חומרות אויף פסח

[ברסלבער]

עס קומט שוין באלד דער יום טוב פסח, און יעדער איז ביזי מיט זיינע חומרות ודקדוקים, וויל איך שרייבן וועגן דעם ענין במשנתו של רבי נחמן מברסלב, און ווער עס האט צוצולייגן פון אנדערע מקומות איז מכובד.

רבי נחמן שרייבט (ליקוטי מוהר"ן ח"ב מד) אז די אלע חומרות ודקדוקים דערווייטערן א מענטש פונעם אייבערשטן, חז"ל זאגן "לא ניתנה תורה למלאכי השרת". און אויך "אין הקב"ה בא בטרוניא עם בריותיו", דהיינו אז דער אייבערשטער האט געגעבן די תורה אויף א נארמאלע וועג ווי אזוי מענטשן פירן זיך נארמאל, און דערפאר דארף מען נאר טוהן די הלכות אזוי ווי עס שטייט, און מען דארף גארנישט צולייגן קיין חומרות יתירות.
און ער זאגט דארט אז אויף די מענטשן וואס זענען ביזי מיט חומרות יתירות, אויף זיי זאגן חז"ל וחי בהם ולא שימות בהם, ווייל די אלע וואס ליגן אין חומרות האבן קיינמאל נישט קיין חיות פון א מצוה, אייביג זענען זיי פיל מיט מרה שחורה אז אפשר האבן זיי נישט מקיים געווען די מצוה אינגאנצן כתיקונה.
רבי נתן שרייבט דארט צו אז רבי נחמן אליינ'ס האט נישט געהאט קיין שום חומרות.

אין אן אנדערע פלאץ (ליק"מ ח"ב פ"ו) טייטשט ער דעם פסוק מקוצר רוח ומעבודה קשה, אז ביי עבודה זרה שטייט אף אין יש רוח בהם, אז זיי האבן בכלל נישט קיין רוח, ממילא "מקוצר רוח" מיינט איינער וואס האט נישט קיין גאנצע אמונה, זאגט ער אז איינער וואס האט נישט קיין גאנצע אמונה, דארף אייביג צולייגן נאך שווערע עבודות, ווייל די פשוטע מצות ווי אזוי דער אייבערשטער האט עס געהייסן איז אים נישט גענוג, דאס איז פשט, מקוצר רוח - ווען איינער האט א שוואכע אמונה, ומעבודה קשה - דעמאלט'ס דארף ער האבן שווערע עבודות, אבער איינער וואס האט א קלארע אמונה דארף נישט טוהן קיין שווערע עבודות, אים איז גענוג וואס די תורה זאגט כפשוטו.

רבי נתן דערציילט (שיחות הר"ן רלה) אז איינמאל האט רבי נחמנ'ס א תלמיד אים געפרעגט עפעס א שאלה וועגן א חומרה אין פסח, און רבי נחמן האט יענעם שטארק אוועק געמאכט, און ער האט דעמאלט'ס אסאך גערעדט פון דעם אז דער עיקר עבודת ה' איז צו מרבה זיין בתורה ותפלה ומעשים טובים פשוט'ערהייט אן קיין שום חומרות, ולא ניתנה תורה למלאכי השרת.