מיינע אבזערוואציעס איבער דעם פסק

[הדד בן בדד]

דער היסטארישער פסק איבער די באבוב'ער סכסוך

כאילו איך בין דא עפעס דער וועלטס מומחה אין דעם ענין, אדער עניינים, האט מען מיך גע'טעג'ט אין דעם אשכול, און געשיקט מעסידשעס אין אישי, בייסיגע און רחמנות'דיגע, אז איך זאל מיך לאזן הערן. אבל מה יעשה הבן אז די בעסדין האט מיך נישט געפרעגט פארן ארויסלאזן דעם קאץ פון זאק צו איך בין רעדי פאר דעם, ווייל ווען יא וואלט איך זיי געבעטן ווארטן נאך א וואך. דעם וויקענד האב איך זיך פונקט זייער נישט גוט געפילט און צווישן זיצן ביים דאקטער, אין בית הכסא און טרייען זיך אויסצורוען אביסל, האב איך זיך כמעט נישט צוגעזעצט צום כלי און פשוט נישט געהאט קיין כח צו טראכטן, און אוודאי נישט צו שרייבן.

כרגע פיל איך זיך אביסל בעסער (נאך צוויי מעת לעת פון נעמען מעדיצין), און אזוי ווי מען בעט מיך (אההה, כ'פיל מיך גוט, איינער רעכנט זיך שוין ענדליך מיט מיין מיינונג), וועל איך אפשרייבן מיינע פאר שורות ארום דעם פסק.

סאו ראשית, מיר (צד 45) האבן געכאפט א הילכיגן פראסק. נאו טו וועיס אבאוט איט. איך שרייב דאס גלייך ביים אנהייב כדי קיינער זאל נישט זאגן איך לעב אין דינייעל. יא, עס איז א געזונטער, הילכיגער, קלינגעדיגער פראסק. געוויסע מענטשן האבן זיך געריבן די הענט גענוג לאנג אזוי אז דער פראסק זאל זיין איינס און אזעלכעכס, און עס איז זיי געלונגען.

ובכן, פיין, מען האט געכאפט א פראסק. נו וואס איז שוין יעצט. יעדער קלוגער איד ווייסט אז א פראסק איז נישט קיין ענד אלל, עס איז נישט קיין סוף פסוק און אוודאי נישט קיין עק וועלט. נאך א פראסק קען מען זיך אויפהייבן און גיין ווייטער, און זאגאר זיך זייער שיין צוריק שטעלן, דער רושם פון דעם פראסק בלייבט זייער א קורצע צייט.

איז אין קורצן איז אזוי. איך גלייב אז דינסטאג נאכט גייט מען הערן אז מען נעמט אן דעם פסק, פארשטייט זיך עס גייט קומען מיט א שטארקע חיזוק דרשה, אז דאס דוקא ווייזט אז מיר זענען יא די עכטע באבוב, ווייל מיר גייען אין די וועגן פון אונזערע רביס. אונזערע הייליגע רביס, הרה"ק מהר"ש ובנו הרה"ק מהרנ"ץ וואלטן זיכער אזוי געטאן, און דעריבער, מיר, זייערע תלמידים, חסידים און קינדער וועלן גיין אין זייערע וועגן און טאן וואס זיי וואלטן געטאן און אננעמען דעם פסק, על אף וואס עס איז קלאר גע'פסק'נט קעגן די תורה, פול מיט אייגענע אינטערעסן, אשר כל רואיו יכירון, וכל בר בי רב דחד יומא זעהט זייער קלאר, און נישט דוקא צווישן די שורות, אבער פונדעסטוועגן, מיר טוען וואס אונזערע רביס האבן אונז געלערנט און מיר זענען מקבל דעם פסק.

פון היינט אן הייסן מיר קהל באבוב45!!!

*

בערך דאס גלייב איך גייט זיין דער סגנון פון דעם אסיפה דעם קומענדיגן דינסטאג נאכט. פארשטייט זיך אז מען וועט זיך מן הסתם באציען צו אנדערע דעטאלן אויך, אבער דאס גייט זיין דער מהלך, לפי עניית דעתי הקלושה. (דיסקלעימער: דער אדמו"ר מ45 רעדט זיך נישט מיט מיר אדורך).

*

חוות דעתי העשירה

מער ווייניגער בין איך איינשטימיג מיט איינגעמיירעט און מיט גאלד (און אזוי אויך די אנדערע וואס האבן געשריבן באותו סגנון), מיט איינגעמיירעט לגבי דעם מהלך אויף ווייטער, אז רמ"ד דארף יעצט ווייזן לידערשיפ, עפעס וואס ער קען זייער גוט, און איך גלייב ער גייט עס טוהן, און זיך נעמען בויען זיין קהילה און חסידות אן קוקן אויף צוריק, וויפיל ער ארבעט יעצט אריין אין זיין עולם גייט ער ארבעטן נאך מער, אזוי אז אין אפאר יאר וועט קיינער נישט געדענקען ווער איז עכט און ווער איז פעיק, און איך בין נישט זיכער אז ער וועט נישט איבערוואקסן דעם אינגערן פעטער זיינעם פי כמה, דער פעטער קען טאקע שיין זינגען און טאנצן, פיל שענער פון דעם נעפיו, אבער דעצאל, דא ענדיגן זיך זיינע מעלות, אין אלל עלס - אין די זאכן וועלכע זענען פיל וויכטיגער פאר א חסידות ווי זינגען און טאנצן - שטייגט אים דער נעפיו איבער אן א שיעור מאל. עס איז ניטאמאל קיין פארגלייך. (זיסע חלומות? אפשר, אבער עס קען דאך פאסירן. איר האט זיך דאך געשוואוירן אז דאס וואס איז יעצט דא גייט אויך קיינמאל נישט זיין, און נאך יעצט לעבט איר - אין געוויסן טייל - אין דינייעל אז עס עקזיסטירט).

אזוי אויך לגבי דעם נאמען, גיי איך מיט גאלד'ס מהלך. איך זעה אין פסק אז די חברה שרייבן דארט אז זיי זענען מסכים א צונאמען פון א שטאט, אבער היות צד 45 וויל דוקא 45 זענען זיי מסכים. (בד"וו, עס האט מיר געקאסט א גוטן לאך ווען איך האב געליינט אין דעם פסק אז 48 מעג אויך צולייגן א נאמען אויב זיי ווילן, חחח...)

איך זעה אין דעם א גרויסע חכמה און גאליציאנע כיטרישקייט, (און איך זעה טאקע אז צד 48 שמעקט עס נישט, זיי ווילען ענדערש צאנז באבוב) ווייל חוץ פון דעם מציאות אז אזוי טוישט זיך גארנישט, ווייל ער וועט זיין 45 און דער אנדערער וועט בהכרח בלייבן 48, דאס איז אבער נאר די פירות הנושרין, דער עיקר איז, אז אזוי גייט דער נאמען קיינמאל נישט ווערן אויסגעפירט למעשה דארט ווי עס מאכט א נפק"מ.

לדוגמא, לאמיר זאגן אז כולל זיבענבירגן גייט נאכאמאל ברענגען דעם אדמו"ר מ45 אלס נואם הכבוד, פרוביר זיך פארשטעלן אז דער טשערמאן רופט אויס אזוי "און יעצט רבותי, וועלן מיר האבן די זכיה צו הערן דעם נואם הכבוד, כ"ק אדמו"ר מ'באבוב45"...

יעדער פארשטייט אז דאס גייט קיינמאל נישט פאסירן. אדער נאך א משל. רמ"ד איז א שוואגער מיט איינעם פון דעם רחמיסטריווקא רבי'נס קינדער, און ביי יעדען פון זיינע חתונות איז ער מכבד רמ"ד מיט א ברכה אונטער די חופה און א מצוה טאנץ. קלערט איר אפשר אז מען גייט אים אויסרופן אדמו"ר מ'באבוב45?

איר קלערט אפשר אז ווען ער גייט גיין באזוכן דעם סקווערער רבי גייט אים דער סקווערער אדרעסירן אלס באבוב45'ער רבי...

א באבוב'ער חסיד פון 45 וואס גייט דרוקן א ספר און גייט אריינלייגן א יישר כח פאר זיין רבין גייט ער שרייבן "מורי ורבי כ"ק אדמו"ר מ'באבוב45?

יא, איך ווייס אז די שופטים פון דעם פסק האבן אויך געקלערט פון דעם און האבן קליפ און קלאר אנגעזאגט און עס ארויסגעשריבן יאוונע ויאסנע אין דעם פורים צעטל זייערן, צושפרייט איבער כמה וכמה סעיפים, דעם הארבקייט איבער וויאזוי צד 45 מוז אלעמאל זיכער מאכן [באופן אז יענער זאל פארשטיין אז ער "מוז" אזוי טון] אז מען זאל אים נאר אזוי רופן און שרייבן זיין נאמען, ער און אלע זיינע חסידים און אלע אנדערע מענטשן פון די וועלט (הגם זיי האבן פארגעסן דארט מחייב צו די גרים שיתגיירו לעתיד, קען אבער זיין אז אין איינע פון די צוקונפטיגע דיונים וועלכע זיי האבן זיך דארט פארזיכערט, וועט מען איבער דעם אויך דן זיין).

אבער טאקע דאס ווייזט אז די שופטים-שרייבער פון דעם פסק לעבן ערגעץ אין לאלא-לענד, אז זיי חלומ'ען אז עס קען אפילו אזוינס פאסירן. ואין זה אלא מראה פנים אויף וואס האט זיי באמת געשטופט צו שרייבן אזא וואנזיניגן צעטעלע (כמבואר להלן בעז"ה).

אמת, עס וועלן זיכער זיין אומבאקוועמליכקייטן און אומאנגענעמליכקייטן (בארואיג זיך, איך מוז דאך אמאל שרייבן אזעלכע וויכטיג אויסזעענדע ווערטער אויך...) ווען עס וועט זיין אזעלכע מוסדות, ארגאניזאציעס אדער אויסגאבעס, וועלכע וועלן דוקא יא אים אזוי רופן אדער שרייבן, אין אזעלכע פעלער ווי עס וועט אפילו וויי טון, אבער ליסען, יעדער איינער גייט דורך אזעלכע זאכן. איך רעד פון דעם בדרך כלל, ווי אזוי די וועלט וועט עס אננעמען.

משא"כ אויב איז ער מסכים צו צאנז-באבוב וכדו', גייט דאס בלייבן זיין נאמען. און דערפאר זעה איך דאס דוקא אלס א געלונגענעם טריק פון צד 45, יא, מען גייט מן הסתם מאכן נייע לעטטערהעדס, "קהל באבוב 45", און אזוי אויך אויף די באסעס, די חוזק אבער גייט זיין יעדעס מאל באזונדער אויף דעם בעסדין און נישט אויף באבוב, יעדעס מאל וואס אזא באס וועט ארום פארן אין בארא פארק גייט עס דערמאנען פאר טויזענטער פרעמדע מענטשן דעם עוול ופשע וואס דא איז אפגעטוהן געווארן.

און צו דעם אלעם, קענט איר אלע זיין זיכער (יו קען מארק מיי ווארדס אן דיס וואן) אז דער ציפער 45 גייט אראפקומען. עס גייט נישט בלייבן. טריי עס יו מעי, פריער אדער שפעטער גייט עס אראפקומען. און דעמאלס וועט נישט זיין די מאמענטום צו שרייען מסרב אדער לא ציית דינא, עס וועט זיין אלטע אויסגעדראשענע נייעס.

ווען דאס גייט פאסירן גייט לכאורה צד 48 שרייען און בריקען, מן הסתם אויך ווארפן פאשקעווילן און אנפירקלען די באסעס (אזוי ווי זיי האבן שוין געוויזן אז זיי קענען, כיד רבם הטובה עליהם), אבער עס וועט האבן בערך אזא פנים ווי ווען דער איד פלעגט יעדע פאר וואכן אריינלייגן א הכחשה פון פארשידענע מוסדות אז זיי האבן עכט נישט אריינגעלייגט א מודעה אין דעם גע'אסר'טן בלאט...

ס"ה, גייט צד 45 ארויס פון אזא מהלך מיט סימפאטיע פון די וועלט אלס נרדפים, מיט רעספעקט פון די וועלט אלס גיבורים און ערליכע מענטשן וועלכע פאלגן א פסק כאטש עס איז קארופטירט פון אנהייב ביזן סוף, זייער רבי גייט ארויס אלס א מנהיג בעל שיעור קומה וועלכער קען זיך דערהייבן העכער די נידריגע פערזענליכע הרגשים (עכטער מ"מ פון די רביים לבית באבוב), און צו דעם אלעם גייען זיי נישט פארלירן קיין איין מענטש צוליב דעם גאנצן פרשה (אויב עפעס וועלן זיי צובאקומען מענטשן) ואחרי ככלות הכל גייט ער בלייבן באבוב.

[איך ווייס אז איר גייט זאגן אז איך טרייסט מיך מיט יאשערקעס, און א געוויסע פוינט האט איר מיט דעם, טוישט עס אבער נישט די אמת'ע ווערטער וואס איך האב געשריבן. ווייל כאטש מיינע מענטשליכע נטיות (איך בין דאך אויך א בשר ודם) נייגן מיך צו וועלן אז צד 45 זאל שטארק געווינען און דער פראסק זאך כאפן צד 48, איז דאך דאס אבער באמת נאר מענטשליכע נטיות פון מיין נפש הבהמית. ווייל צו עבודת ה', וואס דאס איז דאך סוכ"ס דער עיקר אויף וואס מיר זענען אראפגעקומען אויף דעם עולם השפל, מאכן די אלע זאכן קיין שום נפק"מ נישט. עס איז באמת ביליגע גשמיות'דיגע, בהמיות'דיגע רצונות. ווייל אלע אנדערע זאכן וואס מאכן יא אויס צו עבודת ה', און אפילו לגבי די גשמיות, גיבט דעם באשעפער וואס מען דארף און וויפיל עס איז באשערט, עס איז פשוט א ווילן זיך צו פילן גוט, "איך בין דער געוואונער". גארנישט מער פון דעם.

און כדי אייך צו איבערצייגן אז איך האב נאך אויך די סארט בהמיות'דיגע געפילן, און איך בין זיי נאך נישט אינגאנצן איבערגעקומען, ליינט ווייטער, איר וועט זיי טרעפן פיל מאל אין מיינע קומענדיגע פאראגראפן.]

*

דער בעסדין און אירע שופטים

איך האב עס שוין דערמאנט דא בעבר, אז צד 48 האט לכתחילה (מיט ניין יאר צוריק, ווען מען האט זיך געגרייט צום דין תורא) גע'פסל'ט א געוויסן רב פון זיצן אויף דעם בעסדין, מיטן טענה אז יענער איז א נוגע בדבר, ווייל יענעם'ס שווער (א געוויסער רבי) האט אויף גענומען ר' מרדכי דוד'ן און אים אדרעסירט אלס באבוב'ער רבי... איר הערט, דערפאר איז ער שוין א נוגע און ער טאר נישט פסק'ענען.

ווידער א רב וואס 95 פראצענט פון זיין און זיינע קינדער'ס פרנסה איז השגחות און ער האט עטליכע גרעסערע השגחות ביי דעם צד, און צו דעם זענען דא כמה עדים אז ער איז געווען (נאך פאר דעם דינטוירע) א שונא מובהק פאר רמ"ד'ן, ער פלעגט אים זייער מיאוס בארעדן און חוזק מאכן פון אים אפן און גראב (במשך דעם דינטוירע ווען מען האט געמאכט א שטיקל שטינק דערוועגן האט ער זיך אנגעהויבן צו וואטשן, אבער אפילו דעמאלס האט מען עס געקענט הערן פון אים), ער מעג יא, ער איז גארנישט קיין נוגע בדבר.

און אזוי אויך א רב, וואס אויסער וואס ער איז א מחותן, (דאס איז די קליינע טענה) ווייסט יעדער איינער ווי ער שטייט, ער האט עס קיינמאל נישט געלייקענט און נישט געמאכט קיין סוד דערפון, אדרבא ער ווייזט עס ארויס בכל עת מצוא. צו דעם האט אברהם אהרן לעזער אויפגעבויעט א דירה פאר זיין זוהן וועלכער איז חיים יענקל'ס איידעם (וואס דאס האט מען גראדע נישט געוויסט פאר דעם דינטוירע), ער איז אויך כשר וישר צו זיצן אויף דעם בעסדין.

איי וועסטו קומען מיט א טענה וואס האסטו זיך יעצט דערמאנט, האסט דאס געדארפט שרייען מיט ניין יאר צוריק. אז גם אני אענה לך: ביסט הייליג גערעכט, איך וואלט טאקע געדארפט, איי פארוואס האב איך נישט? ווייל איך בין געווען נאאיוו, איך האב נישט געקענט גלייבן אז אידן וועלכע פארופן זיך רבנים בישראל וועלן מיט אזא פרעכהייט און בלעכענעם פנים גיין קעגן די תורה. איי פארוואס נישט, די תורה אליינס זאגט דאך אזוי? און דער מציאות דא אין ניו יארק פון די לעצטע צענדליגער יארן איז גלוי וידוע לכל מי שעמדו רגליו בשערי בתי הדין בניו יארק רבתי? איז דער תירוץ, תיקו. אבער דאס טוישט נאך נישט דעם ריכטיגקייט פון די טענה.

און דער טענה איז זועק עד לב השמים, אז - ווי מען האט שוין דא אויפגעברענגט - די נוגעים אליינס וואלטן זיך געדארפט אפזאגן פון דעם קעיס, אויב עס איז נאך געבליבן א וועסטידש, א שמיר, א ברעקעלע פון יראת שמים אין זיי. אבער וואס זאל איך טוהן, אז רוב ימיהם האבן זיי זיך געשפייזט פון שוחד, גזל, אונאה, רשעות, רציחה און שוואכע בדיעבד'דיגע השגחות, האט דאס א השפעה אויף דעם מענטש און מען פארלירט יעדעס ברעקל יראת שמים, מען ווערט א פלעינער מאנסטער, א נבל ברשות התורה (אך, וואס עפעס ברשות התורה, זיי דארפן נישט קיין רשות, זיי טוען סייווי וואס זיי ווילן, די תורה איז ביי זיי כחומר ביד היוצר, זיי קענען טוען דערמיט ככל העולה על רוחם).

[יעצט שריי הויך אז איך רעד ווי א לוזער. קען זיין, אבער גערעכט בין איך נאך אלץ מיט די נקודה, און איך האב עס שוין געשריבן דא אין אנדערע אשכולות לגבי דין טוירעס בכלליות, און אנדערע האבן עס שוין ערווענט דא לגבי דעם ענין אויך, אדרבא, גיי מאך אליינס אביסל ריסוירטש איבער וואס גייט פאר היינט ביי די בתי דינים].

*

דער דינטוירע און דער פסק

יעצט בנוגע צום עצם דינטוירע און דעם פסק. אבער א קליינע הקדמה'לע קודם, און דאס איז נישט קיין משל נאר א מעשה שהיה אין וועלכען איך בין געווען אינוואלווד נישט לאנג צוריק.

אין א סכסוך בין איש לאשתו, ווי עס איז ל"ע אנגעקומען צו א גט, האט מען זיך ארום געשלאגן בערכאות איבער די קינדער, און די מאמע האט געברענגט אין קאורט א בריוו פון די טעראפיסט פון די קינדער קעגן דעם טאטן.

דער שופט האט אפגעליינט דעם בריוו, און נישט נאר האט ער ארויסגעווארפן דעם בריוו און אים נישט אנגענומען, נאר ער האט זאפארט געהייסן טוישן טעראפיסט, דהיינו, אז די קינדער טארן מער נישט גיין צו דעם טעראפיסט. און פארוואס האט ער אזוי געטאן? ער האט עס זייער שיין מסביר געווען: "איך האב שוין געליינט אסאך בריוו פון פראפעשאנעלס ווי זיי זאגן זייער מיינונג לטובת איין צד איבער א צווייטע, אבער די בריוו איז אנדערש, די בריו איז געשריבן מיט שטארקע האס, עס לייענט זיך ארויס פון יעדע שורה א פערזענליכע שנאה און האס צו דעם טאטן. און וויבאלד די טעראפיסט האט א פערזענליכע אגענדע קעגן דעם טאטן, איז נישט נאר וואס איך נעם נישט אן דעם בריוו, נאר אזא טעראפיסט וועט נאר שאדן מאכן פאר די קינדער און מען מוז שוין טוישן צו אן אנדערן טעראפיסט".

הנוגע לענינינו. יעדער ישיבה קטנה בחור'ל וואס לייענט נאר דעם פסק-שאינה-כדין זעהט גלייך ווי עס שפריצט ארויס די שנאה און האס פון יעדן שורה און פון יעדן פאראגראף. דאס איז נישט סתם גע'פסק'ט "דאס איז דער פסק און הענג דיך דערמיט". דאס איז געשריבן מיט נגיעות ע"ג נגיעות. און טאקע ווי רא"ב ראזנבערג שרייבט אין זיינע רשימות אז ער זעהט אז דער נאמען איז אן ענין פון לעגיטימאציע, זעהט מען דא ארויס פון יעדע שורה אז די שרייבערס דא האבן דוקא געוואלט מאכן דעם איינדרוק אז צד 45 איז דוקא נישט לעגיטים.

אנצורופן דעם פסק א ליצנות איז באמת א ליצנות, ווייל בנקודת האמת איז דאס אסאך ערגער פון ליצנות. דער פסק איז מלא שלעכטקייט, מלא רשעות, שנאה כבושה, מידות רעות ומגונות וגו' וכו'. (יא איך בין א לוזער, אבער דאס איז דער מציאות, פוק חזי מאי עמא דבר). דער פסק גיין בלייבן חקוק בעט ברזל ועופרת לחרפה ולדראון עולם אויפן חשבון פון די רע-בנים וועלכע האבן אוועק געווארפן די תורה הק' וואס איז אונז געגעבן געווארן אין סיני און האבן אנשטאט גע'פסק'ט א "דין תורא" קעגן דעם דין און קעגן דעם תורה, נאר לויט זייערע אייגענע אינטערעסן און ביליגע נטיות נפשם הבהמית.

ווי ווייט זייער שנאה האט דא מקלקל געווען את השורה קען מען זעהן פון דעם מציאות אז זיי האבן זיך ניטאמאל געקימערט אריינצולייגן אין דעם פסק אן אינסענטיוו איר מקיים צו זיין.

וואס מיין איך צו זאגן? ווען זיי וואלטן באמת געהאלטן ע"פ הלכה ביי וואס זיי זאגן, אן קיינע אייגענע פיינטליכע אינטערעסן, וואלטן זיי געשריבן דעם גאנצן פסק אויף א פיל מער מכובד'דיגן אופן און בחדא מחתא צוגע'פסק'ט פאר צד 45 א שיינעם אפותיקי, כ'ווייס 25- 30- 35 מיליאן דאללער, וואס דאס איז א סכום וואס סיי מען וואלט דעם בעסדין נישט באשריגן אלס שקצים, יעדער וואלט עס געזעהן פאר ריכטיג, און סיי עס וואלט געלייגט צד 45 אין א שווערן דילעמא, 25-35 מיליאן דאללער קען מען זיך נישט אזוי גרינג ערלויבן צו לאזן פארפאלן גיין, דאס אליינס וואלט זיי געצוואונגען צו מאכן אן ערנסטן חשבון הנפש, און לכאורה וואלט דער סוף געווען א געהעריגען צונאמען ווי צאנז-באבוב וכדו'.

מיט אזא סכום וואלטן זיי זיך נישט געפילט אזוי אפגעפאטשט, די געלט וואלט פארווישט דעם לעגיטימאציע שאלה, (ווען ער איז נישט לעגיטים באקומט ער דאך נישט אזא סכום) און צד 45 וואלט אראפגעשלונגען דעם פיל פון דעם צונאמען און געגאנגען ווייטער, און עס וואלט באמת געווען א צד צו קלערן אז די מחלוקה און שנאה פון די צוויי צדדים זאל אמאל נעמען אן עק.

דא אבער האבן זיי אפגעשריבן אזא בייסיגן פסק, און ווי געזאגט האבן זיי דאס געשריבן אזוי מרמז צו זיין הונדערט אין איין מאל (ווי יענער חכם וואס פלעגט כאפן אויפן (זיבעטן) ווינק) אז צד 45 איז נישט לעגיטים, מיט תנאים ע"ג תנאים וועלכע זענען זייער שווער אויסצופירן און מאכט נאר דעם פאטש און פארשעמונג גרעסער, און צום סוף האסטו אים ניטאמאל געגעבן אן אינסענטיוו אים אויסצופירן.

יעדער פארשטייט אז אזא גרויסע קאמפאני ווי באבוב 45 דרייט אדורך אזעלכע סכומים יעדע חודש צוויי, און צו צוטיילן אזא סכום אין פינף יאר האט נאר איין מכוון, צו מאכן דעם פראסק נאך מער ווייטאגליך.

און כאטש אז די זאכן שרייען ארויס פון יעדן שורה פון דעם פסק, און ווען איך זאל וועלן צונעמען דעם פסק אויף קליפערלעך (וואס איך גיי נישט טון, כ'מיין, עפעס מעג איך דאך לאזן פאר אנדערע אויך) קען איך אנווייזן נאך פילע נקודות אונטער וועלכע עס ליגט פלעין און פשוט חוזק, טשעפע און פארביסענע ביליגע אינטערעסן זענען אבער די נקודות די שטערקסטע וועלכע ברענגען דאס ארויס (הע, איך לאך פון מיר אליינס, איינער דארף נאך ראיות?).

דער אומצוויידייטיגער אויספיר פון דעם אלעם איז, אז די שרייבערס זענען ניטאמאל אויסן באמת אז דער פסק זאל ווערן פולשטענדיג אויסגעפירט (אוודאי וואלטן זיי געקענט באשטיין אז יא, אבער דאס איז נאר דער זייטיגער ציל) דער עיקר וואס זיי האבן געוואלט דא איז וויי טון, טשעפען און פארשעמען יענעם לעיני כל ישראל.

*

די רעאקציע פון צד 45

זייער ריכטיג האט זיך אויסגעדרוקט האדמו"ר מ45 פאר איינעם פון זיינע גרויסע עסקנים (נאך אפאר יאר צוריק) ווען יענער האט אים געזאגט, דו זעסט דאך ווי מען קומט אן מיט דעם בית דין, דו זעסט דאך דעם עינוי הדין, וואס פארא פסק קען מען שוין פון זיי ערווארטן?

האט אים ר' מרדכי דוד אנגעצייגט א שטיקל בני יששכר ווי ער שרייבט אז ווען א איד גייט צו דין תורה, אויב די שופטים פסק'ענען קעגן אים שלא כדין, איז דער רבונו של עולם ערב צו באצאלן דעם שאדן, ווייל "דער איד איז נישט געקומען צו די שופטים אלס זייער פערזענליכקייט, נאר אלס די תורה וועמען זיי דארפן צו רעפרעזענטירן, און די תורה איז געגעבן געווארן דורך דעם אויבערשטן און האט זיין בעקינג און גאראנטי, און דעריבער, אויב האבן די שופטים בוגד געווען אין זייער תפקיד און גע'פסק'נט קעגן די תורה, דאן איז דער נותן התורה אחראי עס צו באצאלן".

דאס האט ר' מרדכי דוד יענעם געוויזן, און אויסגעפירט, דער בני יששכר איז מיר גענוג, איך דארף נישט מער פון דעם. איך האב געטון מיינס און דאס איבריגע לאז איך איבער אינגאנצן פאר דעם רבונו של עולם.

אט דאס הייסט א עכטע באבוב'ער רבי. (עס דערמאנט די מעשה פון צוויי שוויגערס וועלכע זענען געקומען צום רב צו א דין תורה איבער א אינגערמאן, יעדע פון די צוויי שוויגערס האט גע'טענה'ט אז ער איז איר איידעם, האט דער רב געזאגט, "מ'זאל נעמען דעם אינגערמאן און אים צושניידן אין צווייען און יעדן שוויגער גיבן א האלב". האט איינע אנגעהויבן שרייען, ניין, ח"ו, נישט צושניידן א אידיש קינד, אבער די אנדערע האט געזאגט, פארוואס נישט, דוקא יא צושניידן. האט דער רב אויסגעפירט, "אט די איז א ריכטיגע שוויגער". עד"ז זאג איך דא, ווער עס פירט זיך בדרך באבוב, אט דער איז א עכטע באבוב'ער רבי).

און דאס קען אפשר מסביר זיין אביסל דעם בטלנות מצד 45 פארוואס זיי האבן אזוי ווי שעפעלעך, כצאן לטבח, מסכים געווען צו אזעלכע שלישים וועלכע זענען אינגאנצן משוחד פאר צד 48 (הגם זיי האבן דעמאלס נישט געוואוסט אויף ווי ווייט די שוחד גייט. מען האט נישט געוואוסט דעמאלס איבער די דירה וואס אא"ל האט געבויעט פאר הרב איטשע זעלטענרייך'ס זוהן און אויך נישט איבער שרעקליכע שנאה כבושה פון הרב יחיאל באבאד צו האדמו"ר רמ"ד) אבער אז מען האט באמת בטחון אין דעם אויבערשטן און וואס מען טוט טוט מען נאר ווייל דאס איז דער בעיסיק השתדלות דאן איז נישט דא קיין קשיות.

און ווי געשריבן אויבן, איך גלייב אז דאס גייט זיין זיין מהלך אויף ווייטער אויך. איך שטעל אים אויף די חזקה.

*

קריאה של חיבה

ואליכם אישים אקרא, מיינע גוטע פריינט אין 45, פילט אייך נישט געפאלן, אל תיראו ואל תערצו, עס איז טאקע א פראסק, אבער עס איז ווייט נישט עק וועלט, אויב קען מען אביסעלע היסטאריע (און מען איז נישט צו א נערוועזער מענטש) קען מען דעם פסק אננעמען רואיג און מיט א שמייכעלע, גם זה יעבור, גלייבט מיר אז נאך אפאר יאר וועט מען לאכן פון זיך אליינס אז מען האט זיך בכלל געערגערט איבער דעם.

איר האט א רבי'ן וואס גאר ווייניג האבן [צד 48 אליינס ווייסן דאס פיל בעסער ווי סיי ווער, און טאקע דערפאר האבן זיי אזא שטארקע שנאה צו צד 45, עס איז ידוע אז א שנאה וואס קומט פון קנאה איז די ערגסטע סארט שנאה, למשל ווי חז"ל זאגן, שנאת עם הארץ לתלמיד חכם], א איד וועלכער איז משכמו ומעלה גבוה, א איד וועלכער האט לעצטן דאנערשטיג נאכט, בשעת די גאנצע וועלט האט גערוישט און גע'רעש'ט איבער דעם אומדערהערטן פסק, זיך געזעצט מיט א רואיגקייט פארלערנען א שיעור פאר די בחורים אין קעמפ אוואו עס וואלט נישט געווען קיין מארגן.

יעדער צווישן אייך\אונז ווייסט ביי זיך פארוואס ער האט געמאכט דעם החלטה צו קומען צו 45, און יעדער איינער פארשטייט אז עס גייט קיינער נישט אוועק גיין אדער צוריק גיין צוליב דעם פסק, ס"ה איז עס א מאראלישער קלאפ וואס איין געלונגענע דרשה קען צושמעלצן און אוועק בלאזן ווי א זייפן בלאז.

(אה, די חיזוק איבער די זעקס מיליאן? כככ...)

גייט ווייטער מיט זיכערע טריט און די גאנצע וועלט וועט אייך מקנא זיין. וה' יהיה עמכם.

*

אחרית דבר

יעצט צום סוף וויל איך מאכן א קורצע ס"ה פון געווינער און פארלירער.

און איך וועל אנהייבן מיט די פארלירער:

פארלירער נומער איינס איז די תורה הק' און דער נותן התורה, זייער נאמען איז נתחלל געווארן מסוף העולם ועד סופו, און דוקא דורך אזעלכע וועלכע קלעימען גאר צו רעדן אין אין נאמען.

פארלירער נומער צוויי איז דער בעסדין-דין תורה ביזנעס ביים היימישן ציבור בכלליות און די דאזיגע פסק שרייבער בפרטיות.

אויב די קארופציע וועלכע האט באהערשט דעם גאנצן ביזנעס איז ביז היינט געווען באוואוסט פאר די וועלכע טוען אין דעם אדער האבן אליינס געליטן דערפון, איז עס יעצט ארויס אין גאס און יעדער איינער זעהט עס און ווייסט עס. מענטשן וועלן שווער טראכטן פארן מאכן א החלטה צו גיין צו א דין תורה.

[איך וואלט אבער קיינעם נישט געראטן צו גיין אין קאורט - און איך זאג נישט קיין להבדיל, ווייל ליידער דער קאורט טויג שוין אויך נישט - ווייל כאטש דארט איז נאך דא עפעס אקאונטיביליטי איז עס אבער אויך א סיסטעם וועלכע איז גאר ווייט פון צדק ויושר. איי וואס יא, מען זאל שטארק איינרייסן פאר ביאת משיח ווען עס וועט מקוים ווערן השיבה שופטינו כבראשונה. און ביז אהין זאל מען בעטן דעם אויבערשטן אז מען זאל חלילה נישט דארפן צוקומען צו דעם.]

ווידער די פסק שרייבער אליינס, זיי וועלן לעולם ועד האבן דעם פלעק צוגעטשעפעט צו זייער נאמען, מענטשן אין די גאסן וועלן זיי נאכקוקן מיט קרומע געזיכטער, און עס וועט זיך קלאר אנזעהן אין זייערע איינקונפטן (ביי באבאד אפשר ווייניגער ווייל זיין עיקר ביזנעס איז דאך השגחות, נישט דינטוירעס).

נאך א נקודה למחשבה. פארגעסט נישט אז די וועלט עק'ט זיך נישט ביי די פאר פסק שרייבערלעך, עס זענען נאך פארהאן אזעלכע גוטע חושן משפט קענער אויף די וועלט ווי זיי. עס זענען דאך דא נאך מענטשן וועלכע זענען געווען אינוואלווד אין די דינטוירע, און וואן וועי אר ענאדער גייען במשך די קומענדיגע יארן ארויסקומען פרטים (צעטלעך, קונטרסים, בלאגס וכו' וגו') איבער די דינטוירע וועלכע וועלן נאך אויפדעקן די שאנטאזש און קארופציע לעיני השרים והעמים, אז די שרייבער וועלן זיך פארשטעקן די פנים פאר בושה (וואס? הע הע, קיינמאל, זיי האבן שוין די מידה פון לאאאאנג פארלוירן, ווי זאגט מען אויף ענגליש? זיי לאכן אלל די וועי צום באנק. און סוכ"ס ווייסן מיר דאך אלע אז דאס איז די איינציגסטע וואס מאכט אויס ביי זיי, בען פרענקלין איז זייער (אפ)ג-ט. אבער פאר זייערע קינדער און אייניקלעך וועט עס קיין גרויס כבוד נישט ברענגען).

פארלירער נומער דריי, קהל באבוב45 מיט זייער רב און רבי בראשם. און זיי לייג איך ביי נומער דריי ווייל זיי האבן פאקטיש דאס ווייניגסטע פארלוירן, ס"ה איז עס א מאראלישער קלאפ, אזא וואס מען קורירט זיך אויס דערפון זייער שנעל.

און ווער זענען די געווינער?

איך זוך זיי נאך, אדרבא, אויב איינער קען מיר דא טרעפן א געווינער וואלט איך אים געוואלט זעהן.

אויב איינער, קען עס אפשר זיין ווידער קהל באבוב45, ווייל אויב וועלן זיי יעצט אויסנוצן דעם מצב ווי עס באדארף צו זיין, וועט עס זיי ברענגען געלט און מענטשן (עס איז דאך ידוע די פתגמים המחוכמים פון האדמו"ר הריי"צ מ'ליובאוויטש וועלכער האט געזאגט: "חזקה על תעמולה שאינה חוזרת ריקם", און אויך: "טויזענט חסידים קענען ברענגען אסאך גבירים, אבער טויזענט גבירים קענען נישט ברענגען קיין איין חסיד", ודפח"ח). אזוי אז סוכ"ס וועט דער פסק נאר האבן געווען א טובה פאר זיי.

און איך ענדיג צו מיט א פראגע, וועלכעס איך פרעג יעדן איינעם, אבער ספעציעל איז די פראגע געוואנדן צו די וועלכע קענען דעם אדמו"ר מ48 פערזענליך:

"יעצט נאך דעם פסק דין חד צדדי וחד משמעי, איז דער אדמו"ר מ'48 העפי און צופרידן?"



נ.ב. כל זה כתבתי בקצרה, ורק הנראה לפי עניית דעתי כפי מה שעלה בעטי (במקלדתי (נו, עברית)) אחרי העיון בהפוסקים, ראשונים אחרונים ותחתונים. אבל אם איזה מהצדדים מתנגדים ורוצים לעשות אחרת הרשות בידם ויש להם על מי שיסמוכו...

[געשוויסטער]

שכח הדד!
איך האב געוואלט שרייבן טייל פון די פונקטן וואס די האסט ארויסגעברענגט, אבער איך האב נישט די רייכע פעדער וואס די פארמאגסט.

ב'ה איבער די שבת האט זיך די עולם בארואיגט, און מיר קוקן פאראויס אנצוהייבן מיט א התחדשות.

[נתן מנחם]

איך האב הערשט יעצט באמערקט דעם אשכול. גיבטס א קוק און די ברעיקינג באבוב דין תורה אשכול האב איך דארט א שיין בריוועלע.

[ישמעאל הכהן]

שיין בריוועלע נתן מנחם? ענדערש א ווילד נארישע בריוועלע. דיינע נקודות ווערן פארלוירן צווישן דע האספולע שורות

[איטשע]

מיינע אבזערוואציעס!
נישטא וואס צו רעדן אז דער פסק דין האט אויפגעשאקלט דער יודישער וועלט.
מצד אחד זענען דא וואס זענען צורפרידן,מצד השני, די וואס האבן פארלוירן, שרייען עיוות הדין וכדומה...

וואס איז טאקע פשט פון דער פסק.
דער אמת איז אז כדי עס צופארשטיין דארף מען צוריק דרייען דער זייגער מיט 15 יאר, שנת תשנ"ט.

ס'איז קיינעם אין דער וועלט נישט איינגעפאלן אין דעם ווילדעסטן דמיון, אז רמ"ד, אז דער ממשיך פון די באבאווער דינאסטיע! דאס איז ברור כשמש, נישט מחוץ לבאבוב, און זיכער נישט בתוך באבוב. נישט דיר הדד, אדער עני וואן עלס. יעער האט געוואוסט, אז אדמו"ר מבאבוב שליט"א ער איז דער צוקונפטידגע ממשיך.

אבער איינעם איז עס יא איינגעפאלן, און דאס איז געווען, כ"ק אדמו"ר מוהר"ש זצ"ל, און טאקע דעריבער, האט ער געבעטן אז מען זאל ממנה זיין זיין זוהן אלס רב הצעיר לאחר מוע"ש.

ק"ק באבוב, האט לפני מטתו מכתיר געווען זיינע צוויי זוהן, כ"ק אדמו"ר מוהר"נץ זצ"ל אלס רב און כ"ק אדמו"ר שליט"א אלס רב הצעיר.

דעמאלטס האט זיך אנגעהויבן די 5 קריג'ס יארן. לאמיר נישט אריין גיין דערין.

י"ב אדר תשס"ה לפ"ק, האט מען מכתיר געווען דעם רב הצעיר אלס ממלא מקום אחיו ואביו, אלס באבאווער רב. ער האט עס באקומען מדין תורה, מכוח זיין "רב הצעיר". אזו ווי דער קרייזער רב האט עס גע'ירשנ'ט לדורי דורות און נישט דער שינאווער רב, און עס האט דעם שינאווער רב "זעהר" נישט געשמעקט!

פורים אווענט, האט מען מכתיר געווען שני חתני מוהר"נץ זצ"ל אלס אדמו"ר ואבד"ק באבוב.

יעצט לגופו של ענין.
אויב איז דא א געוויסע טענה "פארוואס" עס קומט זיך עפעס פאר צד א', איז עס מטעם "חתנו כבנו", און דאס איז טאקע געווען טענת צד א' אין דער דין תורה (וואס זיי האבן זיך "נאר" געשטעלט הערשט נאכ'ן לויפן אין קאורט "אן א היתר בי"ד", און דער ריכטער האט זיי בבזיון רב געשיקט צו דין תורה! בשליחות - נישט מער און נישט ווייניגער - פון אדמו"ר מוהר"ש, וואס האט מיט זיינע אויגן פאראויסגעזהן, וואס עס גייט געשעהן!). זצד א' יי האבן פארלאנט "אלעס"! אלע בנינים, אלע מטלטלין, אלע ספרי תורה, הכל בכל מכל כל באלאנגט פאר די צוויי חתנים.
מצד ב', האט מען גע'טענה'ט, אנטשולדיגט, אבער, אונזערע רב איז געווען רב הצעיר און מדין זה האט ער גע'ירשנ'ט "אלעס" אלע בנינים, אלע מטלטלין, אלע ספרי תורה, הכל בכל מכל כל באלאנגט פאר באבוב.

באבוב האט געואלט מפשר זיין, פאר 10 מיליאן דאללער. דער אנטווארט איז געווען "הכל שלי".

גלייך מתחילה איז "קיינער" נישט געווען אינטערסירט אין קיין פשרות, יעדער זייט איז געווען אזוי זיכער מיט זיך, אז יעדער האט פארלאנגט פון בית דין א "דין תורה" אין נישט קיין "פשרה".

איך קען נישט די הלכות, אבער צד א', האבן זיך בשעתו געוואנדן צו אסאך רבנים, ובכללם הג"ר מענדל שאפראן און אלע האבן זיי געזאגט אז, ענק האבן נישט קיין טשענס! חוץ איינער, דיין בערגער פון די ווייטע מאנשעסטער, און דאס איז אויך נאר געווען, ווייל ער האט נישט געואוסט אלע פרטים, מען האט פון עם פארהוילן וויכטיגע פרטים, (דיין בערגער האט שוין איינגעזעהן זיין בראך, גלייך פון אנהייב, אבער צוריק גייט א קאזעלע.)

יעצט ווען בית דין האט גע'פסקנ'ט, אז אין דער פאל איז "נישט" דא טענת חתנו כבנו, און די באבובער רבנות גייט צו אלס יורש מדין רב הצעיר, און ווי נישט ווי האבן צד א' מתחילה פארלאנגט א "דין תורה" און נישט קיין פשרה, זעהט דער דין תורה אזוי אויס. צד א' קומט זיך "גארנישט" און צד ב' "אלעס", עס אזוי איינזייטיג, ווייל צד א' האט פארלאנגט אין דין תורה און נישט קיין פשרה.

די תורה הק' זאגט: ניין! די צוויי חתנים, קומט זיך באמת גארנישט מיט נישט, און זיי האבן נישט קיין שום רעכט זיך צורופען באבוב!

זיי זענען באמת א שיינע קהלה, אבער פארוואס זאל באבוב זיי וזען דעקן. זיי האבן א פראבלעם מיט'ן רב, גיי לחיים ולשלום, אבער איך מוז דיר נישט דעקן.

איי וואס איז מיט קהלה שפרשו? דער דין וואלט ווערט געווען עפעס אויב זיי וואלטן געווען מער ווי 30 פראצענט, למעשה האבן זיי קוים אנגעצויגן 28 פראצענט, דעריבער איז די טענה אויך אוועקגעפאלן.

מצד השני באבוב איז ווערט שווערע מיליאנען, אבער! אויב דארף מען נעמען "אלע בנינים" און זיי פארקויפן, אופאיינמאל, אלס בניני מוסדות" איז די ווערט זייער ווייניג, די וועליו איז געשצאט געווארן אויף א קארגע 30, 35 מיליאן דאללער! יא, יעדער בנין פאר זיך איז ווערט מער, און אויב איז עס רעזידענשאל, נאך מער. אבער ווי עס שטייט ין גייט, האט נישט די געהאפטע צד א' שוויות, פון אזא בליק, האבן זיי באקומען א שיינע 'חתיכה' א שעקסטל פון די ווערט!

יעצט לגבי דער נאמען:
יעצט לאמיר שמועסן וועגן די צענדליגע נעמען מיט יוניפורמס.
צד א' האבן באשלאסן מיום א' "אלעס" נאכצומאכן, געפעינט די באסעס מיט די זעלבע קאלירן, אזוי אריינצונארן קינדער אין זייערע באסעס און פארדרייען א קאפ פאר די עלטערן אין די מוסדות, יעדער מוסד האט גענוצט דער זעלבער ביינאמען, די זעלבער עמבלעם. בית דין האט געזעהן דא אז מען האנדעלט דא מיט קינדערישע מענטשן, נישט אין סאטמאר נישט אין וויזניץ האט מען געזעהן אזוינס.
פארוואס דאווענען זיי שבת אין בית יעקב? ווייל סאיז לעבן באבוב.
פארוואס דאוונען יי אין א געדינגענע לאקאל? ווייל אט אט גייט באקומען א בנין פון באבוב, אונז זעמיר דאך איף די גאס. יא נישט מער אין נישט ווייניגער, וועמען נאר'ט מען דא.


יעצט וועגן דער נאמען, צד א' וויל זיך רופ'ן מיט די מאדנע נאמען באבוב45.
פארוואס איז עס מאדנע? ווי אזוי גייט ר' יהושע רובין אונטערשרייבען "יהושע רובין אבד"ק באבוב45?", וויזאוי גייט מען אויסרופען דעם אדמו"ר, מבאבוב פאריפיפט? לאחר מאה ועשרים, וועט מען ארויף קראצן אויף די מצבה "באבוב45"? כ'האב געהערט נאכזאגן פו דער באבעפאריפיפטער רבי/רב? מען קע נישט מאכ'ן קיין געהעריגע ר"ת דערויף, וואס גענוי איז די געמטריא פון באבוב45?
אלא מאי, זיי זענען גרייט זיך צו מבזה זיין מיט די מאדנע נאמען, פארוואס? גם לי גם לך לא יהיה, אזוי וואט מען רופן באבוב פאריעיט! נישט איך און נישט עם! זיצט א רבי אין א קהלה, און איז גרייט (עכ"פ אזו שטייט אינעם פסק דין פון בי"ד) זיך צוריפען מיט אזא צודרייטן נאמען, פאר איין איינציג סיבה, מיין פעטער זאל צופלאצט ווערן, יא ער איז א שר התורה, מסכים.
עם עקש תתפתל, בלי ברירה האט בי"ד געמוזט שרייבן אזויפיל סעיפים, אז ס'זאל קלאר אנזעהן מי ומי ההולכים.

9 יאר דין תורה.
איין מינוט, דער פסק איז שוין גרייט 2 יאר. פון די 7 יאר איז מען געזעצן איין וואך פער חודש, אויסער חדשי ניסן תשרי תמוז אב, און פון די איבעריגע 8 חדשים, האט זך יעדעס יאר געמאכט אז דא איז מען נישט געזיצן צוליב א שמחה ביי צד א' אדער ב' ס"ה איז מען געזעצן בע 20 צו 30 טעג א יאר, שוין גארנישט אזוי לאנג, נעמענדיג אין באטראכט, אז בי"ד מוז לאזן דעם בע"ד אויסזאגן אלע זייערע טענות, אין די טענה'ס זאגן האט אויפגענומען מיינסטנס פון די צייט.


יעצט א ווארט צו מורה מורינו הרב ר' הדד.
אויב גרויס מאכן דיין רבי'ן אויפן חשבון פון זיין פעטער מאכט דיך פילן גוט, זאל זיין אזוי.
אויב פאלגן דין תורה, וואס איז די א' ון יעדען יוד, מאכט דיין רבי'ן גרויס, זאל זיין אזוי.

אויב דיין רבי איז טאקע אזוי גרויס.
ווער האט עם געגעבן א היתר צו גיין אין קוירט אדר תשס"ה?
פארוואס וויל ער הייסן דווקא באבוב45? און נישט עפעס א נארמאלע קלאסישע נאמען ווי צאנז באבוב?

אודאי גייט ער פאלגן דער דין תורה! דו ווייסט פארוואס? ווייל די גוישע קוירט, דארט'ן ווי דיינע מנהיגים זענען געלאפען בשלוחותו תובע זיין באבוב, שלא ברשו בי"ד. און ריכטער קרעמער ע"ה, האט זיי אנגעזידלט, און פארשיקט צו דין תורה, אט די קאורט וועט זיכער מאכ'ן אז ער גייט פאלגן! מיש נישט אריין די תורה דא, ווייל אויב אויב פאלגן ענק די תורה קענען ענק נאך היינט ארויסצוען ענקערע תביעה פון קוירט! אבער ענק האבן נאכנישט....

[ווייט פיש]

אחרית דבר

יעצט צום סוף וויל איך מאכן א קורצע ס"ה פון געווינער און פארלירער.

און איך וועל אנהייבן מיט די פארלירער:

פארלירער נומער איינס איז די תורה הק' און דער נותן התורה, זייער נאמען איז נתחלל געווארן מסוף העולם ועד סופו, און דוקא דורך אזעלכע וועלכע קלעימען גאר צו רעדן אין אין נאמען.

פארלירער נומער צוויי איז דער בעסדין-דין תורה ביזנעס ביים היימישן ציבור בכלליות און די דאזיגע פסק שרייבער בפרטיות.

אויב די קארופציע וועלכע האט באהערשט דעם גאנצן ביזנעס איז ביז היינט געווען באוואוסט פאר די וועלכע טוען אין דעם אדער האבן אליינס געליטן דערפון, איז עס יעצט ארויס אין גאס און יעדער איינער זעהט עס און ווייסט עס. מענטשן וועלן שווער טראכטן פארן מאכן א החלטה צו גיין צו א דין תורה.

@הדד בן בדד דיינע רייד זענען געוואלדיג, דאסי די עיקר פוינט וואסי נוגע סתם פאר אן עמך איד וואס האט נישט פערסענעל שייכות צו צד איטשע אדער צו צד הדד בן בדד

די דברים הנ''ל זענען בוטים כמדקרות חרב עס שטעכט אין יעדע יודיש הארץ און אין די הארץ פון כלל ישראל אזא ערשיינונג

עס איז קלאר אז ווען א שופט מיט א שווארצער כאלאטעל זאל די אלע זאכן אפשרייבן אין א פסק וואלטן ווען ווייניג יודען יעצט געקימערט פארן צד הרמ''ד
אבער דאס אז די דיני תורה און תורתינו הק' האט באקומען אזא פארלוסט דאס איז א ווייטאג פאר יעדן איד אפגעזען צו ער איז א 45/48 צאנזער/קלויזענבורגער/קראסנא/כוונת הלב/תולדות אברהם יצחק/תולדותאהרן/קארלין/ פינסק קארלין/ספרדי/ליטוואק/קיצוני/מזרחי

עס איז צום האפען אז די קהילת באבוב וועט לפחות מאכן עפעס א דראסטישע טויש יעצט אין די עתיד פון די דיני תורה'ס אין אמעריקא אז די דעת תורה זאל דיקטירען און נישט עפעס אנדערש.

[איך אויך]

איי איי דער פראבלעם איז דאך אז סיי הדד און סיי איטשע זענען הייליג גערעכט. איי עסטו פרעגן זיי רעדן דאך קאטעגאריש פארקערט איינער פונעם אנדערן? ווייסטו וואס ביסט אויך גערעכט.

[ראובן]

זייער שיין געשריבן, @הדד בן בדד. אבער איבער דעם ענין פון רופן אייער קהילה "באבוב 45" בין איך איינשטימיג מיט @איטשע. "באבוב 45" איז א גאר מאדנער נאמען, און אויסצוקלויבן דעם נאמען בלויז מיט א חשבון אז קהילת האדמו"ר רב"צ וועט גערופן ווערן "באבוב 48" איז א בחינה פון תמות נפשי עם פלישתים. זענט איר טאקע גרייט צו בלייבן שטעקן מיט א מאדנעם נאמען פאר לאנגע יארן בלויז ווייל עס וועט אפשר א טראפקעלע אראפנעמען לעגיטימאציע פון רב"צ? איז טאקע דער פלאן ווייטער צו פירן א לעכערליכע מחלוקת אן קיין שום אופן וויאזוי עפעס צו פארדינען דערפון?

דאס איז חוץ דעם פאקט אז איר קענט זיין זיכער אז אלע היימישע אויסגאבעס וועלן פינקטליך אויספאלגן דעם דין תורה, און וועלן רופן רב"צ "באבובער רב" אפילו אויב אין דער גאס וועט מען אים רופן "באבוב פארטיעיטער רב". דאס זעלבע ביי יעדן אפיציעלן מעמד וועט קהילת רב"צ גערופן ווערן "באבוב" אן קיין שום צוגאבע.

ווי ביטער עס שפירט דארפט איר ארייננעמען אין קאפ אז די מחלוקת איז געענדיגט. קהילת האדמו"ר רמ"ד האט פארלוירן, און עס איז צייט איבערצומישן דעם בלעטל. איר דארפט מאכן שבת פאר זיך, פארגעסן פון קהילת רב"צ, און זיך רופן מיט א פאזיטיוון שיינעם נאמען, א שטייגער ווי "צאנז-באבוב".

[כוכב]

יעצט רעדט מען איבער דעם נאמען "חסידי באבוב" וואס איז א היבשע ספין ווייל מ'קען אים נישט צונעמען דעם פאקט אז זיי זענען חסידי באבוב, און ער איז דער אדמו"ר פאר חסידי באבוב.
לויט בית דינ'ס שטוינענדע איינזייטיגקייט און בלינדע גאלאפ אונטערצורייסן און אונטערצודרוקן א קהילה קדושה בישראל פון יעדער ריכטונג אן איבערלאזן א ברעקל ארט פאר אויפריכטיגקייט איז אינטערעסאנט אז זיי האבן דאס נישט אין אכט גענומען און אויסגעשלאסן דעם נאמען חסידי באבוב.

[כוכב]

ראובן, איך בין מחולק, און אויב רופן זיי זיך באבוב45, אה"נ אז 48 וועט בלייבן "באבוב" וועט עס אבער בלייבן אן אייביגן פלעק אויף 48 און אויף בית דין וועלכע האבן ארויפגעקלעבט דעם אומהיימליכע נאמען אויף 45.
די שאנדע פון דעם פסק איז בעיקר אויף באבוב48 און בית דין, זאל דאס די וועלט קיינמאל פארגעסן און זאל עס בלייבן אויסגעקריצט אויף יעדער אינוויטאציע בריוול, אויף יעדן לעטטערהעד און אויף יעדער שולע-באס.

[ראובן]

און אפילו אזוי, איז דאס טאקע וואס קהילת רמ"ד וויל יעצט? לאז אפ, ענדיג די מחלוקת, איז טאקע ווערד זיך אנצושמירן א נארישן נאמען ווייל מ'וויל אויף יענעם ארויפשמירן א שאנדפלעק?

[יידל]

ראובן, די פוינט איז נישט אזוי ווייט ארויפצושמירן א שלעכט נאמען אויף צד 48, נאר מער צו מאכן זיכער אז אין די ענדע בלייבט צד 45 אויך "באבוב", וויבאלד ווי הדד האט ארויסגעברענגט גייט קיינער נישט רופן 45 ביים נאמען "באבוב 45", חוץ אפשר די בילדער אויסגאבעס.

[יאיר]

איך מיין אז אויב רמ"ד רופט זיך באבוב 45 וועט ער בלייבן מיט די 45 ענדערש ווי מיט באבוב. משא"כ אויב ער רופט זיך צאנז באבוב וועט ער ענדערש בלייבן מיט באבוב, אזוי ווי יעדער רופט אדמור מצאנז-קלויזנבורג, קלויזנבורגער רבי.
דער אמת איז אז 45 איז אויך נישט שלעכט. וואס איז דער יחוס פון א פוילישער שטעטל איבער אן אמעריקאנער גאס? עי' ערך אדמו"ר ממאשלוי, וואלאבאוט, דרייצענער, ברייטענער, קליוולאנד, ועוד.

[ווייט פיש]

ראובן, די פוינט איז נישט אזוי ווייט ארויפצושמירן א שלעכט נאמען אויף צד 48, נאר מער צו מאכן זיכער אז אין די ענדע בלייבט צד 45 אויך "באבוב", וויבאלד ווי הדד האט ארויסגעברענגט גייט קיינער נישט רופן 45 ביים נאמען "באבוב 45", חוץ אפשר די בילדער אויסגאבעס.

גערעכט עס האט ביז היינט געהייסען 45 אהן קיין בושה און אזוי וועט עס בלייבן מיט די זעלבע מאס בושה, אויב וועט זיך איינער שעמען דערמיט וועט עס זיין די וואס האבן אנגעדרייט די פסק און די וואס שטיצן אזעלכע זאכן.

[ווייט פיש]

יעצט רעדט מען איבער דעם נאמען "חסידי באבוב" וואס איז א היבשע ספין ווייל מ'קען אים נישט צונעמען דעם פאקט אז זיי זענען חסידי באבוב, און ער איז דער אדמו"ר פאר חסידי באבוב.
לויט בית דינ'ס שטוינענדע איינזייטיגקייט און בלינדע גאלאפ אונטערצורייסן און אונטערצודרוקן א קהילה קדושה בישראל פון יעדער ריכטונג אן איבערלאזן א ברעקל ארט פאר אויפריכטיגקייט איז אינטערעסאנט אז זיי האבן דאס נישט אין אכט גענומען און אויסגעשלאסן דעם נאמען חסידי באבוב.

א שיינער געדאנק
עס איז גארנישט אנדערש ווי קהל ''חסידי ירושלים רבי''

[יאיר]

אויב רמ"ד איז נישט באבובער רבי, פארוואס זענען זיינע מענטשן חסידי באבוב?

[ברוך שאמר]

אויב רמ"ד איז נישט באבובער רבי, פארוואס זענען זיינע מענטשן חסידי באבוב?

Nonsense

[כוכב]

אויב רמ"ד איז נישט באבובער רבי, פארוואס זענען זיינע מענטשן חסידי באבוב?

זאג נישט אויס ביזט א גיורות. סאיז א חשש גילוי.

[גאנצל]

איך זעי אז כו"ע מודה אז רנ"ץ איז זיכער געווען די יורש פון ר"ש אויב אזוי וויל איך פארשטיין ווי זוי מ'האט דאס צוגענומען פון אים

אויב האט ער עס געירשנט איז עס זיינס אפי' די טאטע קען עס נישט צוריקנעמען פון אים ס'איז זיין חפץ ער האט דאס אפגעקויפט מיט די שטערקסטע אופני קניינים

[שעפטל]

הדד האט גאר שיין ארויסגעברענגט זיין זייט פון די מעשה, הערליך הערליך באשריבן זיינע געפילן און כ'האב גראדע ליב ווי א מענטש שרייבט אזוי.

לגבי די נאמען, אגרי איך מיט די חבירים דאהי וואס שרייבן אז הייסן באבוב45 איז קינדעריש, נעריש און גאר אידיאטיש! רעדט מען דא וויאזוי די גאס גייט זיי רופן? די גאס גייט זיי ווייטער רופן 48 און 45 אפילו ער גייט הייסן מכנובקה-צאנז, אדער גייט מען זיי ווייטער רופן ביי די נעמען [ר'] בנציון און [ר'] מרדכי דוד, קיינער גייט זיך נישט יעצט טוישן גארנישט, ס'איז נישט קיין כוונת הלב צו תולדות אברהם יצחק. ס'גייט ווייטער בלייבן ווי ס'איז געווען די לעצטע 10 יאר. ווען ס'זאל יעצט אויסברעכן א פייט צווישן וויזניץ און מרכז וויזניץ איז דען א שאלה אז ס'גייט בלייבן די נאמען [ר'] ישרול'טשע און [ר'] מענדעלע? א טויש אין סאטמאר גייט טוישן דאס רופן [ר'] אהרן און [ר'] זלמן לייב? כ'גלייב שווער.

נאר וואס דען, מ'רעדט דא פון די אייגענע, דאס אייגענע לאוגא, די אויפשריפטן אויף די בניני המוסדות, די באסעס, די אינוויטעישאן צו די חתונה (ווי איך פארשטיי קען רמ"ד אדער שרייבן:

מרדכי דוד אונגאר
חתן כ"ק אדמו"ר מ'באבוב זצ"ל

אדער:

מרדכי דוד אונגאר
חתן כ"ק אדמו"ר זצ"ל
מ'באבוב-45

בקיצור, ער אליינס קען זיך נישט רופן באבוב אליינס, ער קען נישט שרייבן אינערגעץ באבוב אליינס, און שרייבן 45 ווען רב"צ גייט נאר שרייבן באבוב אליינס איבעראל, וואס טוהט ער אויף?

(אפגערעדט ווי אזוי וועט ר' יושע רובין שרייבן?)

דער איד וועט זיך מסתמה אויך מוזן צושטעלן און שרייבן "באבוב" און "באבוב45", דער בלאט וועט זיכער.... די וואך קען אפשפארן... דער בליק קאווערט אים עניוועיס נישט.

סאו ווי פונקטליך גייען זיי פארדינען מיטן זיך רופן "באבוב45"? און נישט עפעס א קלאסישע נאמען וואס נאך 10 יאר, ויקם דור חדש און מ'ווייסט ניטאמאל אז ס'איז געווען א מחלוקה און צד רמ"ד האט פארלוירן.

איבערן שרעקליכן פארברעך פונעם בי"ד גייט כמעט פאר קיינעם נישט אנגיין אינעם נעקסטן דור.

[באבובער]

זייער שיין געשריבן, @הדד בן בדד. אבער איבער דעם ענין פון רופן אייער קהילה "באבוב 45" בין איך איינשטימיג מיט @איטשע. "באבוב 45" איז א גאר מאדנער נאמען, און אויסצוקלויבן דעם נאמען בלויז מיט א חשבון אז קהילת האדמו"ר רב"צ וועט גערופן ווערן "באבוב 48" איז א בחינה פון תמות נפשי עם פלישתים. זענט איר טאקע גרייט צו בלייבן שטעקן מיט א מאדנעם נאמען פאר לאנגע יארן בלויז ווייל עס וועט אפשר א טראפקעלע אראפנעמען לעגיטימאציע פון רב"צ? איז טאקע דער פלאן ווייטער צו פירן א לעכערליכע מחלוקת אן קיין שום אופן וויאזוי עפעס צו פארדינען דערפון?

דאס איז חוץ דעם פאקט אז איר קענט זיין זיכער אז אלע היימישע אויסגאבעס וועלן פינקטליך אויספאלגן דעם דין תורה, און וועלן רופן רב"צ "באבובער רב" אפילו אויב אין דער גאס וועט מען אים רופן "באבוב פארטיעיטער רב". דאס זעלבע ביי יעדן אפיציעלן מעמד וועט קהילת רב"צ גערופן ווערן "באבוב" אן קיין שום צוגאבע.

ווי ביטער עס שפירט דארפט איר ארייננעמען אין קאפ אז די מחלוקת איז געענדיגט. קהילת האדמו"ר רמ"ד האט פארלוירן, און עס איז צייט איבערצומישן דעם בלעטל. איר דארפט מאכן שבת פאר זיך, פארגעסן פון קהילת רב"צ, און זיך רופן מיט א פאזיטיוון שיינעם נאמען, א שטייגער ווי "צאנז-באבוב".

איך שטיי און ביהמ"ד שוין זייט שבת און שריי דער זעלבע זאך, פארוואס זאל מיר אונז מאכען צו נער, א בי אז רב"צ זאל פלאצען, לאמיר גיין ווייטער און זיך רופען מיט א הייליגער נאמען וואו צאנז- באבוב, (וואס פאר מיר וואלט עס געוועהן א לכתחילה שבלכתחילה).

יעצט רעדט מען איבער דעם נאמען "חסידי באבוב" וואס איז א היבשע ספין ווייל מ'קען אים נישט צונעמען דעם פאקט אז זיי זענען חסידי באבוב, און ער איז דער אדמו"ר פאר חסידי באבוב.
לויט בית דינ'ס שטוינענדע איינזייטיגקייט און בלינדע גאלאפ אונטערצורייסן און אונטערצודרוקן א קהילה קדושה בישראל פון יעדער ריכטונג אן איבערלאזן א ברעקל ארט פאר אויפריכטיגקייט איז אינטערעסאנט אז זיי האבן דאס נישט אין אכט גענומען און אויסגעשלאסן דעם נאמען חסידי באבוב.

איך פארשטיי אז דער אפציע איז שוין אראפ פון טיש ווייל לויט דער פסק דארף עס זיין א שם עיר.

[שרייבער]

איך פארשטיי אז דער אפציע איז שוין אראפ פון טיש ווייל לויט דער פסק דארף עס זיין א שם עיר.

נו, דו ווייסט וויפיל "חסיד'ישע" שטעטלעך זענען געווען אינדערהיים?

[איינגעמיירעט]

הדד,
א הערליכע ארבעט,פון אלע זייטען.
מעגסט אפדרוקען דיין אנאליז און פארשפרייטען.

[טעפל]

הדר זייער זייער שין באשריבען, איטשע זאגסט א נקודה נאר איין תשובה וויל איך, ניין יאר (דו זאגסט אז ס'איז 7 יאר) האט מען געקאכט אין יוניפורמס און עמבלעמס??? וואו זענען די נימוקים פון די ד"ת??

[שעפטל]

איך האב נישט מיטגעהאלטן דעם דין תורה יעדן טריט און שריט, איך קען קוים נאכקומען מיינע אייגענע פאליטיק זאל איך נאך האבן צייט פאר יענעם'ס וואס איז אירעלעווענט פאר מיר..?

אבער ווי איך פארשטיי איז די באבוב'ע דין תורה יא געווען מער איבערן יורש/נאמען אישו, אדרבה געט א בליק אין וויזניץ-בני ברק אין וויליאמסבורג, כמדומה לי זענען געווען די זעלבע רבנים, דארט איז געווען א פסק טשיק-טשאק און יעדער איז מער ווייניגער צופרידן געווען, מ'האט זיך נישט גע'הרג'ט איבערן נאמען, לאוגא, וכו', נאר איבער די בנין אליינס און די ווערט דערפון, די רבנים האבן קיין געים נישט געשפילט און א פסק איז געווען אינדרויסן זייער שנעל און מ'האט באצאלט תיכף ומיד ונפרדו לשלום.

דא ווי איך האב פארשטאנען און דא געשריבן האבן ביידע צדדים געהאט זייערע צייטן ארומצושלעפן, בעיקר האט רמ"ד זיך געוואלט עסטעבלישאן מיטן נאמען.

די נאמען באבוב איז געווען די הויפט אישו, און אלע אנדערע זאכן אין דעם איז געווען וואס מ'האט דן געווען