די פארכמארעטע לבנה שיין.
נשלח: דאנערשטאג אקטאבער 01, 2015 4:58 am
געשריבן אונטער די השראה פונעם פריש געמאכטן הארץ געזאנג פון [tag]רויטע וואנצעס[/tag]: איך פיהל.
ווען דער נפש קלאצט
א נשמה געזאנג שפראצט
די נשמה עס לעכצט
די הארץ מיט קרעכצט
א געוויין, קול דממה דקה
מיט טיפע געגועים געמישט טאקע
די פינסטערע נאכט מיטשפילט
אן אומעטיקייט אנגעפילט
א קשיא הענגט אין חלל
פארוואס בין איך פארלאזט כשלל
א ווידערקול טוט זיך הערן
צו וועמען קען איך מיך קערן
א טויטער זעל, ארעם פון שפראך
עפעס וויל ער, דערטאפט נישט די זאך
א שאטן שטעלט זיך, לאכט א בייזע געלעכטער
וואס וויל ער, דער שט"ן דער שלעכטער
פארקלאפט איז די נשמה, פארצווייפלט אזוי
ווער קען דאס אויסמאלן גענוי
לבנה כמארעס שמייכלט ראמאנטיש
דו ביזט מער נישט רעלעוואנטיש
א נארישער אור חוזר פונעם זון
שפאצירט ווי א קעניג, האט נישט קיין זין
מיר זענען אלע ווי דער לבנה
לאכן אדוכשפאצירנדיג א צירקל כל שנה
איידל מאיעסטעטיש, אנע אייגענע שיין
א טריף אין הארץ, יא, איך וויין
פלאסטישע גופים, פאלשע מענטשן
וועם זאל איך לויבן, ליבן, און בענטשן
אליינס פארכמארעט אין מיין ווינקל
יא, ס'איז חושך, פינסטער, און טינקל
ווען וועט די זון צוריק אויפשיינען
ווען וועל איך ענדיגן וויינען?!
ווען דער נפש קלאצט
א נשמה געזאנג שפראצט
די נשמה עס לעכצט
די הארץ מיט קרעכצט
א געוויין, קול דממה דקה
מיט טיפע געגועים געמישט טאקע
די פינסטערע נאכט מיטשפילט
אן אומעטיקייט אנגעפילט
א קשיא הענגט אין חלל
פארוואס בין איך פארלאזט כשלל
א ווידערקול טוט זיך הערן
צו וועמען קען איך מיך קערן
א טויטער זעל, ארעם פון שפראך
עפעס וויל ער, דערטאפט נישט די זאך
א שאטן שטעלט זיך, לאכט א בייזע געלעכטער
וואס וויל ער, דער שט"ן דער שלעכטער
פארקלאפט איז די נשמה, פארצווייפלט אזוי
ווער קען דאס אויסמאלן גענוי
לבנה כמארעס שמייכלט ראמאנטיש
דו ביזט מער נישט רעלעוואנטיש
א נארישער אור חוזר פונעם זון
שפאצירט ווי א קעניג, האט נישט קיין זין
מיר זענען אלע ווי דער לבנה
לאכן אדוכשפאצירנדיג א צירקל כל שנה
איידל מאיעסטעטיש, אנע אייגענע שיין
א טריף אין הארץ, יא, איך וויין
פלאסטישע גופים, פאלשע מענטשן
וועם זאל איך לויבן, ליבן, און בענטשן
אליינס פארכמארעט אין מיין ווינקל
יא, ס'איז חושך, פינסטער, און טינקל
ווען וועט די זון צוריק אויפשיינען
ווען וועל איך ענדיגן וויינען?!