מיין שפאציר טאג בוך

ארטיקלען, אנאליזן, מיינונגען, געדאנקען, און שמועסן
רעאגיר
באניצער אוואטאר
רויטע וואנצעס
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 4863
זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג יוני 27, 2013 1:17 pm
געפינט זיך: אין א לאוו רילעישינשיפ מיט גאט און מיט די מענטשהייט.
האט שוין געלייקט: 9069 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 8966 מאל

מיין שפאציר טאג בוך

שליחה דורך רויטע וואנצעס »

איך בין מיך נוהג אלס געזונט און אלס לייף סטייל צו שפאצירן יעדן טאג בערך א שעה. אמאל מיט א חבר, אמאל מיט מיין ווייב און אמאל אליינס. ס'איז מיר שוין אויסגעקומען דורך צו שפאצירן א גרויסע חלק פון ברוקלין, ווי אויך טיילן פון מאנהעטן. ס'איז זייער א אינטערעסאנטע עקספיריענס צו זעהן די שטאט און די מענטשהייט פון דער נאנט. נישט אלעמאל טרעפט מען איינעם אינטערעסאנט, אבער אין א שטאט ווי ניו יארק איז אלעמאל דא וואס צו זעהן און צו הערן. איי געס ס'דערמאנט מיר פון די "הומענס אף ניו יארק פראיעקט".

איך עפן די אשכול צו שרייבן איבער זאכן וואס איך האב געזעהן אדער געהערט, איבער די לענג פון די עיר הבירה ניו יארק, מיט איר מיליאנען איינוואוינער.

***

נעכטן האב איך געוואקט איבער די ברוקלין בריזש. די סצענעס, ווי אלעמאל, איז געווען אויסערגעווענליך. וויבאלד נעכטן איז געווען "טענקסגיווינג" איז געווען זייער שטיל. חוץ איינצעלנע מענטשן אין לאוו, איז געווען זייער שטיל און רואיג. מערערע קליינע פאליציי טרעקלעך האבן באוואכט די טורעמעס אז מ'זאל נישט קענען ארויפקריכן ווי די חכמים אין די פארגאנגנהייט. ס'איז געווען ציפעדיג קאלט אבער זייער אנגענעם. די בריק איז אויסערגווענליך שיין ביינאכט. קודם איר געבוי פון פריש געפעינטע קעיבעלס באפעסטעקט מיט אייזערנע עקשנות צו די טורעמעס, זאגט א סטעיטמענט פון פראכט. די דינע האלצערנע פלאטעס אויף די וואק-וועג איז ווארעם און וועלקאמינג. ס'האט מיר זייער געכאפט ווי די בריק האט אין זיך אזוי פיל אנדערע קארטעריסטיקס. פון אונטן איז זייער ביזי מיט קארס וואס קערן זיך צוריק פון דער טורקי סעודה, גאנץ אונטן זעהט מען די רואיגע וואסער ווי אויף א ים-וואקאציע, און פון אויבן שפאצירן מענטשן ווי זיי וואלטן געווען אין א נעשאנאל פארק. ס'האט אונז גענומען בערך צוואנציג מינוט אדורך צו וואקן אריין אין מאנהעטן. מאנהעטן איז געווען טויט שטיל. חוץ גערודער פון די סאבוועי דא און דארט איז געווען שא שטיל. אונז האבן אנגעהויבן זוכן א פלאץ וואו צו כאפן א טיי און זיך אפרוען, אבער אין מרפה לנפש. פלוצלונג זעה איך א גיטאריסט מיט די גיטאר אויפן פלייצע אבער שיכור ווי א טאנצער. ער שטייט ביי א פארמאכטע מקדאנעלד און שעלט. איך וואק אדורך און זאג אים "די אפאקעלופס איז דא! מקדאנעלדס איז פארמאכט". ער ענטפערט "יו פאק* היט די נעיל אן די העד". wow ערשטע מאל איך באקום א קאמפלימענט פון א שיכור'ע געטאריסט.

ענדליך האבן מיר געפונען א געשעפט אפן. ס'איז אזא לאקאלא סעווען עלעווען סארט געשעפט נאר פיל געשמאקער. די געהייצטע געשעפט מיט די טיפע קאווע שמעק שוין ביים טיר האט געפילט ווי א ווארימע האלז און קוש ביזן תוכיות פונעם זעהל. די געשפעט איז געווען ליידיג מיט צוויי ארבייטערס, זייער וויליג צו טשארזשן 8.50 פאר א באנאנע מיט אפאר ווארימע געטראנקען.

דער וועג אהיים איז געווען זייער אנגענעם, חוץ די 15 מינוט בלאנזשען אויף די ברוקלין זייט צו טרעפן מיין עלנדענע אויטא.
אהבה איז מיין רעליגיע, שנאה איז מיין שונא, שלום איז מיין חבר און שמחה איז מיין ציל.

דער אשכול פארמאגט 31 תגובות

איר דארפט זיין א רעגיסטרירטער מעמבער און איינגעשריבן צו זען די תגובות.


רעגיסטרירן איינשרייבן
 
רעאגיר