קוואליפיקאציעס צו זיין א רבי

[שמעקעדיג]

היינט צו טאגס איז דער מנהג פשוט אלס ירושה.
אויב מיין טאטע, זיידע, אדער פעטער איז געווען א רבי, דאן קען איך אויך זיין.
אמאליגע צייטן (בדרך כלל) האט מען געדארפט זיין ראוי לאותו איצטלא. מען האט פארלאנגט מער פון א 'גרויסע הייליגע רבי'.

עס איז דא א באקאנט ווארט פון אמאליגע צדיקים: צו זיין א רבי איז א תאוה ווי אלע תאוות; אבער כדי צוצוקומען די די תאוה דארף מען קודם צוברעכן אלע אנדערע תאוות.
ווער קען היינט זאגן אויף א רבי'ן אזעלכע ווערטער?
ס'זענען פאראן געציילטע אמת'ע עובדים (רבי'ס) וועלכע ברעכן זיך פארן באשעפער'ס וועגן, אבער צו ווערן זיי נישט בטל בשישים?

אט האב איך היינט געטראפן א מעשה'לע וועלכע צייגט אן אויף דעם ענין: