רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

הלכה ואגדה, מוסר וחסידות
[NAMELESS]

רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

שליחה דורך [NAMELESS] »

א.
אין דעם אשכול, האט זיך [tag]יידל[/tag] באצויגן צום נקודה אז רשב"י איז געווען א שטרענגע מענטש, און גארנישט אזא פאלקס מענטש ווי מיר מאלן אים אראפ אלס דער 'כדאי הוא רבי שמעון לסמוך עליו'. למעשה ווען מיר גריבלן אביסל אין זיין היסטאריע, זעען מיר לכאורה אז דאס איז אמת ויציב. וכמו ששמעתי מחכ"א אז ווען מ'קוקט נאך די היסטאריע פון ר' שמעון אין תלמוד [נישט פון זוהר], זעט מען גאר א שרעקעדיגע שארפע דמות, און בכלל נישט דער 'גוטער איד'...

למשל, זיין שארפע ארויסטריט קעגן די רומיים אפילו ס'האט געשמעקט מיט טויט שטראף, זיין שארפע ארויסטריט קעגן די וואס ארבעטן בכלל - 'מניחין חיי עולם ועוסקין בחיי שעה?!' וואס לכבוד דעם האט ער פארברענט אלעס וואס מ'האט איינגעפלאנצט [און כעי"ז זיין עקסטרעמע שיטה בנוגע ארבעט בכלל, כבגמ' ברכות דף ל"ה ע"ב, אז מ'דארף זיצן אין לערנען און דער באשעפער וועט שוין צושיקן וואס מען דארף], זיין שארפע עונש צום לויזן צונג - יהודה בן גרים - 'נתן בו עיניו ונעשה גל של עצמות', און דער זעלבער עונש צום זקן אחד שהיה מלגלג עליו ביים מטהר זיין טבריה (וכולהו איתנהו בגמ' שבת דף ל"ג ע"ב-ל"ד ע"א). אזוי אויך האט ער מעניש געווען איינער וואס האט מלקט געווען ספיחי שביעית, ווען ער האט זיך אויסגעדריקט 'פורץ גדר ישכנו נחש', וכך הוה, כדאיתא בירושלמי ברכות פ"א ה"ו.

און אפילו אן דעם, געפינען מיר בשמו דעם שארפן צוגאנג אין גמ' ברכות דף ל"א ע"א, ווי ער איז דער בעל המימרא "אסור לאדם שימלא שחוק פיו בעוה"ז". דאס אלעס ווייזט אויף א ר' ברוך'ל מעזיבוזער ענדערש ווי אויף א גוטער איד פון ניישטאט...


ב.
אבער נישט נאר ביי די סארט אידן - וואס סוכ"ס האבן געטון עפעס שלא כהוגן לפי דעתו, האט ער אזוי שארף מגיב געווען. נאר אפילו ביי תנאים אליין! לאמיר לערנען צוזאמען א קליין שטיקל גמ' (מעילה ט"ז ע"ב-י"ז ע"א):
אמרו מי ילך ויבטל הגזרות, ילך ר' שמעון בן יוחאי שהוא מלומד בנסים. ואחריו מי ילך, ר"א בר ר' יוסי. אמר להם רבי יוסי: ואילו היה אבא חלפתא קיים יכולין אתם לומר לו תן בנך להריגה?! אמר להם ר' שמעון: אילו היה יוחאי אבא קיים יכולין אתם לומר לו תן בנך להריגה?! אמר להו רבי יוסי: אנא אזלין דלמא עניש ליה ר' שמעון, דקא מסתפינא. קביל עליה דלא ליענשיה, אפילו הכי ענשיה, כשהיו מהלכין בדרך נשאלה שאלה זו בפניהם מנין לדם השרץ שהוא טמא, עקם פיו ר' אלעזר בר רבי יוסי, ואמר (ויקרא יא, כט): וזה לכם הטמא, אמר ליה ר' שמעון: מעקימת שפתיך אתה ניכר שתלמיד חכם אתה, אל יחזור הבן אצל אביו.

און רש"י איז מסביר:
יכולין אתם לומר תן בנך להריגה - בתמיה, כך אין אתם יכולין לומר לי שאתן בני להריגה:
אמר להו ר' יוסי - מסתפינא דלמא עניש ליה ר' שמעון בן יוחאי לבני, ובדבר זה אני מתיירא יותר מפחד האויבים, שמתיירא אני שמא יכעוס עליו בשביל שום דבר ויענישנו:
קיבל עליו - רבי שמעון בן יוחאי דלא עניש ליה, ואף על פי כן ענשיה כדאמרינן לקמן דאמר ליה אל יחזור הבן כו':
עיקם פיו - ר' אלעזר בר רבי יוסי, שלא אמר קול רם כמנהגו אלא עיקם פיו מכמות שהיה רגיל לדבר ואמר בלחישה, שלא ירגיש רבי שמעון בן יוחאי שיהא כמורה הלכה לפניו, ואף על פי כן הרגיש בו רבי שמעון בן יוחאי, ואמר לו מעקימת שפתיך אתה ניכר ראיתי שהשבת תשובה וניכר שחכם אתה שידעת להשיב, אבל הואיל והורית לפני אל יחזור כו' דענשו. ואידך מפרש באגדתא היכי הוה עובדא, דנטה נפשו למות עד שנזכר רבי שמעון בן יוחאי שאמר לאביו שיהא מחזירו לשלום, ובקש עליו רחמים, והיאך נתרפא מפרש התם:

פשט אין קורצן: רשב"י איז געווען מפורסם מיט זיין שארפקייט עד כדי כך, אז ר' יוסי האט מער חושש געווען אז זיין זון וועט זיין אין א סכנה זיך דרייענדיג לעבן ר' שמעון, ווי דאס עצם גיין אין לייבן גרוב - בבית המלכות - צו אפשאפן גזירות אויף כלל ישראל. נישט נאר איז ר' יוסי געווען גערעכט מיט זיין חשש, נאר אפילו נאכדעם וואס ר' שמעון האט שוין מקבל געווען אויף זיך נישט צו מקפיד זיין אויף ר' יוסי'ס זון, האט ער נאכאלס מקפיד געווען אויף אים עד שנטה למות! און אויף וועלכן עבירה? אויף דעם וואס עיקם את שפתיו און האט לוחש געווען א דבר הלכה!


ג.
זיין שארפקייט באגלייט אים אפילו בנוגע זיין רבי, דער ארוך בדורו ובדורות הבאים, רבי עקיבא. אזויווי עס ווערט געברענגט אין גמ' פסחים דף קי"ב ע"א: 'חמשה דברים צוה ר"ע את רבי שמעון בן יוחי כשהיה חבוש בבית האסורין, אמר לו רבי למדני תורה, אמר איני מלמדך, אמר לו אם אין אתה מלמדני אני אומר ליוחי אבא ומוסרך למלכות'. דהיינו, ר' עקיבא האט מורא געהאט צו לערנען מיט אים, וויבאלד ער איז געגאנגען אין תפיסה נאר פארן לערנען ברבים. האט אים ר' שמעון כביכול געסטראשעט אז אויב גייט ער נישט לערנען מיט אים, גייט ער אים איבערגעבן צו זיין טאטן יוחאי, וואס איז געווען א מקורב למלכות, און ער וועט אים שוין מעניש זיין כדבעי... פארשטייט זיך אז ער האט געמיינט לשם שמים, צו לערנען נאך פון זיין רבי'ן [און ער האט טאקע געפועל'ט, עיעו"ש בגמ'], אבער דער קו זעט זיך קלאר איינמאל און נאכאמאל, אז ער איז געווען זייער א שארפע מענטש.


ד.
דער גרויסער צדיק און עובד ה', רבי לוי יצחק מבארדיטשוב, איז אריין אין היסטאריע באוואוסט אלס דער "סניגורן של ישראל". דער אלטוועלטליכער בליק אויף אים איז, אז ער האט געהאט א הארץ פון פוטער, א מויל פון האניג, און ס'האט זיך געגאסן פון אים נאר שבחים אויף כלל ישראל א גאנצן טאג. און מיר האבן טאקע אן אוצר בלום פון מעשיות וויאזוי דער בארדיטשובער האט ממליץ טוב געווען אויף אידישע קינדער אפילו בשעת'ן טון עפעס אומריכטיג [ווי דער בעל עגלה וואס האט געשמירט רעדער ביים דאווענען, אדער דער וואס האט געדאווענט בלא-בלא-בלא (קרעדיט: מיכאל שניצלער)].

למעשה, פוק חזי, נעם ארויס א ספר און זע. דער בארדיטשובער האט איבערגעלאזט זיין ספר 'קדושת לוי', וואס איז - חוץ פון א רעגולערע חסיד'ישע ספר מיט חסיד'ישע גאדאנקען - אויך א ספר מלא תוכחת מוסר. בפרט ביי זיינע דרשות זעט מען קלאר אז ער רעדט ווי א מוכיח בשער. און ס'איז גראדע פארשטענדליך: דער בארדיטשובער איז געווען דער שטאטס רב, און מתוקף תפקידו האט ער געדארפט מוסר'ן דעם עולם ווען ס'זענען געווען דברים הצריכים תיקון. דער איינציגסטע פראבלעם איז נאר, אז דער 'מליצה ישרה' זעט מען נישט דארטן נאר א שארפע מגיד וואס האט אריינגעפליקט דעם עולם, און דאס לייגט זיך עפעס נישט אויפן געדאנק אלס דער זעלבער איידעלער 'סניגורן של ישראל', מיט וואס ער איז אזוי בארימט געווארן.

וקיבלתי ממו"ז דער הסבר דערויף, אז ווען דער בארדיטשובער האט געזען דעם בעל עגלה שמירן די רעדער פונעם וואגן ביים דאווענען, וואס יעדער ווייסט זיין טיפישע צוגאנג דערצו, אז ער האט געזאגט: קוק באשעפער אויף דיינע קינדערלעך, אז אפילו ביים שמירן די רעדער דאווענען זיי... מיינען מענטשן אז דאס, און נאר דאס, האט דאן פאסירט. אבער דער אמת איז, אז ווען ער האט געזען דעם בעל עגלה מזלזל זיין אינעם דאווענען, האט ער אנגעשייגעצט דעם בעל עגלה כהוגן, אויסגע'מוסר'ט אויף דעם וואס ער טוט מלאכות בשעת'ן דאווענען, נאר נאכדעם האט ער זיך אויך אויסגעדרייט מיט א מליצה ישרה כלפי מעלה, לומר אז 'אפילו ביים שמירן די רעדער דאווענט ער'...

ונקודת הדברים בזה, אז איינער וואס איז נאר א סניגור ווען ער זעט שקאצעריי, איז קיין סניגור אויך נישט. דער איז א שוטה שאין דבריו מתקבלים. אבער איינער וואס קען זען דער מטבע פון צוויי זייטן, און קען זיין א מליץ יושר א רגע נאכן געבן יענעם א 'פסק' - דער איז א מושלם, און דאס מיינט א 'מליץ יושר'.


ה.
רשב"י איז טאקע געווען זייער א שארפע מענטש, וכנ"ל. ער איז געווען משכמו ולמעלה אפילו כלפי די גדולי הדור. ער איז געזעצן אין א מערה אין אבנארמאלע אומשטענדן, ארויסגעקומען א צובלוטיגטער פארוואונדעטער מענטש, און געלעבט אויף באקסער [פרובירט נאר פאר צוויי טעג...] די גאנצע דרייצן יאר. שוין אין מערה איז ער געווען פאררעכנט אלס דער גדול הדור, אזש מ'האט געדארפט צוקומען צו זיינע תשובות אין הלכה, כמבואר בגמ' שבת הנ"ל. און אוודאי ווען ער איז ארויס איז ער געווארן אנערקענט אלס הגאון - בה"א הידועה, און אזוי אויך - 'הקדוש'.

זיין הפלא'דיגן און סודות'פולן לעבן זעט מען אויך פון זיין רבי'ס התייחסות צו אים, ווי עס ווערט געברענגט אין גמ' ירושלמי סנהדרין פ"א ה"ב, אז ווען ר' עקיבא האט מסמיך געווען ר"מ און רשב"י, האט ער געזאגט: 'ישב ר"מ תחלה. נתכרכמו פניו של ר"ש, א"ל ר"ע דייך שאני ובוראך מכירין כוחך'. און אזוי האט רשב"י מעיד געווען אויף זיך אליין, ווי ס'שטייט אין גמ' גיטין דף ס"ז ע"א אז ער האט געזאגט: 'בניי שנו מדותי, שמדותי תרומות מתרומות מדותיו של ר״ע'.

אוודאי איז זיין בליק אויפן לעבן געווען אינגאנצן אנדערש ווי זיינע חברים, ווייל ער איז געווען אינגאנצן אנדערש ווי זיינע חברים. און כאטש פארן טובת הכלל האט מען געדארפט זיינע חברים, וואס זענען געווען עומדים על גבי הקרקע, אבער פון ר' שמעון האט מען געזען א ציל. א בחינה פון 'מתי יבוא לידי ואקיימנה', א שטילע האפענונג אז כ'זאל אויך קענען זיין פון די וואס לערנען טאג און נאכט וכדברי רשב"י אז אין אזא פאל - זכה מלאכתו נעשית ע"י אחרים. און דער טעם פארוואס 'הרבה עשו כרשב"י ולא עלתה בידן', איז ווייל ס'געווען - און ס'איז אייביג אזוי במציאות - ווייניג מענטשן וואס קענען זיך באמת מקריב זיין צו לערנען יומם ולילה ממש. אזויווי די הבנה פונעם מהרש"א דארטן אויפן פלאץ, ועיי"ש בדבריו המתוקים.

אבער דווקא פון דעם שטארט ארויס דאס ספעציעלקייט פון ר' שמעון, אז ער איז נישט געווען מנותק מן המציאות. און כאטש אין זיין פריוואטן לעבן איז ער געווען דער שפיץ שארפקייט און אזויגערופענער קיצוניות, דאך איז זיין הנהגה כלפי שמיא - אזויווי דער בארדיטשובער בשעתו - געווען א הויכפונקט פון גוטסקייט, ליבליכקייט, און חסד. און אזוי אויך איז זיין בליק אויף כלל ישראל געווען זייער פאזיטיוו, ווי מיר וועלן אראפברענגען כמה דוגמאות.


ו.
זיין פאזיטיווע בליק בכלל, זעט מען פון דעם גאר בארימטן מאמר זיינע [וואס הלואי אויף אונזערע רבנים געזאגט...], אין משניות אבות פ"ד מי"ב: 'ג' כתרים הן, כתר תורה כתר כהונה וכתר מלכות, וכתר שם טוב עולה על גביהן'. און אפילו לענין מלאכה אליין זאגט ר' שמעון 'גדולה מלאכה שמכבדת את בעליה', און כדי ממחיש צו זיין ווי שטארק ער האלט אזוי, דערציילט די גמ' אין מסכת נדרים דף מ"ט ע"ב 'ר' שמעון שקיל צנא על כתפיה, ואמר גדולה מלאכה שמכבדת את בעליה', והדברים נפלאים!

איבער כלל ישראל האט ער סיי דעם אפטעמיסטישן בליק, זיך דינגענדיג אויף 'רבותינו שביבנה' וואס האבן געזאגט אין מסכת שבת דף קל"ח ע"ב 'עתידה תורה שתשתשכח מישראל', וואס ער האט געזאגט 'חס ושלום שתשתכח תורה מישראל, שנאמר (דברים לא, כא): כי לא תשכח מפי זרעו [וכאן רמזו המרמזים על הסופי תיבות שהם אותיות 'יוחאי', והכונה שבזכות זרעו של יוחאי, רבי שמעון, לא תשתכח תורה מישראל], און סיי א כלליות'דיגן פאזיטיוון בליק, זאגנדיג אין מסכת מגילה דף כ"ט ע"א 'בא וראה כמה חביבין ישראל לפני הקב"ה, שכל מקום שגלו שכינה עמהם', און נאכמער דריקט ער זיך אויס אויף כלל ישראל, אין משניות שבת פי"ד מ"ד 'כל ישראל בני מלכים הן'.

און כמובן, קומט מען צו צום סוף, צום נקודה וואס מ'זעט אסאך מאל אין זוהר, אבער איינמאל אין ש"ס, ווי ער האט זיך אויסגעדריקט אין גמ' סוכה דף מ"ה ע"ב 'יכול אני לפטור את כל העולם מן הדין מיום שנבראתי עד עתה, ואלולי אלעזר בני - מיום שנברא העולם ועד עכשיו'. וואס איז חלק פון זיין מסי"נ להגן על הכלל, ווי די מעשיות גייען פון די מלאך וואס האט געוואלט פארלענדן די וועלט ביז די רעגן בויגן וואס איז נישט געזען געווארן בחייו.


ז.
דאס איז א דוגמא פון א מליץ יושר אבער א שארפער קפדן, א סניגוריון של ישראל צוזאמען מיט קיצוניות לש"ש, א הימל מענטש אין זיין פריוואטן לעבן אבער א רועה נאמן לעדתו. און דערפאר קען רבי שמעון פארדייען סיי די בעלי מקובלים, שרפים עומדים ממעל לו, דער אריה"ק און רמ"ק, דער אוהחה"ק און דער רש"ש, דער בעשטה"ק און דער גר"א, צוזאמען מיט תמימות'דיגע - אפילו פארגרעבטע - אידן. ס'איז דער יכול אני לפטור את 'כל' העולם, ס'איז דער 'כדאי הוא רבי שמעון לסמוך עליו בשעת הדחק' וואס מ'נוצט אלס מליצה ארויסצוברענגען דעם שייכות פון יעדן איד באשר הוא, מיטן שארפן קיצוניות'דיגן - רבי שמעון.

דער הייליגער באשעפער איז דאך (דברים ד, כד): 'אש אוכלה הוא', דאס מיינט אבער נישט אז א פשוטער איד קען נישט געפונען קיין קירבת אלקים. נאר דאס מיינט אז אפילו צום צדיק איז ער אויך אן אש אוכלה, והקב"ה מדקדק עם צדיקיו כחוט השערה ווי ס'שטייט אין גמ' יבמות דף קכ"א ע"ב. אזוי אויך רשב"י האט געקענט זיין א שארפער אפילו צו גדולים וטובים בדורו, אבער זיין אוניווערסאלן בליק איז געבליבן ריין, איידל, אין גלאנצנדיג. און דערפאר קען יעדער האבן דעם שייכות מיטן צדיק וואס איז מעיד 'חביבין ישראל' און 'כל ישראל בני מלכים הן', מיטן צדיק וואס זיין קול דערהערט זיך דור אחר דור: 'יכול אני לפטור את כל העולם מן הדין'.

און מיט דעם דערהערט זיך אויף א נייעם אופן, דער טיפקייט פון די ווערטער פונעם בית אהרן פון קארלין: "כשם שהקב"ה לכל, כך רשב"י לכל, אפילו לפחות שבפחותים". דאס איז נישט סתם א מימרא, דאס איז תמצית חייו פונעם הייליגן תנא האלקי, רבי שמעון בר יוחאי, אש אוכלה הוא, אבער יעדער קען זיך דערנענטערן צו אים און זיך מתחמם זיין לאורו.


[center]תורתו מגן לנו, הוא מאירת עינינו, הוא 'ימליץ טוב' בעדינו, אדונינו - בר יוחאי.[/center]
דעת תורה
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 2147
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג מערץ 18, 2013 1:07 am
האט שוין געלייקט: 5895 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1719 מאל

שליחה דורך דעת תורה »

איך בין נישט קיין בקי אין קדושת לוי, נאר פון דאס ביסעלע דא דארט לערנען קוקט נישט אויס אז מ'רעדט פון א צווייטן שער המלך צי ר' הלל קאלאמייער, מיט די שארפע שטיקלעך אינאיינעם
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
באניצער אוואטאר
יואליש
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 2681
זיך רעגיסטרירט: זונטאג אפריל 22, 2012 7:36 pm
האט שוין געלייקט: 1390 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 4310 מאל

שליחה דורך יואליש »

אדנירם האט געשריבן:למעשה, פוק חזי, נעם ארויס א ספר און זע. דער בארדיטשובער האט איבערגעלאזט זיין ספר 'קדושת לוי', וואס איז - חוץ פון א רעגולערע חסיד'ישע ספר מיט חסיד'ישע גאדאנקען - אויך א ספר מלא תוכחת מוסר. בפרט ביי זיינע דרשות זעט מען קלאר אז ער רעדט ווי א מוכיח בשער


דעת תורה האט געשריבן:איך בין נישט קיין בקי אין קדושת לוי, נאר פון דאס ביסעלע דא דארט לערנען קוקט נישט אויס אז מ'רעדט פון א צווייטן שער המלך צי ר' הלל קאלאמייער, מיט די שארפע שטיקלעך אינאיינעם



דאכט זיך סאקמיר רב אין ויואל משה שרייבט עפעס ענליך.
שמערל
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
הודעות: 1129
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג מאי 27, 2013 7:05 pm
האט שוין געלייקט: 982 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1336 מאל

שליחה דורך שמערל »

יא, סאטמארער רב האט אפיציעל אפגעלייקנט אין דעם סניגורן של ישראל'ס עקזיסטענץ און אין די אלע בלא בלא בלא מעשה'לעך.
נאך א פרט, דער קדושת לוי איז געווען א רב אין א גרויסע שטאט (פויזנא?) פון ווי ער האט געמוזט אנטלויפן מיט חרפות, מען קען עס טאקע אנלייגן אויף די אלגעמיינע מתנגדים /חסידים רדיפות, אבער איבעריג פאפולער איז ער זיכער נישט געווען.
בן נריהו
ידיד השטיבל
ידיד השטיבל
הודעות: 158
זיך רעגיסטרירט: זונטאג פעברואר 22, 2015 2:03 pm
האט שוין געלייקט: 297 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 232 מאל

שליחה דורך בן נריהו »

מיט פיל דאנקע, [tag]אדנירם[/tag].

איין פראגע - פון צווישן פילע - ווילט זיך מיך ביי דיך און ביי עם'ען, [tag]יידל[/tag]'ען, אנפרעגן. קען עס דען געמאלט זיין, דאס די לערערס פון תורה שבעל פה זאלן - באוואוסטזיניג צו נישט - אריינשטעלן די אייגענע נאטור אין א תורה וואס דארף פונקטלעך איבערגיין פון רבי צו תלמיד? צו קען מען משה רבינו'ס נאטור דערלערנען פון די ביבל'שע ווערטער באנוץ?
מיימון
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 378
זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג פעברואר 26, 2015 12:17 am
האט שוין געלייקט: 262 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1509 מאל

שליחה דורך מיימון »

אויב מען וויל דווקא קען מען עס רופן שורש נשמתו אדער בחינתו
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

שמערל האט געשריבן:יא, סאטמארער רב האט אפיציעל אפגעלייקנט אין דעם סניגורן של ישראל'ס עקזיסטענץ און אין די אלע בלא בלא בלא מעשה'לעך.
נאך א פרט, דער קדושת לוי איז געווען א רב אין א גרויסע שטאט (פויזנא?) פון ווי ער האט געמוזט אנטלויפן מיט חרפות, מען קען עס טאקע אנלייגן אויף די אלגעמיינע מתנגדים /חסידים רדיפות, אבער איבעריג פאפולער איז ער זיכער נישט געווען.

אין שטאט פינסק.

דיינע איבריגע ווערטער זענען - במחכ"ה - געמאלן וואסער.
אויב עפעס, איז געווען אין 'סטייל' צו מוסר'ן מענטשן ביז תורת החסידות איז געקומען און עס ממתיק געווען. פארן זיין א מוכיח וואלט מען אים נישט פארטריבן פונעם מתנגד'ישן שטאט 'פינסק'.
שמערל
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
הודעות: 1129
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג מאי 27, 2013 7:05 pm
האט שוין געלייקט: 982 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1336 מאל

Re: רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

שליחה דורך שמערל »

אמת אז די מתנגדים /לומדים וואלטן אים נישט פארטריבן פארדעם, אבער אויב וואלט ער נישט געווען דער מוכיח בשער נאר אנשטאט וואלט ער געווען א ווייעכער רבי א שפאלער זיידע/מעכל לעבאוויטש סטייל, וואס קוויטלט און חנפ'ט און מלמד זכות אויף די שוואכע, וואלט ער ווען געקענט האבן די עם הארצים /פערדן טרייבער זאלן זיך יא אננעמען פאר אים - ווי אין רוב שטעט וואס די חסידים האבן יא איבערגענומען איז עס געווען ווייל דער פראסטער המון עם זענען מיטגעשטאנען מיט די חסידים.

פארשטייט אז דאס איז א ווייטע השערה וואס אויף דעם אליין וואלט איך נישט געבויעט, איז עס אבער נאך א סניף פארוואס איך זאל ענדערש אננעמען ווי די צד אז די סניגורן של ישראל מעשיות זענען געלונגענע פאנטאזיעס.
דעת תורה
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 2147
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג מערץ 18, 2013 1:07 am
האט שוין געלייקט: 5895 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1719 מאל

Re: רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

שליחה דורך דעת תורה »

בן נריהו האט געשריבן:מיט פיל דאנקע, [tag]אדנירם[/tag].

איין פראגע - פון צווישן פילע - ווילט זיך מיך ביי דיך און ביי עם'ען, [tag]יידל[/tag]'ען, אנפרעגן. קען עס דען געמאלט זיין, דאס די לערערס פון תורה שבעל פה זאלן - באוואוסטזיניג צו נישט - אריינשטעלן די אייגענע נאטור אין א תורה וואס דארף פונקטלעך איבערגיין פון רבי צו תלמיד? צו קען מען משה רבינו'ס נאטור דערלערנען פון די ביבל'שע ווערטער באנוץ?

משה רבינו נישט, ווייל די תורה איז אים געזאגט געווארן ווארט ביי ווארט מן השמים, און ער האט נאר געשריבן כקורא מתוך הספר. די אנדערע, אפילו נביאים, זאגט שוין די גמרא אז ס'איז געשריבן געווארן לפי בחינתם ומצבם.

לגבי תנאים ואמוראים, ראשונים ואחרונים איז שטארק אנגענומען ביי שלומי אמוני ישראל נישט זיך אריין צו לאזן אין די סארט כאראקטעריזירונגען, מכ"ש אז א טיטל ווי "ראדיקאלער ציניקער" שמעקט נישט צופיל. איינער פון די גאונים - אאל"ט איז דאס געווען דער ראגאטשאווער - האבן יא זיך אויסגעדרוקט מיט די סארט הבחנות, אפילו לגבי פסק'ענען הלכה (אז מען זאל יא אדער נישט אננעמען ווי דעם תנא'ס שיטה אדער דער אמורא'ס דעה, צוליב זייער תכונות הנפש) וכדו', ושתקוהו בנזיפה (מיינט נישט אז ער האט זיך דערשראקן...).

אבער אליבא דאמת איז דאס אביסל א חרדי'שע צוגאנג, וואס שטאמט פון די עטיטוד אז ווי נאר עס גייט אריבער א צאל יארן פון א גדול'ס הסתלקות ווערט ער קריטיק - פרוף און אלעס איז גוט פיין וואויל און וואס איז נישט פאפולער איז פון א תלמיד טועה אדער א טעות הדפוס אדער א צ"ע און מען פארשטייט עס נישט, כ"ש אז מען קען נישט מעלה על הדעת זיין אזא סארט מחשבת פיגול אז זיינע תכונות האבן געשפילט א ראלע אין זיינע פסקים.

אבער אליבא דאמת, היות תורה לא בשמים הוא און איז כסדר ניתנה להכרעת חכמי הדור, און במציאות איז - כמעט - נישט מעגליך פאר א בשר ודם זיך גענצליך ארויס צו נעמען פון זיין אייגענע מצב און באטראכטן יעדע זאך מיט א טאטאל אביעקטיווע בליק בלי שום דעות ותכונות קדומות, מיינט דאס אז די תורה איז געגעבן געווארן אדעתא דהכי אז תכונות הנפש, אינדיווידועלע דעות און אומשטענדן זאלן שפילן א ראלע אין די הכרעות החכמים. דאס מיינט נישט - לפי ביאור זה - אז דאס גיט א רעכט פאר א מענטש נישט אנצונעמען די פסק פון א פוסק צוליב דעם; אויב איז יענעם'ס פסק בינדענד מצד עצמו, איז דאס מחייב אפילו נאכן אנאליזירן און שטודירן דעם פוסק'ס פערזענליכקייט.

(כמובן אז א דעה קדומה געבויט אויף חסרון ידיעה קען מסתמא יא אויסמאכן, אבער גלאט אזוי אפווארפן יענעם'ס פסק אז ער האט נאר אזוי געהאלטן צוליב זיינע נטיות, און ווען ער וואלט ווען געהאט נטיות להיפך וואלט ער געהאלטן אנדערש - כאטש ס'איז גאנץ מעגליך אמת - איז נישט ריכטיג, ווייל כאמור איז די תורה געגעבן געווארן על מנת כן).
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
דעת תורה
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 2147
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג מערץ 18, 2013 1:07 am
האט שוין געלייקט: 5895 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1719 מאל

Re: רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

שליחה דורך דעת תורה »

שמערל האט געשריבן:פארשטייט אז דאס איז א ווייטע השערה וואס אויף דעם אליין וואלט איך נישט געבויעט, איז עס אבער נאך א סניף פארוואס איך זאל ענדערש אננעמען ווי די צד אז די סניגורן של ישראל מעשיות זענען געלונגענע פאנטאזיעס.


וואס איז די צד אז נישט? סאטמאר רב האט נישט געלייקנט אין זיין סניגוריות, ער'ט נאר גע'טענה'ט אז לצד זה איז ער אויך געווען א מוכיח וואס האט נישט סתם אלעס פארווישט און ממליץ געווען.

צו קענען סייענטיפיש פעסט שטעלן צי עס איז אמת, ברויך מען פשוט גוט נאכגיין די מקורות, די רעדע איז דאך נישט פון צו לאנג צוריק, מען קען דאך זען צי בני דורו אדער דור הסמוך לו רופן אים מיט דעם טיטל, דאן קען מען גאנץ זיכער אננעמען אז די מעשה'לעך און די לעגענדע'ס זענען באזירט געווען אויף אמת'ע פאקטן, און אויב זעט מען אז מען רופט אים אזוי - צי מ'איז אים מייחס די מדה - ערשט נאך וואס די מעשה ביכלעך האבן עס פארציילט, איז מסתבר אז א געלונגענער ממציא לאור פון א מעשה ביכל האט גענומען דעם ציבור אויף א רייד.
האזהרה שהזהרנו מלהיות חפשיים במחשבותינו, עד שנאמין דעות המנגדות לדעות שהביאה התורה, אלא נגביל את מחשבתנו ונעשה לה סייג שתעמוד אצלו - והן מצוות התורה ואזהרותיה.
והוא אמרו יתעלה: "ולא תתורו אחרי לבבכם"... זו מינות. (ספר המצוות להרמב"ם ל"ת מ"ז)
פלאוויוס
היימישער באניצער
היימישער באניצער
הודעות: 539
זיך רעגיסטרירט: דינסטאג יולי 22, 2014 10:27 pm
האט שוין געלייקט: 875 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1045 מאל

שליחה דורך פלאוויוס »

הערליך שיין געשריבן [tag]אדנירם[/tag]! נאר איך וואלט אנגענומען ווי יאיר האט געשריבן אין יענעם אשכול, אז ס'איז תרי רבי שמעון. איין רבי שמעון איז אין די יונגע יארן און דער צווייטער רבי שמעון איז אין די שפעטערע יארן.
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

שיטה מקובצת האט געשריבן:מתוק מדבש! יישר כח.

מ'זעהט די בחינה אויך ביי היינטיגע צדיקים, א שטייגער ווי הרה"ק מסאטמאר זצ"ל וועלכער איז כידוע געוועהן אן אש קודש אין זיינע מערכות ווי קעגן ציונות, כשרות, חינוך הבנים והבנות, אבער אין די זעלבע צייט איז ער געוועהן רך כקנה. אין זיינע הייליגע דרשות, צום ביישפיל אין די הושענא רבא דרשות האט ער א געוואלד מעורר רחמים געוועהן אויף אידן און ממליץ טוב געוועהן.

דאס איז א סימן אויף א צדיק אמת, וואס זיין פשוטער נאטור פירט נישט אלע זיינע מעשים. ער קען זיך ארומשפילן מיט די מענטשליכע טבעיות כחומר ביד היוצר, זיין א רגזן ווען מען דארף, און א רחמן ווען עס פעלט אויס - אלעס לעשות רצון אבינו שבשמים.

כ'על דיר זאגן דעם אמת.
בשעת'ן טראכטן איבער מיין מאמר, האב איך געטראכט אז דער פאסיגסטער משל מזמנינו איז טאקע פון סאטמארער רב ז"ל, וואס איז געווען אן אויסנאם שארפע מענטש, און גלייכצייטיג אן אויסנאם ליבליכע מענטש. אבער כדי נישט צו מאכן מיין מאמר אויסקוקן פארטייאיש [אויסשטעכן אויגן פון אנדערע חסידות'ן], האב איך מיך מונע געוווען פון ברענגען די פאסיגע דוגמא הנ"ל.

עכשיו שבא ו[tag]שיטה מקובצת[/tag] בידו, גם אני אודה לדבריו וביותרת הכבוד.
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

כ'ברענג צוריק ארויף דעם מאמר, לרגל דעם וואס דאס איז אויסגעקליבן געווארן אריינצוגיין אינעם קונטרס 'פרי עט הדר', שי"ל לרגל חג הסוכות תשע"ו.

ווער ס'האט וואס מוסיף צו זיין וכו', איז מכובד בזה.
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

אדנירם האט געשריבן:כ'ברענג צוריק ארויף דעם מאמר, לרגל דעם וואס דאס איז אויסגעקליבן געווארן אריינצוגיין אינעם קונטרס 'פרי עט הדר', שי"ל לרגל חג הסוכות תשע"ו.

ווער ס'האט וואס מוסיף צו זיין וכו', איז מכובד בזה.

אוי האב איך געהאט צו הערן דעם יו"ט צוליב'ן אריינלייגן דעם מאמר אינעם פרי עט הדר.

איינער וואס ווייסט ווער איך בין, האט געליארעמט אז וואס איך שרייב איז נישט מער און נישט ווייניגער ווי אפענע כפירה: 'אזאנס צו טון? שרייבן אויף רשב"י ווי כאילו ער איז דיין חבר'? 'ווער ביזטו בכלל צו זאגן דעות אויף רשב"י'? 'דער אריז"ל שרייבט אז רשב"י האט נישט געהאט קיין מענטשליכע נטיות, ולא הי' לו משיגי הגוף, און דו קומסט אים אפמאלן ווי א רגזן'?

כ'האב אים פרובירט צו זאגן, איבער גדולי ישראל במשך הדורות וואס האבן אפגעמאלן א 'דמות' פון א תנא ואמורא כפי הנראה מהתלמודים.
כ'האב אים פרובירט צו זאגן, אז גדולי ישראל במשך הדורות זענען גאר געגאנען מסביר זיין 'לשיטתם'ס' פון געוויסע תנאים ואמוראים, לויט ווי זיי האבן אפגעלערנט די נטיות וכו' פון די באטרעפנדע תנאים ואמוראים.
כ'האב אים פרובירט צו זאגן, אז די גמרא אליינס שרייבט אסאך מאל אזא גראבע שפראך, און אפילו אין מיין מאמר האב איך צוגעצייכנט צו אזא פאל [עי' לעיל אות ב'].
כ'האב אים פרובירט צו זאגן, אז אין גמרא זעט מען אסאך מאל אזא שפראך אפילו כלפי תנ"ך פערזאנען, און זיי האבן נישט אנגענומען די 'העכערע בחינות' קו איבעראל.
כ'האב אים פרובירט צו זאגן, אז רוב מפרשים זענען מסביר די 'שארפע' 'קאנטראווערסיעלע' אגדות, אנדערש ווי חכמי קבלה. און ער זאל זיך ערשט ספראווען מיט זיי.

אבער, ס'נישט געווען קיין אוזן קשבת. א טיפישער חכם בעיניו וואס קען שיסן חסיד'ישע ספרים און שטיקלעך זוהר'ס, אבער מיט פאקטן, און כ"ש היסטארישע פאקטן, קען ער זיך נישט אדורכקומען.

כ'בין געווארן ערשטוינט פונעם מאס טיפשות וואס מענטשן קענען פארמאגן אין זיך.
moshav zekeinim
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
הודעות: 1764
זיך רעגיסטרירט: מיטוואך יאנואר 07, 2015 2:14 pm
האט שוין געלייקט: 929 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 1485 מאל

שליחה דורך moshav zekeinim »

איינער וואס ליגט אין כשרות מאכט כשרות פאר יסודות הדת, און די אנטי ציונים מאכן דאס פאר יסודות הדת, און ווייזט אויס אז ער ליגט אין קבלה וחסידות און דאס איז ביי אים יסודות הדת בעת די אנדערע קאנטערווערשנל מאמרים אינטרעסירן אים ניטאמאל.
אם בתירוץ אחד מתורצות שתיים או שלוש קושיות, קרוב לומר שהתירוץ אמיתי. וככל שיגדל מספר הקושיות המתורצות באותו תירוץ, כך מתחזקת ההנחה שהתירוץ אמיתי.
(תורת-מנחם עמ' 154 שיחת כ' מנחם-אב תש"י).
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

איך האב צאמגענומען די אשכול והמסתעף מזה, אין א פי. די. עף.


להנאת הציבור:
באניצער אוואטאר
berlbalaguleh
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 20419
זיך רעגיסטרירט: דינסטאג יולי 17, 2012 12:57 pm
האט שוין געלייקט: 25361 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 15512 מאל
קאנטאקט:

שליחה דורך berlbalaguleh »

בן נריהו האט געשריבן:מיט פיל דאנקע, [tag]אדנירם[/tag].

איין פראגע - פון צווישן פילע - ווילט זיך מיך ביי דיך און ביי עם'ען, [tag]יידל[/tag]'ען, אנפרעגן. קען עס דען געמאלט זיין, דאס די לערערס פון תורה שבעל פה זאלן - באוואוסטזיניג צו נישט - אריינשטעלן די אייגענע נאטור אין א תורה וואס דארף פונקטלעך איבערגיין פון רבי צו תלמיד? צו קען מען משה רבינו'ס נאטור דערלערנען פון די ביבל'שע ווערטער באנוץ?

צו דען העררן נריה בען: איךך וואלטע זי איינע לעבנ'ס ביישפיל געבראכט. אינפאלס זי איין געריכט'ס איינלאדנונג בעקאממען וואללטן. די ערססטע זאככע איסט מיט איינען אדוואקאט זיך צו פערבינדן. ביי איהרע ערססטע פריוואטע קאנפערענץ מיט דעען דר. פאן געזעץ, וואלטע ער (אדער זי) זיךך אלע איינצלהייטן פאן די געריכט'ס בעשולדיגונג ערקונדיגט. זאגאר מיט איין שטרענגהייט. אויך אינפאלס דאס אינען ניכט געפעללען האבט..
זאנדער'ן ווען ער (אדער זי) בעפאר דעען ריכטער שטעהט, איינע פולקאמע אונד וואונדערבארע געזעצליכע פערטיידיגונג היערגעשטעללט האבט. דען זי איהר'ן עוויגע דאנקבארקייט אויסגעדרוקט האבט...!

יא: פארדריי דיר דיין קאפ. גיי מאך משוגע א צווייטן מיט דיינע פארדרייטע , פרעטענדירן פון פארקרומטע דיבורים. ס'שפעט ביינאכט. איך וויל שוין גיין שלאפן... :roll: :lol:
קל וחומר
חבר ותיק
חבר ותיק
הודעות: 2056
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג דעצעמבער 04, 2015 3:42 am
האט שוין געלייקט: 2815 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 2784 מאל

Re: רבי שמעון בר יוחאי - 'סניגורן' של ישראל אדער נישט?!

שליחה דורך קל וחומר »

שיין ארטיקל הרב שש!

אינטערעסאנט אנצומערקן אז זיין זוהן ר' אלעזר ב"ר שמעון איז אויך געווען א שארפע טיפ, לדוגמה:

שבת לג: מחי ר' אלעזר ומסיק ר' שמעון.

ב"מ פג: קריינא דאיגרתא וכו' ער פלעגט כאפן גנבים אין מוסר זיין למלכות און ווען מ'האט אים אנגערופן חומץ בן יין (משמע אז ער איז גאר געווען שארפער ווי דעם טאטען, וכן מהך דלעיל) האט ער געענטפערט 'קוצים אני מכלה מן הכרם'.

תענית כ: נזדמן לו אדם אחד שהיה מכוער ביותר כו' א"ל ריקה כמה מכוער אותו האיש שמא כל בני עירך מכוערין כמותך כו' מיד נכנס ר"א בר"ש ודרש לעולם יהא אדם רך כקנה ואל יהא קשה כארז.



Sent from my LG-LS980 using Tapatalk
באניצער אוואטאר
איש חזון
היימישער באניצער
היימישער באניצער
הודעות: 528
זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג דעצעמבער 17, 2015 2:02 pm
האט שוין געלייקט: 612 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 388 מאל

שליחה דורך איש חזון »

דער תולדות יעקב יוסף שרייבט אז ר' שמעון האט זיך געטוישט נאכ'ן ארויסקומען פונעם מערה.

(הוספה: דהיינו זיין קפדנות איז געווען נאר ביז ער איז אריין די צווייטע מאל אין מערה).
וקרב פזורינו מבין הגויים
יעקב מענטש
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
הודעות: 1127
זיך רעגיסטרירט: דינסטאג אפריל 28, 2015 5:40 pm
האט שוין געלייקט: 876 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 935 מאל

שליחה דורך יעקב מענטש »

יעצט צום ערשטן מאל אפגעלייענט דיין מאמר, הערליך שיין!

איך האב א שטיק צייט צוריק געהערט אין א שיעור פון הרב מנשה ישראל רייזמאן שליט"א, ווי ער ברענגט ארויס דעם זעלבן געדאנק, אז מ'קען זיך נישט דערקעלערן קנאי נאר אויב מ'פארמאגט א צד השני פון א אהבת ישראל (דוגמא סאטמער רבי ז"ל) און די זעלבע איז פארקערט.

ער האט נאך קלארער ארויסגעברענגט, אז דער כור המבחן צו דיין קנאות קומט פון אידישקייט צו פון פשוטע רשעות, איז דיין התנהגות אין דעם תחום פון אהבת ישראל, און די זעלבע זאך קען מען זאגן פארקערט, ווען איינעם באדערט נישט קיין עבירה ווי ס'האט געשטערט דעם בארדיטשעווער, קומט נישט זיין סניגוריות פון גרויס אהבה צו אידישע קינדער, ס'קומט פון זיין חסרון אין יראת שמים און גלייכגילטיקייט צו עבירות.

איך קען מיך נישט דערמאנען פון וועם איך האב עס געהערט, אבער א מונקאטשער תלמיד האט פארציילט אז ער פלעגט זיין אלץ קינד ביי שלש סעודות אונטערן טיש ביים מנחת אלעזר ז"ל און אינמיטן שרייען און פארפירען קעגן די ציונים, פלעגט ער זיך כסדר אראפבייגן דעם קאפ און זאגן שטיל רבוש"ע זיי זענען דאך דיינע קינדער!, איך האב עס געהערט פון א מקור מוסמך.
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

איש חזון האט געשריבן:דער תולדות יעקב יוסף שרייבט אז ר' שמעון האט זיך געטוישט נאכ'ן ארויסקומען פונעם מערה.

(הוספה: דהיינו זיין קפדנות איז געווען נאר ביז ער איז אריין די צווייטע מאל אין מערה).

כ'ווייס נישט ווי ריכטיג דאס איז פון א היסטארישע פרעספעקטיוו.
לויט וויפיל איך געדענק בחשבון השנים, איז ער געגאנגען אין בית המלכות אפצושאפן גזירות, שוין יארן נאך זיין פרשה ווען ער איז אנטלאפן אין מערה מאימת המלכות. לויט דעם קומט אויס, אז די אויבנגעברענגטע מעשה [אות ב'] וואו מ'זעט זיין שרעקליכע קפדנות, האט פאסירט יארן נאכן ארויסקומען פון מערה.
וצ"ע.
באניצער אוואטאר
פרייוויליג
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 1778
זיך רעגיסטרירט: מיטוואך דעצעמבער 10, 2014 4:44 pm
האט שוין געלייקט: 1168 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 2184 מאל

שליחה דורך פרייוויליג »

[justify]צום ערשטן מאל געליינט די אשכול לכבוד די הילולא. פון אנפאנג האב איך באקומען געמישטע געפילן וויאזוי א מענטש פון 2016 פראבירט צו באשרייבן רשב״י, א תנא פון טויזענטער יארן צוריק, אויף א שטייגער ווי וויקיפידיע. כאב מיך שוין דערשראקן אז באלד קומט אן הערכה אויף משה רבינו. אבער צום סוף נחמתני, און דער בעל האשכול האט הערליך צו געענדיגט דעם קאלירפולע לעבן פון איינע פון די גרעסטע ריזן אין אידישע היסטאריע.

איך וואלט אבער געטוישט די קעפל צו מער א פאזיטיווער נאמען; ווייל עס זעט אויס ווי עס איז א ספק. על אף כל אלה האלט איך אז מיר האבן נישט דאס מינדערסטע השגה איבער דעם תנא אלקי רשב״י, מען קען ארויסבאקומען א קנאפע השגה פון די דברי הגמרא איבער רשב״י. און לדעתי איז אפילו לויט חובבי היסטאריע נישט אויסגעהאלטן צו שרייבן אפילו א אומאויספירליכע ביאגראפיע אויף א מענטש פון טויזענטער יארן צוריק לויט זיינע מאמרים. ספעציל ווען עס איז געווען פושט צורה ולובש צורה, און מיר קרוצי חומר ווייסן נישט וועלכע עס איז די לבוש און וועלכע עס איז די צורה.

איך קוק עס אן פונקט ווי איינער גייט באשרייבן הרב שיק ז״ל אין טויזענטער יארן ארום, באזירט אויף אשר בנחל. מען קען האבן א לעבנסלענגליכע ויכוח ווי שטארק מען קען ארויסהאבן א מענטש לויט זיינע מאמרים אדער סטעיטמענטס. אבער זיכער נישט פון א מענטש וואס האט געלעבט פאר טויזענטער יארן צוריק, און האט געטראכט, געגעסן, און געשלאפן אנדערש ווי א נארמאלע מענטש. נעם א דוגמה פון להבדיל וויליאם שעיקספעיר, א ריז וואס האט געלעבט פאר העכער 400 יאר צוריק, און האט געמאכט א ריזיגע טויש אין די וועלט. עס זענען דא מיליאנען מאמרים, ווערטער, מעשות, און מעלאדעס פון אים. און נאכאלץ זענען פארהאנען לעגענדעס איבער די אמתע לעבנשאפט פון דעם פערזאן.[/justify]
[NAMELESS]

שליחה דורך [NAMELESS] »

איך הער, און איך בין מכבד, דיין דעה. איך זאג נישט קלאר אז מיין אפטייטש איז ריכטיג, און אוודאי זאג איך נישט 'קבלו דעתי'. אבער פארט דינג איך זיך קאטעגאריש אויף דיין שיטה - מיט רעספעקט.


לדעתי קען מען שוין היינט ארויסהאבן א היבש חלק פון הרב שיק'ס לעבן, באזירט אויף זיינע ספרים 'אשר בנחל'. נישט יעדע שיכור שבשוק קען ליינען 'צווישן די שורות', אבער דער עצם מושג פון ליינען צווישן די שורות איז א מציאות וואס מ'קען אדורכפירן. לידיעתך, אז נישט נאר 'חובבי היסטוריה', נאר בפועל 'כותבי היסטוריה' לדורותיהם, האבן יא געטון דאס זעלביגע. אריינגעלערנט דעות אין קדמונים, אריינגערעכנט תנאים ואמוראים. נישט נאר דאס, נאר אפילו אויף נביאים קען מען כאפן א שטיקל בליק אויף זייער כאראקטער, באזירט אויף זייער לשון אין נבואה [ועי' לעיל בדבריו הנפלאים של [tag]דעת תורה[/tag]].

נאכמער, חז"ל זעלבסט טוען כאראקטעריזירן געוויסע תנאים, אמוראים, און אפילו נביאים, פילצאליגע מאל אין ספרות חז"ל. און שוין אפגערעדט פון דעם, אז געוויסע גדולי ישראל במשך הדורות, א שטייגער ווי דער מהר"ץ חיות, רי"א הלוי, און נאך אסאך [וואס זענען געלעגן אין היסטאריע], האבן כסדר געזאגט הבחנות אויף תנאים ואמוראים.


נישט אז דאס מיינט אז יעדע שטיקל מחקר איז אמת לאמיתה, אבער עס איז זיכער נישט קיין אומגערעכטע זאך צו טון, און קען אסאך מאל בייהילפיג זיין סיי מיטן פארשטיין היסטארישע אספעקטן און סיי מיטן פארשטיין הלכות.

די גאנצע שמועס באלאנגט באמת אין דעם אשכול, ועיעו"ש מה שכתבתי ודו"ק. כ'האב נאך אסאך צוצולייגן דערצו, מיט נאך ראיות בענין, אבער דאס איז שוין פאר א צווייטס מאל.
פארשפארט