קאווע שטיבל

אן אשכול געווידמעט פאר הערות'לעך און באמערקונגען אין גראמאטיק און ווערטער אויסלאגע.

ביטע לייגט א נומער לויט די רייע, אזוי מיט דער צייט וועלן מיר האבן א גאנצן בוך מיט כללים.
איך האב נישט קיין שום פלאן איבער וואס צו שרייבן, עס וועט לויפן לויט וואס עס קומט מיר ארויף אויפ'ן געדאנק, גרייזן וואס איך טרעף ביי אנדערע, און פארשטייט זיך, גרייזן וואס אנדערע טרעפן ביי מיר.
לעצטנס איז דא געווען א שמועס צו יואלי דער בייבל קריטיקירער קען יא ענגליש אדער נישט. אזויפיל איז מיר קלאר אז זיין מאמע לשון אידיש קען ער מן הסתם נישט! ס'איז עפעס א מסכת סתומה וואס מ'לערנט נישט אין ערגעץ, סיידן אויב איינער לייגט זיך אריין דערינען צוליב פרנסה אדער האבי.
ניינציג פראצענט אידישע אדווערטייזמענטס זענען עקסטרעם גרייזיג, און אפילו די פראפעסיאנאלע מארקעטינג קאמפאניס ווי מידיא אטג און גי.סי.ענ.וויי. לאמיר האפן אז דא וועט דינען אלס א פלאטפארמע צו אדרעסירן דעם פראבלעם.
איי וועט יואב פרעגן וועמען גייט עס אן? דער תירוץ איז: איף יו דו איט, דו איט רייט!

וזה החלי:

1. ווערט און ווערד זענען צוויי ווערטער (הערסט יואב?!).
2. אן עי"ן פאר אן ענדע נו"ן שרייבט מען אין די פעלער: נאך א מ"ם אדער נו"ן, צ"ב: שווימען, ליינען; נאך א נג אדער נק, צ"ב: געלונגען, געדאנקען; און נאך א למ"ד דעמאלט ווענדט זיך, אויב איז דא א וואקאל פאר א למ"ד צ"ב: שפילן, מאלן, שרייבט מען נישט קיין עי"ן, און אויב איז דא א קאנסאנאנט פאר דעם למ"ד, צ"ב: שיפלען, קיצלען, שרייבט מען יא אן עי"ן. איי וועט יואב פרעגן פארוואס? דער תירוץ: ווייל אן דעם הערט זיך נישט דאס ווארט מיט א קלארקייט, דוק וטישטעך.

המשך יבוא.

נ.ב. פאר אלע אייערע שרייב ארבעט קענט איר זיך ווענדן צו מיר אין אישי. צופרידנהייט גאראנטירט בעז"ה.