שקר החן והבל היופי?

[יאנקל]

א טומל!
אין "דזשואיש פרעס" איז פובליצירט געווארן אן ארטיקל פון דער שרייבערין יוטא האלבערשטאם, איבער דער וויכטיגקייט פון אויסזען ("לוקס") ווען עס קומט צו שידוכים. זי דערציילט ווי זי איז געגאנגען צו א שידוכים-אינציאטיוו צוזאמענקום וואס איז אינדארסירט געווארן דורך פירנדע רבנים, וואו מיידלעך אין שידוכים יאר-גאנג זענען זיך צוזאמענגעקומען פאר דעם צורך פון אנטיילנעמען אין דעם פראגראם.
די שרייבערין דערציילט ווי זי איז שאקירט געווארן פון דעם פאקט אז די מיידלעך האבן זיך נישט זיך אויסגעפיצט כהוגן מיט פנים-פארב און זיך נישט אויסגעארבעט די האר. זי ברענגט ארויס איר אנטריסונג ווי מ'פארהוילט זיך פון דעם פונדאמענטאלן פאקט אז אויסזען איז א שטארקער פאקטאר אין שידוכים, און בני-תורה, פונקט ווי אלע מענער, ווילן שפירן צוגעצויגן ("עטרעקטעד") צו זייער ווייב.
האלבערשטאם דערציילט א געשיכטע איבער האדמו"ר מסאטמאר זצ"ל. אין קאנצענטראציע לאגער איז געווען א מיידל, וועמען זי רופט חנה, וועלכע האט ארויסגעהאלפן דעם רבי'ן מיט'ן שאפן עסן. צוליב כשרות-סיבות האט דער רבי נאר געוואלט עסן וואס זי האט אים ארויסגעשמוגלט פון קאך. זיי זענען ביידע געראטעוועט געווארן אויף דעם קאסטנער-באן, און חנה האט זיך שטארק געמוטשעט מיט'ן טרעפן א מאן, צוליב דעם וואס זי האט פארלוירן אלע אירע ציין דורכאויס די ביטערע קריגס-יארן. איין טאג האט דער רבי געגעבן פאר זיין רעביצין א בינטל קעש, און איר געזאגט, "ביטע געב דאס פאר חנה, און הייס איר אז זי זאל נוצן דאס געלט פאר פאלשע ציין, און נאכדעם וואס דער ציין-דאקטאר האט פארראכטן איר מויל, ביטע זאג איר אז זי זאל נוצן דאס איבריגע פון דעם געלט פאר פנים-פארב." קורץ דערנאך איז חנה א כלה געווארן.
http://www.jewishpress.com/sections/fam ... 2/03/19/0/

דער ארטיקל רופט ארויס פארשידענע רעאקציעס איבער דעם וועב.

[קול גדול]

זי האט רעכט, אין גמרא שטייט שוין אין אשה אלא ליופי.

[randy_couture]

100% גערעכט.

הלוואי זאל עס אויפטון

[שמואל שלום שלמה]

דער ארטיקל רופט ארויס פארשידענע רעאקציעס איבער דעם וועב.

דער ארטיקל האט ארויסגערופן בייז בלוט איבעראל. געטס נאר א קוק אויף די תגובות אין דזשואיש פרעס! אזוי אויך אויף טוויטער אין פעיסבוק איז געווען א גאנצער סאמעטוכע דערוועגן.

[קופערניקוס]

מגיבים, איר ווילט פון דא שיקן א מעסעדזש צו אייער ווייב? נישט שיין, נעמט ארויס אייער ווייב אויף א רוהיגע שפאציר און זייט איר עס מסביר, נישט שיין צו שיקן מעסעדזשעס דורך קאווע שטיבל.....

[שרגא]

אין קאנצענטראציע לאגער איז געווען א מיידל, וועמען זי רופט חנה, וועלכע האט ארויסגעהאלפן דעם רבי'ן מיט'ן שאפן עסן. צוליב כשרות-סיבות האט דער רבי נאר געוואלט עסן וואס זי האט אים ארויסגעשמוגלט פון קאך. זיי זענען ביידע געראטעוועט געווארן אויף דעם קאסטנער-באן, און חנה האט זיך שטארק געמוטשעט מיט'ן טרעפן א מאן, צוליב דעם וואס זי האט פארלוירן אלע אירע ציין דורכאויס די ביטערע קריגס-יארן. איין טאג האט דער רבי געגעבן פאר זיין רעביצין א בינטל קעש, און איר געזאגט, "ביטע געב דאס פאר חנה, און הייס איר אז זי זאל נוצן דאס געלט פאר פאלשע ציין, און נאכדעם וואס דער ציין-דאקטאר האט פארראכטן איר מויל, ביטע זאג איר אז זי זאל נוצן דאס איבריגע פון דעם געלט פאר פנים-פארב." קורץ דערנאך איז חנה א כלה געווארן.

נו, אפשר איז זי א כלה געווארן ווייל דער זכות פון פאלגן א צדיק אמת איז זייער גרויס...

[חד גדיא]

א מוראדיגע מעשה. איך זעה אז זי שרייבט אז סאיז א well-known story. האט שוין איינער געהערט אמאל דערפון פריער?

[יאנקל]

א קאריקאטור וואס דער "דזשואיש פרעס" האט פארעפנטליכט איבער דער סומאטאכע:

[דולה ומשקה]

ווען דער תורה שרייבט 'יפת תואר ויפת מראה', ספרים הקדושים זה בכה וזה בכה וויל ארויס ברענגען אז דאס גייט ארויף אויף די תורה הקדושה, אדער אויף דער פנימיות, מעשים טובים, וכיוצ"ב. איינער פון די גאונים רבי שמואל בר חפני גאון שרייבט: אין המקרא יוצא מדי פשוטו, יפת תואר ויפת מראה פשוטו כמשמעו.

[ישבב הסופר]

ווען דער תורה שרייבט 'יפת תואר ויפת מראה', ספרים הקדושים זה בכה וזה בכה וויל ארויס ברענגען אז דאס גייט ארויף אויף די תורה הקדושה, אדער אויף דער פנימיות, מעשים טובים, וכיוצ"ב. איינער פון די גאונים רבי שמואל בר חפני גאון שרייבט: אין המקרא יוצא מדי פשוטו, יפת תואר ויפת מראה פשוטו כמשמעו.

רבי שמואל בן חפני נודע כאחד ממפרשי המקרא שנטו לפרש כפשטן של דברים, בפשוטו של מקרא. אך ליתר דיוק, אף אחד מהמפרשים האחרים אינם מכחישים את הפשוט והמסתבר שאכן אמהותינו היו יפות תואר ויפות מראה כפשוטו וכמשמעו, אלא שבאו כל אחד לפי דרכו לפרש מדוע ראה הכתוב לחשב פרט זה, ועל כן פירשו שהכתוב מרמז לנוי במעשים ושאר פירושים בדרך רמז. ורבי שמואל בן חפני כותב שאין צריך לכל זה, שניתן לפרש את הכתוב כפשוטו שהיו יפות מראה, ולא קשיא ליה מדוע ראה הכתוב לומר דבר זה.
רשב"ח היה חותנו של רבי האי גאון. ואגב אורחא, יעויין בית הבחירה לרבינו המאירי בהקדמה לאבות, שמנה שבחן של חכמים, וכשהביא שמו של רבי שמואל בן חפני, הוא כותב שאין לסמוך כ"כ על דבריו. [אינני יודע מה פשר דבר.]

[kliger]

ווען דער תורה שרייבט 'יפת תואר ויפת מראה', ספרים הקדושים זה בכה וזה בכה וויל ארויס ברענגען אז דאס גייט ארויף אויף די תורה הקדושה, אדער אויף דער פנימיות, מעשים טובים, וכיוצ"ב. איינער פון די גאונים רבי שמואל בר חפני גאון שרייבט: אין המקרא יוצא מדי פשוטו, יפת תואר ויפת מראה פשוטו כמשמעו.

רבי שמואל בן חפני נודע כאחד ממפרשי המקרא שנטו לפרש כפשטן של דברים, בפשוטו של מקרא. אך ליתר דיוק, אף אחד מהמפרשים האחרים אינם מכחישים את הפשוט והמסתבר שאכן אמהותינו היו יפות תואר ויפות מראה כפשוטו וכמשמעו, אלא שבאו כל אחד לפי דרכו לפרש מדוע ראה הכתוב לחשב פרט זה, ועל כן פירשו שהכתוב מרמז לנוי במעשים ושאר פירושים בדרך רמז. ורבי שמואל בן חפני כותב שאין צריך לכל זה, שניתן לפרש את הכתוב כפשוטו שהיו יפות מראה, ולא קשיא ליה מדוע ראה הכתוב לומר דבר זה.
רשב"ח היה חותנו של רבי האי גאון. ואגב אורחא, יעויין בית הבחירה לרבינו המאירי בהקדמה לאבות, שמנה שבחן של חכמים, וכשהביא שמו של רבי שמואל בן חפני, הוא כותב שאין לסמוך כ"כ על דבריו. [אינני יודע מה פשר דבר.]

sure its pushit too,the gmurah says in mgilah that 4 nushim yufim was in the world and there is moshmah from the whole sigya that its
bgif

[יאנקל]

אין "דזשואיש פרעס" ווערט יעצט פובליצירט אן ענטפער צו האלבערשטאמ'ס ארטיקל דורך מרת גילא מאנאלסאן. פונקט ווי האלבערשטאם האט אויסגעזאגט א סוד אין איר ארטיקל אז זי האט געהאט א "נאז דזשאב" ווען זי איז געווען אין די שידוכים יארן, אזוי דערציילט מאנאלסאן איר'ס א סוד: זינט די 16 גייט זי בשיטה נישט מיט קיין פנים-פארב. אפילו ווען זי איז געגאנגען דעיטן האט זי נישט באשמירט איר פנים ווייל זי האט געוואלט זיין זיכער אז "הינטער אונזער רוחניות'דיגן קשר, וועט מיין צוקונפטיגער מאן זיין צוגעצויגן צו דעם אמת'ן, אומבאצירטן, פיזישן 'איך'."
מאנאלסאן טענה'ט נישט אז דאס מוז זיין יעדנ'ס אידעאל, אבער זי האלט אז גיין אונטער אן אפעראציע-מעסער פאר דעם צורך פון שיינקייט איז שוין געגאנגען א שטאפל ווייטער ווי זיך שיין אויספיצן. זי איז מודה אז דאס איז אויך אן אפציע, ווי אין דעם פאל פון א מיידל וועלכע איז געווען שטארק צעבראכן איבער איר גרויסער געבויגענער נאז, און האט עס געוואלט כירורגיש פאררעכטן. זי האט יענע מיידל גע'עצה'ט אז אויב איר נאז איז טאקע אביעקטיוו מיאוס און עס שטערט איר זייער, קען זי מאכן די אפעראציע.
ווידער א זיבעצן-יעריג מיידל איז נישט געווען צופרידן פון איר קליינעם ברוסטקאסטן און האט איר געפרעגט צי זי זאל לייגן אימפלענטס עס צו פארגרעסערן. מאנאלסאן זאגט אז אין דעם פאל האט זי געשפירט אז דאס מיידל איז גענוג שיין אפילו אויב איר ברוסטקאסטן קומט נישט אן צו א געוויסער "אידעאל", און האט איר גע'עצה'ט צו ארבעטן אויף זיך, צו זיין דאנקבאר אויף איר אייגענער שיינקייט.
מאנאלסאן ברענגט ארויס נאך א נקודה, און דאס איז דער אחריות פון די מענער. זי האלט אז טראצדעם וואס מענער זענען בטבע וויזואל, און קוקן מער אויף אויסזען ("לוקס") ווי פרויען, דארפן אבער די מענער מחונך ווערן צו קוקן אויף כאראקטער און פערזענליכקייט בנוסף צו אויסזען.

http://www.jewishpress.com/sections/fam ... 2/03/26/0/

[מרדכי הצדיק]

כ'זעה נישט די גרויסע סומאטוכע, וועלכע מיידעל וויל נישט אויסקוקען שיין ? יעדע מיידעל וויל, אין כ'רעד פין די היימישע קרייזען, פארשטייט זיך אז ווען מען גייט עקסטרים סיי רעכטס אין סיי לינקס ווערט עס א פראבלעם, אבער צי זאגען אז היימישע מיידלעך קערען נישט וויזוי זיי קוקען אויס איז שקר,

[יידל]

כ'זעה נישט די גרויסע סומאטוכע, וועלכע מיידעל וויל נישט אויסקוקען שיין ? יעדע מיידעל וויל, אין כ'רעד פין די היימישע קרייזען, פארשטייט זיך אז ווען מען גייט עקסטרים סיי רעכטס אין סיי לינקס ווערט עס א פראבלעם, אבער צי זאגען אז היימישע מיידלעך קערען נישט וויזוי זיי קוקען אויס איז שקר,

דו קענסט אבוויעסלי נישט די ישיבישע עטיטוד צו דעם ענין. פרעג זיך אביסל נאך. ס'פעלט זיי די אונגארישע טעיסט, נישט נאר אין עסן נאר אויך אין לבוש.

[ראשעקאל]

http://www.huffingtonpost.com/2012/03/2 ... 73186.html

[יאנקל]

http://www.huffingtonpost.com/2012/03/22/michael-salzhauer-free_n_1373186.html

א דאנק ראשעקאל פאר דעם לינק. עס וואלט אבער כדאי געווען צוצושרייבן אפאר ווערטער ביי א לינק איבער וואס עס רעדט זיך. אז דו האסט נישט געשריבן וועל איך שרייבן - עס רעדט זיך פון א פרומער דאקטאר אין מיאמי וועלכער באט אן אומזיסטע נאז דזשאבס פאר ארטאדאקסישע סינגלס.

[זיידעטשקע]

ר' שמולי בוטח זאגט אז ער האט אוועקגענימען צייט פון זיין זייער ביזי סקעזשול פון זיין קאנגרעס קאמפיין ווייל עס פילט אז ער מוז ענטפערן אויף יוטא הלבשטאם'ס ארטיקל. ער איז זייער אויפגערעגט-ער זאגט אז מענער דארפען פשוט ווערן מער מעטשור אנשטאט'ס מ'זאל הייסן מיידלעך מאכן אפעראציעס!!
http://www.jewishpress.com/sections/fam ... 012/03/28/

[קול גדול]

הרב ברוך אפרתי האט מתיר געווען פאר א מיידל צו פארגרעסערן אירע חזה כדי זי זאל גרינגער קענען טרעפן א שידוך:
www.ynet.co.il/articles/0,7340,L-4216244,00.html

[שמואל הלוי]

וואס איז די צד איסור שבו אז ער זאל דארפן מתיר זיין?

[געפילטע פיש]

וואס איז די צד איסור שבו אז ער זאל דארפן מתיר זיין?

כל הגדול מחבירו יצרו גדול הימנו.

[קרעקער]

יעדע אפערעישאן איז א שאלה פין חובל זיין

[שמואל הלוי]

אהא הער איך.

יעצט פארשטיי איך שוין בעסער די ברכה פון יעקב אבינו ברכות שָׁדַיִם ורחם, ער האט אנגעוואונטשן אז די ברכה זאל חל זיין אויף די שָׁדַיִם ס'זאל זיין גענוג גרויס אז מ'זאל נישט ברויכן קיין אפעראציעס.

[יאנקל]

א הלכה׳דיגער שמועס:
http://www.din.org.il/2012/01/24/ניתוח-קוסמטי-לגבר/

[בן תמליון]

די מעשה מיטן סאטמער רבין ר' יואליש איז א חידוש עס איז אבער א גמרא סוף נדרים ר' ישמעאל האט געלאזט מאכן גאלדענע ציין פאר ארימע פרויען "בכה ר' ישמעאל בנות ישראל יפות אלא שהעניות מנוולתן". אז מען נעמט עס צו ווייט קען מען זאגן בדרך צחות: בנות ישראל יפות אלא שהצניעות מנוולתן.

תנ"ך איז פיל מיט לויב פאר הדרת נשים, וויל איינער איבערטייטשן שיר השירים:

הִנָּךְ יָפָה רַעְיָתִי, הִנָּךְ יָפָה--עֵינַיִךְ יוֹנִים, מִבַּעַד לְצַמָּתֵךְ; שַׂעְרֵךְ כְּעֵדֶר הָעִזִּים, שֶׁגָּלְשׁוּ מֵהַר גִּלְעָד. שִׁנַּיִךְ כְּעֵדֶר הַקְּצוּבוֹת, שֶׁעָלוּ מִן-הָרַחְצָה: שֶׁכֻּלָּם, מַתְאִימוֹת, וְשַׁכֻּלָה, אֵין בָּהֶם כְּחוּט הַשָּׁנִי שִׂפְתוֹתַיִךְ, וּמִדְבָּרֵךְ נָאוֶה; כְּפֶלַח הָרִמּוֹן רַקָּתֵךְ, מִבַּעַד לְצַמָּתֵךְ כְּמִגְדַּל דָּוִיד צַוָּארֵךְ, בָּנוּי לְתַלְפִּיּוֹת שְׁנֵי שָׁדַיִךְ כִּשְׁנֵי עֳפָרִים, תְּאוֹמֵי צְבִיָּה, הָרוֹעִים, בַּשּׁוֹשַׁנִּים כֻּלָּךְ יָפָה רַעְיָתִי, וּמוּם אֵין בָּךְ.
מִי יִתֶּנְךָ כְּאָח לִי, יוֹנֵק שְׁדֵי אִמִּי; אֶמְצָאֲךָ בַחוּץ אֶשָּׁקְךָ, גַּם לֹא-יָבֻזוּ לִיכִּי-עַזָּה כַמָּוֶת אַהֲבָה, קָשָׁה כִשְׁאוֹל קִנְאָה: רְשָׁפֶיהָ--רִשְׁפֵּי, אֵשׁ שַׁלְהֶבֶתְיָה מַיִם רַבִּים, לֹא יוּכְלוּ לְכַבּוֹת אֶת-הָאַהֲבָה, וּנְהָרוֹת, לֹא יִשְׁטְפוּהָ

[קרעקער]

איינס פין די ראשונים און חומש בראשית שרייבט
אז א הידיר אין די קיום מצות פריה ורביה איז צי האבען א שיינע פרוי