די לינק צו די בריוו איבער בעלז איז לדאבוני מער נישט אקטיוו, אויב איינער האט א אנדערע מקור דערצו, ביטע מיטטיילן.
ווי [tag]יאיר[/tag] בין איך נישט קיין חסיד פון אריינלערנען קיינע כוונות, אויב האב איך א געדאנק איז דאך א שאד אנצוהענגן און קרעדיטירן יענעם, כקען דאך זאגן בשמי, חוץ ווען אמאל פעלט זיך אויס אז די דברים זאלן נתקבל ווערן וויל מען זיך תולה זיין (בוקי סריקי) אין א אילן גדול, דאס איז שוין א צווייטע מעשה וואס איז סעלף סערווירענד און נישט אויפריכטיג. (איי ייאיר איז גענצליך גרייט אריינצולערנען מאדערנע באגריפן אין ארגינעלע אידישקייט וואס גאט וויינט שוין דערויף (ירמיהו פרק יט)"אשר לא צויתי ולא דברתי ולא עלתה על לבי", איז כדי שלא תהא סתירה מיאיר איאיר וועט מען מוזן צוקומען אז תורה ויהדות שאני, ווי גאט אליין זאגט עטליכע קאפיטלען שפעטער (ירמיהו פרק כג) הלוא כה דברי כאש, נאום-ה' וכפטיש, יפוצץ סלע. וכל מה שתלמוד ותיק עתיד לחדש וכו. כאטש אויב קוקט מען אין קאנטעקסט פון ירמיהו כ"ג "הנני על-ניבאי חלומות שקר, נאום-יהוה, ויספרום ויתעו את-עמי, בשקריהם ובפחזותם; ואנוכי לא-שלחתים ולא ציוויתים, והועל לא-יועילו לעם-הזה--נאום-יהוה" גלייבט זיך אז גאט איז זיך גאר מתמרמר אז זיינע ווערטער ווערן צושטיקעלט אויף ע' פנים, און נישט אז ער געבט לייסענס דערפאר...)
נאר דער אמת איז, אז אמאל איז א געוויסע ווערק אזוי מאכטפול אז ווילאנג מען איז אונטער דעם רושם וויל מען ווייטער אטעמען דערמיט, מען וויל עס איבערשמועסן און איבערטראכטן און אויפקומן מיט נייע אנגלען פשוט מען וויל זיך ווייטער משתשע זיין און נישט אפגעזעגענען, אדער ווייל מען איז אזוי פארגאפט און אנציקט פונעם מחבר אז עס ווילט זיך בעסער פארשטיין און אריינקריכן אין זיין מח, אבער לכאורה איז עס נגד השכל והדעת און א ביטול הזמן און נישט פון קיין שום ערענסטע ווערט.
דוגמא לזה, אמאל תיכף נאך א מאכטפולע פילם זוכט מען אנליין פארשידענע פירושים און טעאריעס איבער די מיין דערפון, אדער אפילו סתם ביהיינד די סין קליפס, ווערטלאזע טריוויע, אינפארמאציע איבער דעם שרייבער, דירעקטאר וכו. אבער אז עס גייט אדורך עטליכע טעג, וועט מען מיט א ניכטערע בליק נישט טראכטן פון פארברענגען נאך צייט דערויף.
פארשטייט זיך אז ליטערארישע ווערק וואס זענען געווענליך טיפער און פארשוואנגערט און געבוירן ביי גרעסערע מחות, איז א מער ווערטפולע ערד ווי עס לוינט מער צו אקערן, אבער שליסליך איז עס די זעלבע בחינה. דער מחבר זאגט וואס ער האט געוואלט זאגן אויב וואלט ער אינזין געהאט וואס דו טראכסט וואלט ער עס ארויסגעשריבן.
לסיום, אקערן און זוכן מיינונגען אין מעשי ידי אדם, איז מער געפיל ווי לאגיק. כנלע"ד.
צוריק צו קאפקא'ן, איך האב געטראפן א מאמר איבער קאפקא און זיין באציאונג צו אידישקייט
http://chabadstanford.org/article.htm?T ... -Kafka-131
עס איז אינטערעסאנט ווי ער שרייבט אין א בריוו צו א גערער חסיד אין וועמענס טאכטער ער האט זיך פארליבט לסוף ימיו, אז ער זוכט צוריקצוקומען צו אידישקייט.
In this letter he explained that although he was not a practicing Jew in her father's sense, he was nevertheless "a repentant one, seeking 'to return'"
האט נישט געוואלט חתונה האבן ווייל ער פארשטייט נישט דערווייל די תפקיד פון א איד אין די מערב וועלט, וויאזוי קען ער אראפברענגען קינדער צו אזא אומתכליתדיגע צומישעניש (מיין אפטייטש)
דאס זענען די ווערטער
"What I have to do, I can only do alone. Become clear about the ultimate things. The Western Jew is not clear about them, and therefore has no right to marry. There are no marriages for them. Unless he is the kind that is not interested in such things--businessmen for example"
