שטעלט זיך די פראגע פון וואו שטאמט די הלכה, קען איינער ארויס שיסן אן א הלכה, און ווייל ער איז דער אזויגערופענער פוסק הדור, איז דאס איז עס!
די היפאקריטישקייט איז נאך אסאך מער פון די וואס ניצן די "עפ"י הלכה", די וואס פארפירן אז נחמיה וועבערמאן איז א צדיק ווייל עס איז נישט קיין "צוויי כשר'ע עדות" און די אייוועלטניקעס, וואס האבן געשריבן אז עפ"י תורה טאר מען נישט גלייבן די מעשה אויף דעם מערדער פון לייבי קלעצקי ווייל עס נישט דא קיין צוויי עדות, וואו זענען די חברה פארשלאפן? קיינער פרעגט נישט פון וואו נעמט רב וואזנער אזא הלכה? איז דער אינטערנעט בכלל א כלי וואס קען חל זיין אן איסור? האט סאפטווער בכלל א ממשות? פאר ווער עס ווייסט נישט, אינטערנעט איז נישט מער ווי א סאפטווער פראטאקאל, וואס ערמעגליכט די קאמוניקאציע פון קאמפיוטערס.
און אנדערן אשכול שרייבט "געפילטע פיש"
געפילטע פיש האט געשריבן:לאמיר איבערגיין די גמרא און פארשטיין די סוגיא אביסל.
די גמרא איז אין חזקת הבתים (בבא בתרא נז ע"ב): ועוצם עיניו מראות ברע, א"ר חייא בר אבא זה שאין מסתכל בנשים בשעה שעומדות על הכביסה, היכי דמי? אי דאיכא דרכא אחריתא רשע הוא ,אי דליכא דרכא אחריתא אנוס הוא, לעולם דליכא דרכא אחריתא ואפ"ה מיבעי ליה למינס נפשיה.
רש"י: שאין מסתכל - כשהוא הולך על שפת הנהר:
היכי דמי - דמשתבח ביה קרא אם עוצם עיניו דמשמע שאם לא יעצים עיניו אינו לא צדיק ולא רשע:
אי דאיכא דרכא אחרינא - ואזיל בהך:
רשע הוא - ואף על פי שעוצם עיניו שלא היה לו לקרב אלא להרחיק מן העבירה דקיימא לן חולין (דף מד:) הרחק מן הכיעור:
אנוס הוא - אם מסתכל דרך הליכתו ואונס רחמנא פטריה ולמה מזקיקו הכתוב להעצים עיניו דמדמשתבח ביה קרא שמעינן דצריך לעצום עיניו:
למינס נפשיה - להטות עיניו לצד אחר והיינו דמשתבח ביה קרא דאי אניס נפשיה חסיד הוא:
קודם כל זאלסטו וויסן אז די אי איכא דרכא אחריתא ווערט נישט געפסקן'ט להלכה, די רמב"ם (הלכות איסורי ביאה כא) שרייבט: "וכן אסור לאדם להסתכל בנשים בשעה שהן עומדות על הכביסה" ער שרייבט אבער נישט אז מ'טאר נישט גיין אויף אזא גאס אפילו באיכא דרכא אחריתא.
וואס קען מען יא ארויס נעמען פון דעם גמרא, אז אי ליכא דרכא אחרינא דארף ער מעיקר הדין נישט אוועק קוקן און ער וועט נישט הייסן קיין רשע, טאמער קוקט ער יא אוועק, איז משמע פון רש"י ד"ה היכי דמי הייסט ער א צדיק, און די פסוק וועט מעיד זיין אויף עם אז ועוצם עיניו מראות ברע, אבער קיין חיוב איז זיכער נישט דא.
יעצט לעניננו, לאמיר איינזעצען אז בנשים בשעה שעומדות על הכביסה מיינט שמוציגע וועבזייטלעך, זאגט די גמרא עוצם עיניו מראות ברע א"ר חייא בר אבא זה שאין מסתכל אין שמוץ אויפן אינטערנעט, פרעגט די גמרא היכי דמי? אי דאיכא דרכא אחריתא רשע הוא, טאמער קען ער גיין אויף א ריינעם וועבזייטל און באקומען די זעלבע אינפארמאציע דארט, רשע הוא, ,אי דליכא דרכא אחריתא אנוס הוא, טאמער איז דאס די איינציגע וועג אנצוקומען צו די אינפארמאציע איז ער דאך אן אונס, זאגט רש"י אנוס הוא - אם מסתכל דרך הליכתו ואונס רחמנא פטריה ולמה מזקיקו הכתוב להעצים עיניו דמדמשתבח ביה קרא שמעינן דצריך לעצום עיניו, ענטפערט די גמרא לעולם דליכא דרכא אחריתא ואפ"ה מיבעי ליה למינס נפשיה אז טאמער האט מען נישט קיין ברירה איז נאך אלץ א שיינע זאך אוועקצוקוקן און ער וועט הייסן א צדיק טאמער קוקט ער אוועק.
איך מיין אז פשט איז אז איינער וואס אינסטולירט א פילטער זאגט אויף עם די פסוק ועוצם עיניו מראות ברע און רש"י רופט עם א צדיק, אבער קיין חיוב איז נישט דא, כנלענ"ד.
געפילטע פיש האט עס זייער פיין ארויסגעברענגט, איך וועל נאר ניצן אביסל אנדערע ווערטער.
א קאמפיוטער וואס איז פארבינדן מיט די אינטערנעט, איז אנגעקינפט אין אזא הייוועי נעץ מיט פארשידענע וועגן, מען ניצט דעם בראוזער (אזוי ווי די קאר) אנצוקומען צו וועלכען קאמפיוטער/סערווער דו ווילסט. קיינער גייט נישט אסרן דעם גאנצן הייוועי סיסטעם (אדער א קאר) ווייל עס איז דא טמא'נע הייוועיס. מען וועט זאגן אז מען טאר נישט גיין צו די הייוועי וואס איז טמא, די זעלבע מיט די אינטערנעט די סייטס וואס זענען טמא טאר מען נישט גיין.
איך ווארט אויף א הלכה'דיגן ביאור ביז דאן איז "אין כאן לא איסור.."
