"אשת חיל" פאנגט אן סעריע איבער חרדים אין "פארווערטס"

[יאיר]

וואספארא זינד איז דא פאר די פרוי? אפשר אויב ער נוצט א קאנדאם. אפילו אויב יא, האט עס לכאורה גארנישט מיט די פרוי.

[יאנקל]

זי מיינט די זינד בעיני הבריות לגבי איר פליכט אלס א "הייליגע כלי".

[יאנקל]

עס איז ערשינען א פרישער ארטיקל פון דזשודי בראונ'ס סעריע "אינסייד אוט".


דער נייער ארטיקל, "ביסטו דארט, באשעפער? איך בין עס, דזשודי", שילדערט וויאזוי א חסידיש מיידל לעבט איבער די תקופה ווען דער גוף ווערט ערוואקסן און די בריסטן אנטוויקלען זיך.



בראון דערציילט ווי זייענדיג 11 יאר אלט האט זי איין טאג באמערקט אז אויף איר ברוסטקאסטן האט זיך באוויזן צוויי בערגלעך. זי שילדערט ווי זי האט עס פרובירט צו באהאלטן, און ווי זי איז געגאנגען מיט איר מאמען קויפן אונטערוועש וואס מינימיזירט די "בערגלעך". ערשט שפעטער האט איר א חבר'טע - וועמענ'ס מאמע פלעגט קויפן דעם "רידער'ס דיידזשעסט" - דערציילט דעם סוד אז די בערגלעך האבן א נאמען.

דער ארטיקל גיט א גוטן איינבליק אין דעם פחד, בושה און ענקזייעטי וואס קינדער גייען דורך ווען דעם קערפער ווערט אנטוויקלט, ווען דער גאנצער ענין איז אזוי טאבו, און מ'באקומט נישט קיין אינפארמאציע וואס פעלט אויס.

[מאראנצןזאפט]

איבערגעטריבן, בידועה!

[קאווע טרינקער]

איבערגעטריבן, בידועה!

גם אני מצטרף

[יאנקל]

א באליבטער חבר השטיבל האט מיר געשריבן אין אישית:

וויאזוי קען זיין א טאכטער פונעם עורכת המודיע, וואו די ווארט ברעסט שטייט לכאורה 10 מאל א וואך, זאל נישט וואוסען פון דעם ווארט?
א נייע מנהג געווארן, די וואס טוישען זייער מהלך החיים, צוליב איזה סיבה שהוא (פרעשער, השכלה, ועוד) פלוצים קענען זיי נישט טרעפען קיין איין גוט ווארט אויף זייערע עלטערען וכו'?
איך זעמיר טיף אין דר'ערד, אבער ס'דא גוטע זאכן ביי אונז אויך.

איך מיין אז "המודיע" שרייבט דווקא נישט דעם ווארט "ברעסט", אבער איך בין מסכים מיט דעם אז זי נעמט מסתמא א געוויסע פרייהייט אריינצולייגן אין איר נאראטיוו אנדערע מענטשנ'ס איבערלעבענישן.
מיט דיין צווייטער נקודה בין איך אינגאנצן מסכים. זי האט שוין געשריבן צען ארטיקלען אין איר סעריע, און קיין איינס איז נישט געווען פאזיטיוו. נישט נאר איז עס נישט גערעכט פון איר זייט, נאר עס נעמט אביסל אוועק די באגלויבטקייט פון אירע געשיכטעס. עס איז אבער נישט אמת אז אלע "וואס טוישן זייער מהלך החיים" קענען נישט שרייבן קיין גוט ווארט.

[אביגדור]

איבערגעטריבן, בידועה!

גם אני מצטרף

לא נכון במציאות.

[דבילה]

אינטרעסאנט ווי אזויפיל דא זענען אזוי ברור וואס די מציאות איז. אויפ'ן ערשטן געדאנק ליינענדיק דעם ארטיקל איז מיר ארויפגעקומען דעם שבת בלעטל ארטיקל פון דער אינגערמאן וואס דארף אינטערנעט. ער זעט עפעס אויס צו לייגן ספיקות אין זיין ווייבס ידיעה אין די ענינים. חוץ מזה האב 'ך פערזענליך פון מיין ווייב געהערט ענליכס, 'שטייטזיך נישט בנוגע זיך אליין אבער בנוגע "פיל אנדערע"..

לעצטענס האב 'ך אבער געטראפן אז דאס איז ל"ד א חרדי'שע פראבלעם (על אף וואס מקען נישט מינימיזירן די שולד פון אן עקסטרעמע חינוך און וויאזוי דאס טוט ערגער מאכן), נאר אויך א פראבלעם ביי די גוים להבדיל וכו'. קוקט דא און דא. ס'וואלט מיר געווען א גרויסע חידוש ווי ביי די גוים זאל דער נושא זיין פארווייטאגט אבער ביינונז זאל דער פראבלעם נישט עקזיסטירן.. חא חא.

[אביגדור]

יא.

[הוגה]

איך האב נאך נישט געליינט דער ספעציפישע ארטיקל. איך וויל דא אבער מיטיילן מיינע צוויי צענט אין דער נושא.

איך בין לעצטענס געווען ביי א גרויסע רוקן ספעציעליסט אין נו יארק. פארציילט ער מיר אז אין אמעריקא איז אין די פופציגער און זעכציגער יארן געווען אן עפידעמיע פון מיידלעך און פרויען מיט איינגעבויגענע פלייצעס. די דאקטוירים פון יענע צייטן האבן עס צוגעטיילט צו די צניעות בושה וואס עלטערן האבן אין יענע תקופה פרובירט אריין צו געבן אין די קינדער. דאס האט גורם געווען ביי געוויסע מיידלעך אז ווען זיי ווערן דיוועלאפט זאלן זיי זיך שעמן דערמיט און אריין בייגן די פלייצעס (סאבקאנטשעסלי פארשטייט זיך) אין א פרואוו צו באהאלטן די נייע כלים.

דער דאקטאר האט ממשיך געווען אז אין די לעצטיגע צענדליגער יארן איז די נושה פון בושה מער נישט בנמצא אין די סעקולער גאס, און מיט דעם איז פארשוואונדן געווארן די אויבן-דערמאנטע פראבלעם. אבער ביי די אידן איז עס נאך דא גאר שטארק.

(ער האט עס געזאגט מיט די פולע ריספעקט)

ער האט צוגעלייגט אז לעצטענס זעהט מען ביי די סעקולער גאס א פארקערטע פראבלעם, מיידליך און ווייבלעך וואס די רוקן ביין איז אויסגעבויגן אויף ארויס, און דאס קומט ווייל די היינטיגע מיידלעך זענען צו פראוד פון די כלים חדשים.

[שלשלת]

שיק דעם רוקן ספעציאליסט צו א מח ספעציאליסט

[דבילה]

ליינענדיק דיינע געשרייבעכצעס דא אין שטיבל איז מיר נישט קיין ספק אז דו ביסט ווייט ווייט פון א חדר אינגל. אויב איז דיר אויסגעקומען אז 'ך האב מכוון געווען צו דיר אדער אויף אנדערע חכמי השטיבל האב 'ך זיכר זיך נישט גענוק קלאר געמאכט. אוודאי איז ביי אונז אזויווי אין יעדער געזעלשאפט דא פון אלע סארטן. אין יעדער הינזיכט 'עט זיין וואס זענען מער באוואוסענד און געלערענט און אנדערע מער פרימיטיווע. בשעת וואס די קלוגערע טון גענוסן פון זייערע וואוסענשאפט איז נאך אלץ די שאלה וואס ס'טוט זיך מיט די המון. ווי שטייען די פשוט'ערע מענטשן. ברענגען א ראי' פון זיך זעלבסט העלפט נישט קיינעם. אויב האסטו נישט באמערקט, איז ביי מיר אין שטוב אויך דער פראבלעם ב"ה נישט דא, און אין דער שטוב ווי מיין ווייב האט זיך געהאדעוועט אויך נישט. און טאקע דערפאר, ווייל זי איז געהאדעוועט געווארן אנדערש האט זי אסאך באמערקט.

און נאך א נקודה. דער "חא חא" וואס די ציטירסט איז אויף דעם חלום אז ביינונז, ביי די אלגעמיינע חרד'ישע באהערדע, זאל דער פראבלעם זיין ווייניגער ווי ביי די גוים. יא. חא חא.

------------------

הוגה האקט ענליכס.

[הוגה]

איך האב יעצט דאס ערשטע מאל אדורך געליינט די גאנצע אשכל. די ארטיקלן פון ברוין האב איך געליינט בשעת עס איז פובליצירט געווארן. אבער יעצט האב איך זוכה געווען צו זעהן די זעלבע ענינים אנגעטון מיט יענקל'ס ברילן. זייער באטעמט. עס איז אינטרעסאנט צו הערן א באריכט אויף אן ארטיקל פון איינער וואס פארשטייט די אינטענדעד מעסעדזש.

איך האב אדורך געליינט איר בוך מער ווי א יאר צוריק. די בוך איז פון די טרויעריגסע ביכער וואס איך האב אמאל געליינט. די מעשה איז שרעקליך פיינפול פון עטליכע שטאנדפונקטן. און די פאקט אז די א.ג. שרעקליכע נאוועל איז גאר א מעשה שהי' מאכט עס נאך ערגער.

איך האב שוין פון לאנג געוואלט שרייבן א בוך רעפארט אויף האש. די פאקט אז איך האב פונקט מיטגעלעבט אין די זעלבע צייט די קאשמארן פון א גאר נאנטע, האט מיר געמאכט פארשטיין די בוך און מרת ברוין אסאך בעסער. דער ארטיקל וועט נאך קומען איין טאג. כ'בין נאר נישט זיכער צו איך זאל עס שרייבן דא אדער אונטען אין בעיסמענט.

צוריק צום ענין דא. אירע ארטיקלן זענען געוואלדיג סיי פון א ליטעראטורישע שטאנדפונקט, ווי אויך צוליב די רעלאווענס פון די נושאים. יא, זי נוצט סעטייער אין איר שרייבונגען, דאס איז איר סטייל און סעטייער איז אן אינטעגראל חלק פון ליטעראטור.

אבער אנשטאט צו פאוקעסן אויף די נושאים וואס זי צונעמט אזוי שיין, איז מען ביזי מיט די נערישע פרטים וואס זי איז מגזם. קאם אן, לאמיר זאגן אז איינער האט איר נישט גע'מסר'ט פארן רב וועגן איר נישט גיין מיט טייטס, איז די נושא אפגעפרעגט? האבן מיר נישט א פראבלעם מיט קאנטראל אין אונזער קאמיוניטי? קען איך אליינס דען נישט שרייבן א צוויי דאזען מעשיות וואו א נאז איז אריינגעשטעקט געווארן וואו עס באלאנגט נישט?

לאמיר זאגן אז עלטערן פרובירן נישט צו באהאלטן די פעמינישע חלקים פונעם טאכטערס גוף, איז שוין יעצט אלעס מסודר? איז די נושא פון באראבעווען די נאטירליכע פעמיניסט געפילן צום אייגענע גוף נישט א פראבלעם וואס אסאך פון אונז ספראווען זיך דערמיט?

אנשטאט זיך טענה'ן אויב ברוין איז מגזם צו נישט, אויב זי גייט יא א שייטל צו נישט, אויב זי איז א לוזער אדער א געווינער, לאמער ענדערש דיסקוסירן די צענטראלע נושא. זאל איינער אויפווייזן פארוואס אונזער וועג איז בעסער, און די אנדערע זאל טענה'ן אז ס'לייגט אונז אלע אין דער ערד.

איך האלט אז ברוין'ס נעקסטע ארטיקל זאל זיין ווי אין די חרדי'שע וועלט לעהזט מען פראבלעמען מיט צינישקייט און אוועקמאכן יענעם. איך בין זיכער אז מיט איר רייכע פעננע וועט זי מאכן דערפון מעדנים ומטעמים.

[קאווע טרינקער]

זי גייט נאך אן?

[המלוכה והממשלה]

Judy Brown קומט ארויס מיט א נייע בוך דעם קומענדיגע זוממער

http://www.hachettebookgroup.com/titles ... 316400718/

[מי אני]

פארוואס טאקע האבן די חסידישע קינדער א פחד פון הינט?
איך פערזענליך האב א געפערליכע מורא פון הינט.

זי דערמאנט אין איר ארטיקל אז מ׳האט אויסגעלערענט און פארציילט פאר די קינדער איבער די הינט וואס די נאציס האבן גענוצט אא״וו. איך האב געהערט פון א (פרומע) LCSW וואס האט דאס גענומען א שטאפל ווייטער און באזירענדיג זיך אויף דר. רחל יהודה׳ס באקאנטע 2015 שטודיע אויף קינדער׳ס inherited PTSD פון זייערע עלטערן זיידעס וכו׳ וואס זענען האלאקאסט איבערלעבערס (וואס, ווי באקאנט, האבן עקספערטן (עכ״פ נאך) נישט מסכים געווען צו דעם שטודיע), האט היפאטיזירט אז דאס איז די סיבה פאר אונזער אלגעמיינער פחד פון הינט [cynophobia]. (עס בלייבט אבער נאך איבער צו פארשטיין אז לפי״ז פארוואס האבן קינדער פון סעקולארע קריג איבערלעבערס נישט דעם פחד? קען זיין ווייל מען האט טאקע נישט גערעדט פון די הינט און עס associated מיט די PTSD פונ׳ם קריג.)


Sent from my iPhone using Tapatalk