BREAKING!!! גמר הדין אין באבוב!!!

[שעפטל]

ביי מיר איז דאס מער ווייניגער גערופן א פשרה... חצי שלי ווייל איך דארף עס צו ווייל ס'קומט זיך מיר, וחצי שלך ווייל דו האסט עס סיייווי און כ'האב נישט קיין ברירה צו ווייל ס'קומט זיך דיר אויך

[חסיד]

כ'האב פאר די נייעס שעפטעל, ער האט געוואלט א פסק, יעצט כהאב נישט געזאגט ער האט געמיינט מ'גייט זאגן פאר רב"צ פאר פעק, אבער ער האט זיך אנגערעדט אז מן התורה קומט עיהם האלב, ממילא האט ער געוואלט האלב פון די ווערד פון אלע באבובער נכסים, משא"כ נישט קיין פשרה.

עס איז קלאר אז דער מהלך פון צד א' (כ"ק מרן מהרמ"ד שליט"א) איז געוועהן אז ירושה און חתנו כבנו זענען נישט קיין קינדער שפיל, און חזקה פון כל דאלים גבר איז נישט קיין דיון, אויב אזוי קומט זיך דעם צד עכ"פ כאטש האלב אדער מער פון די בנינים מיט געלט פון דעם גיגנאטישן באבוב'ער מלוכה

[כנור]

אז מ'רעדט שוין וועגען דער נושא, ביידע צדדים האבן קלאר געבעטען א פסק, זיי האב ביידע געזאגט זיי ווילן נישט הערן פון קיין פשרה.
זיי האבן ביידע געהאפט אז זיי וועלען ארויס גיין געווינער'ס, אבער זיי האבן אויך געוויסט אז איינער גייט ארויס גיין נאקעט אזוי ווי די מאמע האט עיהם געהאט

פון ווי נעמסטו אז ביידע צדדים האבען געבעטען א פסק און דוקא נישט קיין פשרה?

[כנור]

איך גלייב אז רמ"ד האט אין וויסטן חלום נישט געחלומ'ט אז מ'גייט זאגן פאר רב"צ, "פאק פעק און קענסט דינגן בית יעקב"... ער האט פיין געוואלט עפעס א פשרה ובפרט בלייבן מיטן נאמען באבוב

גערעכט, ביי די "אזויגערופענע" וואלען, האט צד 45 געבעטען פונעם עולם צו שטימען אז אויב צד 45 געווינט דער דין תורה דענמאלט זאל מען אויך עפעס געבען פאר צד 48, און רוב עולם פון 45 האט טאקע אזוי געטוהן. דאס הייסט אז 45 האט קלאר געקענט באשטיין אויף א פשרה און נישט געוואלט אלעס צונעמען פון רב"צ.

[כנור]

איך גלייב אז רמ"ד האט אין וויסטן חלום נישט געחלומ'ט אז מ'גייט זאגן פאר רב"צ, "פאק פעק און קענסט דינגן בית יעקב"... ער האט פיין געוואלט עפעס א פשרה ובפרט בלייבן מיטן נאמען באבוב

און זענען טאקע געבליבען מיטען נאמען באבוב וואס מען האט געוואלט צונעמען פון זיי. מען האט זיי נאר געהייסען צולייגען "45" אלץ א היכר. אין מיינע אויגען הייסט עס געווינען די נאמען באבוב.

[בארא פארקער]

איך גלייב אז רמ"ד האט אין וויסטן חלום נישט געחלומ'ט אז מ'גייט זאגן פאר רב"צ, "פאק פעק און קענסט דינגן בית יעקב"... ער האט פיין געוואלט עפעס א פשרה ובפרט בלייבן מיטן נאמען באבוב

און זענען טאקע געבליבען מיטען נאמען באבוב וואס מען האט געוואלט צונעמען פון זיי. מען האט זיי נאר געהייסען צולייגען "45" אלץ א היכר. אין מיינע אויגען הייסט עס געווינען די נאמען באבוב.

גערעכט גערעכט. דער כנור איז א קלוגע בחור,
יעדער וואס האט געליינט די פסק האט קלאר געזעהן אז ביידע מעגן זיין באבוב נאר אלץ היכר האט מען געבעטען רמ"ד זאל זיין אזוי גוט אין צו לייגן א מספר,
יש אומרים אז מ'האט געבעטען ב"צ זאל צולייגן אלץ היכר אבער ער האט נישט געוואלט לכתחילה, האט מען געבעטן רמ"ד אין האט געזאגט נאו פראבלעם

[חסיד]

לויט די צעטלעך פון רא"ב ראזנבערג זעט מען קלאר אז ער האט געהאלטן אז דער עיקר פון דעם נאמען ויכוח איז א שאלה פון 'לעגעטימאציע' און האט געהאלטן אז כדי אז צד א' פון כ"ק מרן אדמו"ר הגרמ"ד שליט"א זאל בלייבן מיט לעגעטעמאציע מוזן זיי קענען זיך רופען באבוב פונקט מיט די זעלבע רעכט ווי צד ב', אנמייסטענס אויב לייגט מען זיי צו א נאמן מוז דאס קומען מיט א פעטע אפוטיקו דערצו און א סימבאלישער בנין צו ווייזן אז ער איז פונקט אזוי לעגעטים צום שלשלת באבוב

[ווייט פיש]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

[יין שרף]

לויט די צעטלעך פון רא"ב ראזנבערג זעט מען קלאר אז ער האט געהאלטן אז דער עיקר פון דעם נאמען ויכוח איז א שאלה פון 'לעגעטימאציע' און האט געהאלטן אז כדי אז צד א' פון כ"ק מרן אדמו"ר הגרמ"ד שליט"א זאל בלייבן מיט לעגעטעמאציע מוזן זיי קענען זיך רופען באבוב פונקט מיט די זעלבע רעכט ווי צד ב', אנמייסטענס אויב לייגט מען זיי צו א נאמן מוז דאס קומען מיט א פעטע אפוטיקו דערצו און א סימבאלישער בנין צו ווייזן אז ער איז פונקט אזוי לעגעטים צום שלשלת באבוב

קודם כל די כתבים זענען פון תשס"ח, דאן האט מען נאך אויסגעהערט די טענות פון ביידע צדדים. קען פונק אזוי זיין אז די הייליגע "כתבים" זענען ווען זייער טוען הרב שמחה ראטה האט גערעדט.. עכ"פ דעמאלס האט מען נישט געהאלטן ביי א פיינעל פסק נאר אינמיטן אויסהערן די טענות פון די צוויי צדדים.

און אויב האלטן צד מהרמ"ד אז דאס איז יא זיין דעת תורה, דאן איז ער אסאך מער פסול ווי הרב זלמן גראוז, אלס דיין שחווה דעתו לפני הפסק דין, ווייל הרב זלמן האט ערשט מחליט געווען אין זיין ספר וואס ער האלט, נאכן אויסהערן אלע טענות פון ביידע צדדים משא"כ הרב ראזעבערג האט נאך באמצע הטענות מחליט געווען וואס ער האלט.

[I'm back]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

און די געווינער איז רמ'ד, וויבאלד ער האט ווייט פיש אויף זיין זייט.

[כנור]

איך גלייב אז רמ"ד האט אין וויסטן חלום נישט געחלומ'ט אז מ'גייט זאגן פאר רב"צ, "פאק פעק און קענסט דינגן בית יעקב"... ער האט פיין געוואלט עפעס א פשרה ובפרט בלייבן מיטן נאמען באבוב

און זענען טאקע געבליבען מיטען נאמען באבוב וואס מען האט געוואלט צונעמען פון זיי. מען האט זיי נאר געהייסען צולייגען "45" אלץ א היכר. אין מיינע אויגען הייסט עס געווינען די נאמען באבוב.

גערעכט גערעכט. דער כנור איז א קלוגע בחור,
יעדער וואס האט געליינט די פסק האט קלאר געזעהן אז ביידע מעגן זיין באבוב נאר אלץ היכר האט מען געבעטען רמ"ד זאל זיין אזוי גוט אין צו לייגן א מספר,
יש אומרים אז מ'האט געבעטען ב"צ זאל צולייגן אלץ היכר אבער ער האט נישט געוואלט לכתחילה, האט מען געבעטן רמ"ד אין האט געזאגט נאו פראבלעם

בארא פארקער, אז די רעדסט שוין שטייט נאך עפעס אינעם פסק, אז ביידע איידעמער פון מהרנ"ץ זענען אים ממלא מקום.

עס שטייט קלאר אין סעיף א' און אויך אין סעיף כ"ח, אז דער מהרנ"ץ איז געווען באבובער רבי (עפעס וואס 48 האט זיך געשלאגען אויף ווייזען אז נישט).

און סעיף כ"ח שטייט אז דער מהרנ"ץ'ס איידעמער זענען זיינע יורשים און נאר זיי האבען דער זכות פון דריקען די חדושי תורה פון זייער שווער דער אדמו"ר מהרנ"ץ.

אין סעיף ח' שטייט אז דער מהרנ"ץ'ס צוויי איידעמער "מעגען" שרייבען אז זיי זענען איידעמער פון אדמו"ר מהרנ"ץ אזוי ווי רב"צ מעג שרייבען אז ער איז א זוהן פון אדמו"ר מהר"ש. וואס זיי האבען דא מחדש געווען פארשטיי איך נישט, נאר צו זאגען אז די איידעמער זענען די ממלא מקום פונעם שווער. אז נישט, ווער ווייסט דען נישט וועמען'ס איידעמער זיי זענען און צו וואס דארפען זיי "רשות" צו שרייבען ווער זיי זענען.

[חסיד]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

דער סיבה פארוואס עס איז דא אזא שטארקע ווייטאגליכער רעאקציע פון צד כ"ק הרמ"ד שליט"א איז וויבאלט עס איז דא אן הרגש ווי בי"ד האט זיך ניטאמאל געגעבן די מיה צוציווארפן א ביינדל צופרידנצושטעלן דעם צד, דער פאקט אז דער פסק לייגט זיי צו מיט תנאים ארוכה מארץ מידה א זנב'דיגן צונאמן לאורך ימים ושנים, ווייזט א גאר שטארקן איינזייטיקייט מצד די רבנים. וויאזוי די גאס וועט רעאגירן למעשה איז א שאלה וואס ימים ידברו

[געשוויסטער]

אז הגרב'צ בן הגר'י קען איבערנעמען די רעביסטווע נאך די רבי'ס 120 אויב די עולם וועט פארלאנגען.
איך גלייב אבער שווער אז דאס וועט געשען.

[כנור]

לויט די צעטלעך פון רא"ב ראזנבערג זעט מען קלאר אז ער האט געהאלטן אז דער עיקר פון דעם נאמען ויכוח איז א שאלה פון 'לעגעטימאציע' און האט געהאלטן אז כדי אז צד א' פון כ"ק מרן אדמו"ר הגרמ"ד שליט"א זאל בלייבן מיט לעגעטעמאציע מוזן זיי קענען זיך רופען באבוב פונקט מיט די זעלבע רעכט ווי צד ב', אנמייסטענס אויב לייגט מען זיי צו א נאמן מוז דאס קומען מיט א פעטע אפוטיקו דערצו און א סימבאלישער בנין צו ווייזן אז ער איז פונקט אזוי לעגעטים צום שלשלת באבוב

קודם כל די כתבים זענען פון תשס"ח, דאן האט מען נאך אויסגעהערט די טענות פון ביידע צדדים. קען פונק אזוי זיין אז די הייליגע "כתבים" זענען ווען זייער טוען הרב שמחה ראטה האט גערעדט.. עכ"פ דעמאלס האט מען נישט געהאלטן ביי א פיינעל פסק נאר אינמיטן אויסהערן די טענות פון די צוויי צדדים.

און אויב האלטן צד מהרמ"ד אז דאס איז יא זיין דעת תורה, דאן איז ער אסאך מער פסול ווי הרב זלמן גראוז, אלס דיין שחווה דעתו לפני הפסק דין, ווייל הרב זלמן האט ערשט מחליט געווען אין זיין ספר וואס ער האלט, נאכן אויסהערן אלע טענות פון ביידע צדדים משא"כ הרב ראזעבערג האט נאך באמצע הטענות מחליט געווען וואס ער האלט.

ער מעג שרייבען "פאר זיך" וואס ער וויל, אפילו באמצע הטענות.

[שעפטל]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

מורא'דיגע געווינער, פערטיג מיטן דין תורה, 6 חדשים ארום גייט דיר ניטאמאל מער נישט אויסקומען צו זאגן די ווארט באבוב.... אין סאטמאר רוף זיי וויאזוי דו ווילסט, מאך נאר זעכער צו שרייבן ר' בעפאר... רעדן וועסטו סיי ווי רעדן פון זיי טעגליך.... און ווער איז נאר דער געווינער????

[כנור]

איין זאך כאפ איך בכלל נישט וואס איז די פסק לגבי כתבי אדמו''רי באבוב, באלאנגט דאס פאר קהילת באבוב סוי פארוואס באקומט 45 די רעכט אויף די כתבים פונים לעצטן רב, איז דאס נכסי פרטי סוי פארוואס באקומט 48 די פולי רעכט אויף די כתבים פונים פריעדיגע רב,
וועסטו זאגן אז 48 האט מוותר געווען, לויטן טאן פונעם פסק זעהט עפעס נישט אויס אזוי ס'צו שארף'

כ'האב מורה אז בי''ד מעקט בכלל אויס מהרנ''ץ זיי האלטן אז ער איז באבובער רב קיינמאל געווען...

זיכער אזוי ווייל אין דעם ווענס זיך די גאנצע זאך ווייל אויב ר'נצ איז געווען דע באבעווע רבי איז ר'מד א יורש אין די יורש !!!

וועגען דעם איז דאך דער פסק אזוי מוזר, ווייל זיי שרייבען יא ארויס (און סעיף א' און אויך אין סעיף כ"ח) אז דער מהרנ"ץ איז געווען אדמו"ר מבאבוב. איז דענמאלט שווער ממה נפשך.

[כנור]

פארוואס איז מהרב"ץ ווייניגער יורש ווי מהרנ"ץ?
און פארוואס איז מהרמ"ד ווייניגער יורש ווי מהר"י רובין?
עפעס מאכט נישט קיין סענס דיין פשעטיל

זייער פשוט. מהר"י רובין האט אוועק געגעבען זיין דין קדומה פאר זיין אינגערע שוואגער (ער מעג, ניין?).

און דער מהרנ"ץ איז געווען רבי נאך דער מהר"ש און נישט מהרב"ץ.

איי וועסטו פרעגען, וואס איז מיט "רב הצעיר", איז דער תירוץ אז בית דין האט במכוון נישט געשריבען אין דער גאנצע פסק דין א ווארט וועגען "רב הצעיר" און דער טעם איז מסתמא וואס רא"ב האט געשריבען אין זיינע צעטליך אז מען האט דאס נישט געקענט אויף ווייזען.

זייער א אינטערעסאנטע זאך, אינעם גאנצען פסק דין שטייט נישט א ווארט וועמען'ס ממלא מקום רב"ץ איז צו פון מהרנ"ץ אדער מהר"ש, פארוואס?

קען איינער עס ביטע מסביר זיין?

[ווייט פיש]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

מורא'דיגע געווינער, פערטיג מיטן דין תורה, 6 חדשים ארום גייט דיר ניטאמאל מער נישט אויסקומען צו זאגן די ווארט באבוב.... אין סאטמאר רוף זיי וויאזוי דו ווילסט, מאך נאר זעכער צו שרייבן ר' בעפאר... רעדן וועסטו סיי ווי רעדן פון זיי טעגליך.... און ווער איז נאר דער געווינער????

סאטמאר ווי עס באבוב, ביסטו גערעכט

איך רעד נאר לגבי דאס וויאזוי די ביידע רביים בממלכת באבוב -זיי פאר זיך- גייען ביידע ארויס בכבודיג אלס ממשיכים לגזע באבוב נאר איינער מיט אזא זנב דער צווייטער מיט א אנדערע יוניפארם.

[I'm back]

@כנור פרעג די דיינים. זיי לעבן נאך.

[כנור]

איך האב געקאלט, מען ענטפערט נישט א טעלעפאן.

[בארא פארקער]

און סיוף כ"ח שטייט אז דער מהרנ"ץ'ס איידעמער זענען זיינע יורשים און נאר זיי האבען דער זכות פון דריקען די חדושי תורה פון זייער שווער דער אדמו"ר מהרנ"ץ.

זיי זענען זיכער זיינע קינדער, ממילא האבן זיי רעכט צו דריקען זיינע תורות, אין כ'גלייב נישט אז צד ב"צ האט זיך שטארק געשלאגען צו באקומען רשות צו דריקען זיינע תורות,

אין סיוף ח' שטייט אז דער מהרנ"ץ'ס צוויי איידעמער "מעגען" שרייבען אז זיי זענען איידעמער פון אדמו"ר מהרנ"ץ אזוי ווי רב"צ מעג שרייבען אז ער איז א זוהן פון אדמו"ר מהר"ש. וואס זיי האבען דא מחדש געווען פארשטיי איך נישט, נאר צו זאגען אז די איידעמער זענען די ממלא מקום פונעם שווער. אז נישט, ווער ווייסט דען נישט וועמען'ס איידעמער זיי זענען און צו וואס דארפען זיי "רשות" צו שרייבען ווער זיי זענען.

וואס האט ער מחדש געווען?

זיי נישט בייז אבער דיין רבי איז ארויס אן גארנישט, א חידוש בי"ד האט עיהם געלאסט בלייבן וואינען מיט זיין ווייב. אין יא, זיי דארפן רשות זיך אונטערשרייבען "חתן מהרנץ" פשוט ווייל דאס איז די איינציגסטע זאך וואס זיי האבן וואס זיי קענען זיך תולה זיין אין באבוב, אין יעדער וואס איז באקאנט ווייסט אז ער וואלט געשריבען באבוב גרויס אין געשריבען זיין שווער'ס נאמען גאר קליין, אויף אזא וועג כאילו ער איז באבוב, ממילא האט בי"ד געדארפט זאגן אז ער האט רשות זיך אונטערשרייבען "חתן מרנץ"

[כנור]

און אנדערע ווערטער "רשעות". איך האב זיי געוואלט מצדיק זיין.

[בארא פארקער]

אין דיינע אויגן איז עס רשעות אין די תורות אויגן נישט,
נעם עס אריין אין דיין קאפ, די תורה האט געפאסקענט ער איז נישט באבוב "נישט נישט נישט"
סארי

כ'ווער נישט נתפעאל אז ס'געפעלט דיך נישט אין נישט די גאס,
די גאס איז נישט געזעצן ביי די די"ת, די גאס ווייסט גארנישט,
ס'דארט געזעצן דריי חשובע דיינום אין זיי האבן געפאסקענט וואס זיי פארשטייען.
וואס רשעות? ווי רשעות?
אז איינער גאנבעט מיין קאר אין כ'גיי צו די די"ת אין זיי פאסקענען ער דארף מיך צירוק געבן די קאר, איז עס אויך רשעות? אדער אויך איין זייטג?

[כנור]

אין די שטרי ברורין שטייט "אפילו טעה בדבר משנה", דאס הייסט אז אפילו מען איז זיך טועה און מען פסקענט קעגען א אפענע הלכה (אין דיס קעיס חתנו כבנו).

אבער דא זעהט עס נישט אויס ווי א "טעה" נאר א במזיד ובזדון, דערפאר זעהט עס אויס רשעותדיג.

די טראכסט טאקע אז "דער תורה האט געזאגט אז אזוי איז דער הלכה"? אדער דער תורה האט געזאגט אז מען מוז עס אן נעמען?

אן צונעמען דער פסק דין, און צו דער פסק דין איז אויס געהאלטען הלכהדיג איז צוויי זאכען. קען זיין אז אפילו אויב עס איז רשעותדיג, און במזיד ובזדון, מוז 45 עס פארט אן נעמען. אבער מען דארך עס אן רופען ביים נאמען.

[ריכטיג]

ביידע גייען בלייבען באבובע רבי'ס און נאך שענער ווי אין סאטמאר, אין סאטמאר רופט מען די רביים אויפן נאמען, אין באבוב וועט יעדער הייסן באבוב מיט א זנב דערינטער איינער 45 דער צווייטער 48/פלעין/סתם/פשוט/עכט/אריגינעל

עס איז נישט ווי תולדות א''י און כוונת הלב וואס האסען געדארפט אינגאנצען פארגעסן דעם אלטן נאמען

דער סיבה פארוואס עס איז דא אזא שטארקע ווייטאגליכער רעאקציע פון צד כ"ק הרמ"ד שליט"א איז וויבאלט עס איז דא אן הרגש ווי בי"ד האט זיך ניטאמאל געגעבן די מיה צוציווארפן א ביינדל צופרידנצושטעלן דעם צד, דער פאקט אז דער פסק לייגט זיי צו מיט תנאים ארוכה מארץ מידה א זנב'דיגן צונאמן לאורך ימים ושנים, ווייזט א גאר שטארקן איינזייטיקייט מצד די רבנים. וויאזוי די גאס וועט רעאגירן למעשה איז א שאלה וואס ימים ידברו

איינזייטיג... ציווארפן א ביינדל...
אנטשולדיגט די מושגים עקזעסטירן נישט אין חו"מ, דאס איז די משכילישע שפראך.