א בילד פון אוישוויץ, געכאפט בשעת מיין זיידע האט זיך דארט געפונען, און עטליכע טעג נאך מיין עלטער זיידע איז דארט פארגאזט און פארברענט געווארן.
דער בילד איז געכאפט געווארן ה' תמוז תש"ד. מיין עלטער זיידע איז דארט גע'הרג'עט געווארן פונקט א וואך פריער, כ"ז סיון, און זיין אש ליגט ווארשיינדליך דארט וואו אנגעצייכנט אויף די לינקע זייט.
מיין זיידע איז אויך אנגעקומען דארט כ"ז סיון, אבער כ' תמוז איז
ער שוין אנגעקומען קיין דאכאו. אזוי אז דער בילד איז געכאפט געווארן אין די קורצע צייט וואס ער האט זיך דארט געפונען.
(קליקט אויפן בילד.)
מ'דארף צוריק אראפברענגען דעם רבי'ןאמר ונבנתה: אל עבר החלון נשקפתי ונתתי אל לבי כי שבת האדם ממנו, חומר וגשם – ורוח אין, בחנתיו, והנה הוא תולדת מקריו – כאשר ילך המקרה כך יתעצב לבו ודמותו, לרגעים אבחננו, כאשר יאמר החכם כי אין הוויית רגע מול רגע נוצרת כי אם בהתחדש מקריו, ואל מי יקר המקרה?