נותן ומקבל

[יהורם]

ווען מען וויל אנהייבן רעדן פון די נושא וואס איך גיי היינט ארומנעמען, מוז מען זיך זעצן מיט א ווארעמע גלעזל טיי אדער קאווע און זיך אויסציען די ביינער, ניין, כ'גיי נישט רעדן פון צרות הכלל... כ'גיי רעדן פון צרות הפרט.
יעדער ווייסט און פארשטייט אז ווען מען בא'עוול'ט אים טוט אים עס וויי, יעדער ווייסט אויך אז ווען מען טרעפט זיך איין שיינעם טאג און מען זעט אז איינער האט אים שלעכט געטאן פאר עטליכע יאר אין א ציה און ער האו נישט געוואוסט דערפון טוט אים עס פילפאכיג מער וויי.
מיר זענען אלע אין די סיטואציע! מיר האבן נישט געוואוסט און נישט אלע ווייסן עס שוין אפילו, אבער מיר זענען ארומגעפירט געווארן ביים קארג פאר לאנגע יארן און מיר האבן גארנישט געוואוסט, מיר געפינען זיך שוין היינט טיף אין באד.
א מאן ווערט אנגערופן גבר צוליב דעם וואס ער איז א נותן, ער גיבט, דאגעגן די ווייבער שול זענען מקבלים, א גבר איז פון די לשון גיבור וויבאלד ער פארמאגט מער פון די כח הגבורה און ער איז מיט דעם משפיע אויפן מקבל, א מאן מוז נישט זיין אויסן צו הערן קאמפלימענטן א גאנצן טאג און ער ציט נישט זיין פרישקייט פון דעם, פארקערט, א געזונטער מאן וואס דאס הייסט א געבער ווערט צופרידנגעשטעלט ווען ער קען צושטעלן פארן מקבל, פארן נעמער, וואס עס פארלאנגט זיך נאר, אבער דער נעמער וועט נישט שטעלן א טריט אן קיין קאמפלימענטן און שמייכלען פונעם געבער.
דאס איז איינע פון די פאנדומענטן אויף וואס די וועלט איז געגרונדפעסטיגט, נותן און מקבל, משפיע און נשפע, און ווי מיר וועלן עס רופן אויף אידיש געבער און נעמער.

איינע פון די קליינטשיגע פרטים וואס בעאיינפלוסן דעם געבער און דעם נעמער איז אין די קליידונג.
דער געבער ווייסט אז צוליב דעם וואס ער איז דא צו געבן איז ער אינגאנצן נישט אינטערסירט זיך צו אנטון שיין און באפוצט וויבאלד ער איז דאך דער וואס גיבט דא, ניין? אבער דער נעמער וועט זיך ווען יא אנקליידן באפוצט צוליב דעם וואס ער וועט ווילן אז דער געבער זאל אים דערויף קאמפלימענטירן.

היינט איז ערשינען א נייע עפאכע אין די וועלט פון חסידישע קליידונג, דאס הייסט אז אלס איז געווארן פלוצים פראפעסיאנעל און דאס זיידענע רעקל וואס מען האט גערופן בעקיטשע איז געווארן א מאדערנער גארמענט און דער קאפל מיט האר וואס די תלמידי בעל שם האבן געטראגן און גערופן שטריימל איז פארוואנדלט געווארן אין א טייערער ארטיקל וואס קאסט שוין אפ צוויי חדשים רענט...

ווען מען קלערט אריין קומט דאך ממש צום לאכן וויפיל נארישקייט עס ליגט דערין, די יסוד פארוואס חסידים גייען מיט באזונדערע קליידונג איז דאך נאר צו זיין ווייטער פונעם גוי... דאן וואס מאכסטו אים נאך מיט דיינע דיזיינס און עדס כאילו מען פארקויפט דא טייערע אייראפעאישע מאדערנע סחורה?

אבער לאמיר נישט פארקריכן, אויב זענען מיר מענער מוזן מיר דאך זיין געבער, פארוואס איז היינט געווארן אזוי איינגעגעסן די נארישקייט אז א מאן מוז זיך קליידן שיין? פארוואס זעט א חסידישע קליידונג געשעפט אויס ווי מעיסיס פרויען אפטיילונג?, כ'פארשטיי אז א מענטש האט ליב און מוז זיך אנטון קלאסיש און אהערגעשטעלט אלס זיין ריינקייט אבער פארוואס זאל א פערזענליכקייט זיין געוואנדן אין די בגדים?
פארוואס איז היינט א נארמאלע זאך ביי א חתונה זיך צו קאמפלימענטירן צווישן די מענער אויף די בעקיטשעס? צו זענען מיר געבער אדער זענען מיר מענער?...

יאללה! תהיה גבר! זאגט מען ווען איינער צייגט שוואכקייט, פארוואס מיינען געוויסע מענער אז זיי מוזן בעאיינדרוקן מענטשן מיט זייער וועג פון זיך אנטון?

איך וויל נישט אריינגיין אין די דעטאלן וואו די פראבלעם דערפון שטעקט אין אידישקייט וואס איז אן עקסטערע סוגיא פאר זיך און קען פארנעמען מערערע בלעטער, ווייל ווי ווייט איך פארשטיי ליינט איר דעם ארטיקל צווישן איין שיעור און דעם צווייטן... אבער דאס האב איך אויבן געמיינט אז מיר זענען בא'עוול'ט געווארן דורך די שוואכע מענער וואס האט זיי געפעלט דאס ביסל שטארקקייט צום געבן און זיי האבן געפיטערט זייער קראנק נפש מיט קאמפלימענטן אויך זייערע קליידונג און עס האלט שוין היינט ביי א מצב אז חסידישע מלבושים איז אויך א ברענד...

לאמיר זיין געזונטע געבער און אויספירן אונזער תפקיד אויף דער וועלט, די זאך איז קלאר, אונזערע עלטערן האבן זיך קנאפ געקימערט מיט זייער אויסערליכן אויסזען ווייל זיי זענען געווען אמת'ע געבער און פילע מענטשן מיט תוכן, היינט ווען דער דור איז געפאלן און עס זענען דא מער שוואכע נפשות, לאמיר זיך צוריק צוזאמנעמען און ווערן אמת'ע געבער.

גיב מער וועסטו באקומען מער...