וואס איז די ציל?

[גראדעמעכעלע]

אין די ארומיגע אשכולות, מלפני און מאחורי, האט זיך שוין אפגעטון היציגע דעבאטעס אויפן ענין פון די חיוב צו ברענגען ווי מער קינדער אויף די וועלט, אבער דאס איז לכאורה כו''ע מודה אז רצון ה' איז אז אויב קען מען דארף מען ברענגען ווי מער מען קען, וואס איז סיבה פון דעם? לכאורה די פשוטע סיבה איז אז עס זאל זיין וווי מער מענטשן וואס דינען דעם באשעפער, דאס הייסט דער באשעפער האט מגלה געווען וואס ער וויל פון כלל ישראל אין די תורה, און ער האט געגעבן 612 מצות, און כדי עס זאל זיין אסאך מענטשן וואס זאלן דאס מקיים זיין האט ער מחייב געווען מיט א מצוה פון פרו ורבו,

דאס שטימט מיר אבער נישט מאטעמאטיש, ווייל וואס טוט מען לכבוד דעם, מען איז פארנומען פין די 20 ביז די 60 מיט ברענגען די קינדער אויף די וועלט און זיי ערציען זיי מפרנס זיין און קעיר נעמען פון זיי, זיי חתונה מאכן, אזוי איז מען פארנומען די אלע יארן מיט קוים א מינוט צו אטעמען אלעס כדי צו ברענגען קינדער וואס גייען טון דעם רצון השם, און וואס גייען זיי טוהן? זיי וועלן זיך לעבן א לעבן ביז די 20 און נאכדעם זיין פארנומען ביז די 60 מיט ברענגען נאך קינדער,

וואס קומט אויס? אז רוב כלל ישראל האט פאר זיך צייט בערך פון די 13-14 ביז די 20 און פון די 60-65 ביז די 80, און די איבריגע צייט איז מען בעיקר עוסק אין ברענגען אין מגדל זיין קינדער, דאס הייסט רוב צייט גיט כלל ישראל אוועק אויף אויפצוציען קינדער,

איז דאס טאקע די רצון השם צו האבן א פאלק וואס ציט אויף קינדער? איז דאס די תכלית? איך האב אייביג פארשטאנען אז די עיקר ציל פין די תורה איז דינען דעם באשעפער, דאס הייסט לערנען דאווענען, טון זאכן וואס ברענגען נאנט צום באשעפער, אויב אזוי מאכט עס סענס אז בסה''כ זאל איבער בלייבן בערך 20 יאר וואס א איד קען אין דעם עוסק זיין???