קל וחומר האט געשריבן:
אלס א ספר וואס ווערט געלערנט אין יעדע ישיבה בסדרי העיון איז ער פון די איינציגסטע וואס ווערט אויך גענוצט אליבא דהלכתא.
אזוי וואלט, אפשר(?), געדארפט צו זיין אבער ס'איז דאך נישט. כ'מיין אז מ'לערנט נישט צופיהל חזון איש אין ישיבות.
און לעיקרן של דברים איז אזוי, די חידוש פונעם חזון איש איז די געוואלדיגע מאס פון לעגיטימאציע וואס ער גיבט פאר 'שכל' און 'סברא', ד.ה אזוי, בעוד וואס אלע ישבישע מהלכים לויפן אויף א שניט פון טערמינען, רול'ס און קאנקרעטע 'דינים', האט דער חזון איש גענומען מער א אפענע צוגאנג און לאזן מסביר זיין א זאך פשוט מצד שכל וסברא.
דוק, ווייל כ'האב זיך נישט גוט ארויסגעברענגט.
אבער אויב כ'מעג צולייגען א נקודה מענין לבנין שלא באותו קנין, איז אזוי, ביי הל' כלאים איז דא געוויסע מינים וואס זענען איינס, און מ'מעג זיי איינזייען צוזאמען און געוויסע מינים וואס זענען צוויי עקסטערע און מ'טאר נישט, אין די משנה (מס' כלאים, פרק א) איז אויסגערעכנט אסאך פון דיע, צו געבן א קונקרעטע כלל וויאזוי חז"ל האבן אפגעטייטשט 'איין מין' אדער 'צוויי מינים' איז שווער, ווייל קיין איין'ס שטימט נישט אינגאנצען... זאגט אבער די חזו"א: "קביעות חכמי ישראל בחלוקת המינים לענין דיני כלאים, נובעת מהבנה עמוקה בתכונות הפנימיות של הברואים וכו'" עכ"ל, דאס הייסט אז ס'נישט קיין "דין" אין "מראה", נישט קיין "דין" אין "טעם" ס'בכלל נישט קונקרעט און שוין!
אויב גלייכסט דרוש, קען מען אפשר מסביר זיין לפי"ז, פארוואס די 'חזון איש' האט נישט געהאלטען פון לערנען מוסר, נאר לויט ווי אזוי מיר האבן גערעדט אז די חזו"א האט נישט אנגעקוקט די תורה (שבע"פ) ווי א סעט פון צוויי-טויזנט-יעריגע 'דינים' וואס מ'דארף מפענח זיין, נאר ענדערש ווי עפעס וואס גייט צוזאמען מיט די 'סברא' און 'שכל האנושי' ממילא איז דאס שוין מוסר פאר חיי יום יומי אויך.
וואטעווער.... גענוג שטותים פאר יעצט....
''מעיד אני עלי שמים וארץ, בין ישראל בין גוי, בין איש בין אשה, בין עבד בין שפחה, הכל לפי המעשה שעושה, כך רוח הקדש שורה עליו". (תנא דבי אליהו רבא, פרק ט')