"האספו" - ואגידה לכם (אסיף/וועקער #6)

[אדנירם]

[center]א.[/center]

די וואך הייבט זיך אן די פרשה מיט איינע פון די עשרה נסיונות שבהן נתנסה אברהם אבינו. דער באשעפער זאגט פאר אברהם [דאן, נאך 'אברם'], דער מייסד האומה הישראלית, ווי פאלגענד (בראשית יב, א): "לך לך מארצך וממולדתך ומבית אביך, אל הארץ אשר אראך". מיר אלע ווייסן אז דער נסיון איז געווען, די באפעל פון גיין צום אומבאוואוסטן עתיד; "אל הארץ אשר אראך", אזא בחינה פון 'פארלאז דיך אויף מיר'.

אבער אריינקלערנדיג דערין, איז אביסל שווער צו פארשטיין פארוואס טאקע האט אים דער באשעפער געגעבן אזא נסיון. סתם גיין זען אויב אברהם וועט זיך טאקע ארויסלאזן 'אל הלא נודע', מיט בטחון אז דער באשעפער וועט אים נישט פארלאזן?!

אבער וואס מאכט בעצם פיל שווערער צו פארשטיין דעם 'נסיון', איז די המשך פון גאטס ווערטער צו אים (שם, ב-ג): "ואעשך לגוי גדול, ואברכך, ואגדלה שמך, והיה ברכה: ואברכה מברכיך, ומקללך אאר, ונברכו בך כל משפחת האדמה".

אברהם אבינו באקומט א הבטחה מן השמים, אז אויב ער וועט נאר גיין 'אל הארץ אשר אראך', וועט ער באקומען אלעס גוטס אויף א גאלדענעם טאץ. ער וועט אויפשטעלן א גרויס פאלק, ער וועט זיין געבענטשט און האבן אן אנגעזעענעם נאמען, דער עולם וועט זיך וואונטשן צו זוכה זיין צו דאס וואס ער וועט זוכה זיין. און נישט פארגעסן, אברהם אבינו גייט יעצט גאר אריבער א 'נסיון'. צו ווערן א מולטי-מיליאנער, וועלט בארימט, און א ראש השבט, איז קיין קונץ צו גיין וואו אימער, ווען דער סוף וועט זיין אז 'ונברכו בך כל משפחות האדמה'.

[center]***[/center]
מיט דעם איז דער נסיון טאקע אויך אנדערש פון אלע אנדערע נסיונות.

ווען אברהם אבינו טאנצט אריין אין פייער אין אור-כשדים, גייט ער אריין מיט מסירות נפש גרייט אויף קידוש ה'.

ווען ער ווארפט ארויס זיין עלטסטן קינד ישמעאל פון הויז, שניידט ער ארויס א שטיק פון זיין עצם וועזן, צוליב דעם דבר ה'.

ווען ער האט צרות מיט פרעה און אבימלך צוליב זיין ווייב שרה'ס הערליכן אויסזען, ליידט ער ווייטער צוליב'ן פאלגן גאט.

ענדגילטיג ווען ער גייט שחט'ן זיין באליבטן יצחק, האלט ער ביים שפיץ פון 'הקרבה', אלץ כדי צו טון דעם רצון ה'.

ווידער דא, געבט אים גאט א לאנגע ליסטע פון גוטע זאכן מיט וואס ער איבערצייגט אים אז ס'לוינט זיך צו קומען 'אל הארץ אשר אראך'. וואס איז דער נסיון?!