שבת בין איך ארויפגעגאנגען אפגעבן מזל טוב ביי א ישיבישע שמחה. דאס געזיצעריי דארטן וואלט געהייסן סקאנדאליש אין חסידי'שע היימישע קרייזן. איך בין זיכער אז אלעס דארט ווערט געפירט על פי הוראות הרבנים שליט"א, ווי עס פאסט פאר אזא חשוב'ע תורה'דיגע משפחה. נאר ביינונז פירט מען זיך אנדערש.
איז מיר ארויפגעקומען אויפ'ן געדאנק, וויאזוי פירן מיר זיך טאקע?
ס'נישט קיין שאלה להלכה, נאר א שאלה אין הלכה למעשה. איר פארשטייט, ס'האט נישט מיט קיין תשובה ספרים צוטון. נאר מיטן פוק חזי מאי עמא דבר.
געווענטליך ווען מ'דינגט ארויס א זאל פאר א שמחה זענען דא מחיצות. א שבע ברכות, בר מצוה, צו וואס. מענטשן קומען ארויף, ס'דא דרשנים, און מ'דארף דאך קענען שטיל מאכן אין עזרת נשים.
ווידעראום אז מ'רופט צו זיך א גאסט אויף שבת זיצן אלע ביים זעלבן טיש. אפילו ס'קומען פינף בחורים אנטלויפט נישט קיינער. בסך הכל אראנזשירט מען די זיצן אזוי אז די עקרת הבית און די מיידלעך פון שטוב זאלן נישט זיצן קעגן איבער די מענער געסט, נאר ביים אנדערן עק טיש. דאס איז שייך אפילו ביי פארהייראטע קינדער. מ'נוצט טאקטיק אין אויסשטעלן די זיצן משום הרחק מן הכיעור.
ס'דא משפחות וואו די פרויען פעקלען זיך איבער אין קיך ווען אימער ס'קומט א גאסט. אין ירושלים האב איך געזען משפחות אזוי. אבער ביים אלגעמיינעם היימישן ציבור אין אמעריקע מיין איך איז נישט אזוי. ווילאנג ס'דא פלאץ, זיצן אלע ביים דייניגרום טיש.
ווען מ'מאכט א שבת שמחה אינדערהיים, געווענליך איז נישטא קיין פלאץ ביי איין טיש. דאן בלייבן מענער אין דיינינגרום און פרויען אין קיך, צו אין אן אנדער צימער. מ'הענגט אפשר נישט קיין פארהענגען, אבער באזונדערע צימערן איז דא, ואין לך מחיצה גדולה מזו.
וואס איז ווען מ'האט ב"ה גרויס רחבות און ס'דא א ריזן דיינינגרום, קען מען זעצן צוויי מחותנים מיט זייערע משפחות ביים זעלבן טיש? אדער ווען ס'גאר א קליינע עולם? אדער א זאל אבער ס'נאר פעטערס מיט שוועגערינס, און אלע גייען ווינטשן גוט שבת פאר די זעלבע באבע?
די איבעיא איז, שמחה קובעת למחיצה או אולם קובע?
מחיצות ביי קלענערע שמחות
דער אשכול פארמאגט 13 תגובות
איר דארפט זיין א רעגיסטרירטער מעמבער און איינגעשריבן צו זען די תגובות.
רעגיסטרירן איינשרייבן