'אישי זיך שוין יארן מיט....

ווי נאר דער אינגערמאן שפאצירט אריין מיט קאווע אין די הענט און די געביגעלטע העמעד מיט שטייפע קאלער, שפרינג איך ארויס אין א געשריי "כוכב, כוכב"...
כ'בין שטילע! אנפריקען ביליוועבעל סארא מוצלח דו ביסט..

דא האט מר גאלד געזעהן אז ס'איז שוין צו שפעט צוריק צו דרייען די זייגער, ער האט תיכף מיד מיר ארום גענומען און מיר געהאלזט און געקושט.

פאר א שעה צוויי האט מען געשמיעסט, ארום געלאכט, בארעדט אסאך ניקס סארא בהמות זיי זענען, פון דארט איז מען אריין אינעם שמועס כ'בין ארויפגעקומען צו איהם, פארשטייט זיך כ'האב באקומען א גאנצע donation פון 36 טולר, צוויי מאל חי

א דאנק אייך קאווע שטיבעל, אין אייער זכות איז מיר געלונגען די זאך.