שלינגען אדער רעדן?

[קאווע טרינקער]

דאגה בלב איש ישיחנה לאחרים.
דאס איז א גוטע עצה ווען מ'האט א דאגה,
וואס איז אבער ווען מ'האט הארץ פארקלעמענישן, מ'עסט זיך דאס געזונט איבער א געוויסע מצב
אין אזוינע פעלער איז כדאי צו רעדן? וואס איז מיט לשון הרע?
זיך אויסרעדן (נישט אויף צו הערן עצות) האט א תועלת?
אדער איז בעסער צו האלטן די ווייטאג ביי זיך?

למשל יעצט האב איך א "דאגה", און איך פרעג אן ביי די חברים דא, אויב ס'איז ראוי צו קרכעצען הויך ווען ס'איז נישט קיין דאגה, נאר סתם יסורים.
איר פארשטייט די חילוק?