פארוואס כאפ איך פיקטשער'ס?

[פאר'ן דאווענען]

איך קום אן צו א נייע פלאץ, צו איז עס א שיינע view, צו א מקום קדוש, אדער אן היסטארישען פלאץ, אדער מ'קומט זיך צוזאם חברים, משפחה, און אפי' סתם אזוי, איז גראד "ראה מעשה נזכר הלכה",
און איך נעם ארויס די פאון, קעמערע, און בליץ, געמאכט אן בילד צו א וידאו, אמאל שיק איך עס ווייטער, אמאל האלט איך עס ביי מיר,
און אזוי גייט עס שוין אן יארן,
איך האב אוועקגעלייגט בילדער פון אסאך יארן, פון צייט צו צייט קוק איך דערויף, און איך האב הנאה דערפון, איך דערמאן זיך די מצב, זמן, וכו', און ס'ברענגט א גוטן געפיל,

אבער פארוואס??

פארוואס כאפט מען פיקטשערס? וואס האט מען דערפון? וואס ברענגט עס? צו וואס לוינט זיך צו משקיע זיין דערון?

איך רעד נישט פון מענטשן וואס דאס איז זייער גאנצע חיות, אז זיי קענען ווייזן פאר די גאנצע שטאט, אז זיי זענען געווען דארט און דארט, איך רעד פון אנשים פשוטים, וואס גייען אדער טון לשם ה'גיין וה'טון, און נאכאלס פילן זיי אז מ'מוז כאפן א פיקטשער.

און פארזיי פרעג איך פארוואס??