מילתא דבדיחותא

[שבת אחים]

כ’האב געהאט א לאנגע שמועס מיט א בנש״ק (נישט פון די וויזניץ גזע), ער איז א גרויסער ת״ח א ידען, א טיפע טראכטער. כ’האב זייער הנאה געהאט צורעדן מיט אים. ער קען אלע הויפן, אלע רבי׳ס, אלע מעשיות ביזן בעש״ט. נאך די גאנצע שמועס זאגט ער מיר. “איך ווייס נישט צו דו גלייבסט יא צי נישט, אבער דאס איז אמאל זיכער ווען דער קאצקער וואלט דיך געטראפן וואלט ער געזאגט דו ביסט די גרעסטע מאמין וואס כ’האב נאר אמאל באגעגענט”

[וואלווי]

די היימישע געדענקען נאך אין די בראשית יארן, היבש פאר'ן סטראוק, ווי ביים רבי'ן אין מיט'ן די וואך ביים דאווענען איז געווען אן ענגען ציבור, ד'עולם האט דאך דעמאלטס שווער געארבעט ברענגען פרנסה, ווי אויך האט דאך די רבי געדאווענט צומאל קרוב צו חצות מחמת זהירות.

פאסירט אמאל איין פארמיטאג, טאקע דארט אין נעפ מענשאן, אז די רבי האט זיך היבש פארזוימט צו צוגיין צו שחרית, אזוי ארום דרייענדיג זיך מיט'ן טלית אויפ'ן אקסעל. ביינע לביינע איז שווער געווען צו האלטן די מנין. האט מען אריינגערופן דעם אלטן יאקאבאוויטש, ער איז דאך געווען א פלאמבבער און פונקט געענדיגט א דזשאבב אין געגנט.

א דארשנטיג פר' לך לך איז עס געווען, נאך פאר די רבי איז אפגעפארן קיין מייאמע. קומענדיג צו קריאת התורה האט די רבי געהייסען אויפרופען פאר שלישי טאקע יאקאבאוויטש'ן, און ווי אונז האמער געוויסט, האט די רבי געהאט טיפע חשבונות וואס ער האט געליינט פאר וועם. למעשה, האט די רבי געליינט מיט גרויס נעימות און ווי געווענטליך האט רבי צוגענדיגט מיט א שמייכל און א שטיקל הרמת קול, דעם "וחיתה נפשי בגלל"ך"...

[נקודת-אמת]

האסט מיך דערמאנט אן עפיזאד וואס איך ווייס נישט אויב ס'האט אמאל פאסירט
אבער ווי האבן אונזערע זיידעס געזאגט: מ'דארפן מיר גלייבן אז ס'וואלט געקענט געשעהן אזוינ'ס!
והנה המעשה לפניכם, קראו ותחי נפשכם:
אין קרעטשניף איז איינגעפירט אז די רבי אליינ'ס דינט אלטס בעל קורא ביי קריאת התורה
און נישט נאר אז די טראפן זענען כידוע ע"ד רבוה"ק אזוי ווי רביה"ק דער רבי ר' הערשלי קרעטשניפער זיע"א האט שוין זיך אנגערופן
אז געוויסע בעלי קורא'ס מיינען אז די טראפן דארפן שטימען מוזיקאליש, אבער אונז ווייסן מיר אז טראפן מיינט אז ס'זאל טראפן טרערן פון די אויגן,
נישט נאר די טראפן האט דער רבי אליינס מחדש געוועהן נאר אויך די חלוקת העליות פאר וועמען צו געבן און א וואו זיך אפ-צו-שטעלן איז אויך געוועהן אלעס לדעת קדשו.
ויהי היום, ס'איז געוועהן שבת בראשית, און ביים דאווענען האט מופיע בהדרתו געוועהן איינער וואס איז געכאפט געווארן ביי א מעשה שאין כאן המקום לפורטה והמבין יבין
האט עם דער רבי מכבד געוועהן מיט עליית 'שביעי' און דער רבי האט זיך אפגעשטעלט פאר 'אחרון' ביי די פסוק: "ויקחו להם נשים מכל אשר בחרו"...

(איך ווייס אז הלכה'דיג שטימט דאס נישט וויבאלד ס'איז בלויז צוויי פסוקים פאר הפסק פרשיות
אבער מ'דארף גלייבן אז ס'וואלט געקענט געשעהן)

[שמחהלע קאפשטיק]

מענין לענין ומטראפ לטראפ...
אויף א גוטע בעל קורא זאגט מען אויף איהם אז ער ליינט ווי א שיכור ! ווייל ער פארפעלט נישט קיין טראפ !!!

ביי אונז אין ס'מעדריש איז אמאל צוגעגאנגען א בעל קורא און האט געליינט ווי א נערוועזער בריסקער און האט ארויסגעשריגען יעדע תנועה - יעדע דגוש האט ער מדגיש געווען מיט אלע דוקדוקים - יעדע טראפ האט ער געזינגען ווי יאסעלע ראזענבלאט
נאכן ליינען גייט איינער צו צו איהם און זאגט איהם: " אמת אז איר זענט א וועדשיטעריען (Vegetarian)?
= יא ! אבער פון וואנען ווייסטו דאס ?
= ווייל איך האב פארשטאנען אז דאס איז נישט אייער איינציגע משוגעת !!!