ליל קישקע

[רויטע וואנצעס]

ליל קישקע

איינער מיט א ציגאר,
דער צווייטער אין א באר,
טייל זענען יוצא ידי שנים,
דער וואוילער לערנט גאר אור החיים,
בשעת די עובדים ברענען ביים באטע,
פוסטעווען אנדערע אין די בלאטע,
טומעיה חיים זכו, מ'שטייט אין די רייע,
טשועלנט, גאלא, און קישקע, ס'אמחיה,
אויך קוגעל פון אינו בן יומו א גרויסער ענין,
ספייסי ירושלמי הויעך ווי א בנין,
די שמאלטץ רינט, די ריח איז ניחוח,
בשעת מ'שמועס און פלאטיקירט הויעך,
די ווייב טעקסט און סיקירט, איך דארף דיך דא,
פארוואס נעמט מעריב דאנערשטאג, צוויי און א האלב שעה,
ווייב טייערע היינט איז דא א גרויסע שיעור,
א מקובל אין פלעטבוש... מאטי פליז פעסס מיר די ביר,
נאך א נאכט אין דעלי פיפטי טו,
מזל טוב, צווייע ביינאכט ער איז דא,
העלא זאגט זי, וואס האט דער צדיק פאקויפט,
וואס האט מען דארט געפרעסן און געזויפט,
דיין רעקל זאגט טשולענט און דיין ציצית זאגט קוגעל,
איך זעה ער האט געלאזט אויף דיר א רושם א זיגל.