קאווע שטיבל

קול דודי האט געשריבן: די פונקטליכער פארמאלע הלא הוא כתוב בספר הוויקיפידיע.

מ'דארף עס קענען ליינען און פארשטיין.
ס'האט גענומען אסאך יוטוב קליפס צו פארשטיין אביסל רעלאטיוויטי אדער אנדערע פיזיקס. זיי זענען זייער גוט מסביר, אבער זיי הייבן אן מיט א השערה אז דער וואס גייט עס קוקן האלט שוין אויף א שטאפל ווייטער ווי אונז חסידים, במילא האב איך עס געמוזט הערן פון אסאך אנדערע, און יעדער האט מדייק א אנדערע פינטל.
דאס איז געווען פאר איך בין אנגעקומען צו ק"ש, ומצאתי את שאהבה נפשי.

און פארוואס ליכט אין א לויפענדן באן פליט די זעלבע שנעל ווי ליכט אינדרויסן פארשטייסטו יא?

קול דודי האט געשריבן: הלא הוא כתוב בספר הוויקיפידיע.

א לינק ביטע.

כפתור האט געשריבן:איך שטעל מיך פאר אז ס'פעלט מיר אפאר/אסאך כללים און פיזיקס צו קענען דאס כאפן.

עס זעהט מיר מער אויס א חסרון ידיעה אין מאטעמאטיק.
צו פארשטיין וואס איז די חילוק פון linear ביז exponential, וואלט איך דיר געזאגט אזוי,
נעם דעם נומער 2, דאבל עס אין 2, וועסטו באקומען 4,
ווידער אין 2, וועסטו באקומען 8, דערנאך 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024,
ביים 30׳טן טריט וועסטו האלטן איבער א ביליאן.
יעצט זאג מיר דער חילוק פון דעם 100׳טסטן מאל און דעם 101׳טסטן מאל.

פארוואס? האט געשריבן:

קול דודי האט געשריבן: הלא הוא כתוב בספר הוויקיפידיע.

א לינק ביטע.

http://en.wikipedia.org/wiki/Kinetic_en ... gid_bodies

באמת די איינציגסטע וויכטיגע זאך צו געדענקען איז אז מאמענטאם איז געוואנדן אין גאמע (גימל יוונית)

where v= velocity of object and c = speed of light, as always.m

אינטרעסאנט.
https://youtu.be/lR4tJr7sMPM


Sent from my iPhone using Tapatalk

ס'איז א שפיעל מיט ווערטער, ער זאגט אליינס אז מ'קען נישט גיין שנעלער ווי די ספיד אף לייט.

ס׳איז אויך אינטרעסאנט אנצומערקן אז עס זענען דא וואס היפאטיזירן אז עס זענען דא פארטיקלס וואס הייסן טעקיאנס וואס גייען אלעמאל שנעלער ווי ליכטיגקייט (רוב נעמען אבער טאקע אן אז זיי עקזיסטירן נישט).

אויך, די עקספענשאן פון די אוניווערס [ספעיס בעצם] (דורך טונקעלע ענערגיע) גייט שנעלער ווי ליכטיגקייט (ווי ווייטער עס איז פון אונז). אבער דאס איז נישט קיין פארטיקל.

די עקספענשען פון די יוניווערס איז דורכדעם ואס ספעיס אליין ציעט זיך אויס. גארנישט לויפט נישט אין ערגעץ באמת, יעדע משהו ספעיס אויף זיין אייגן מקום ציעט זיך אויס.

בנוגע רעיס פון ליכטיגקייט איז אינטרעסאנט צוצוצייכענען דעם אילומינעישאן פראבלעם אין מאטעמאטיקס. דאס וויל וויסן אויב איז שייך א פארמאכטן צימער וואס אלע ווענט זענען שפיגלעך און די גאנצע צימער זאל נישט ווערן באלאכטן פון איין ליכט (שורש).

דער תירוץ איז אז יא.

מי אני האט געשריבן:ס׳איז אויך אינטרעסאנט אנצומערקן אז עס זענען דא וואס היפאטיזירן אז עס זענען דא פארטיקלס וואס הייסן טעקיאנס וואס גייען אלעמאל שנעלער ווי ליכטיגקייט (רוב נעמען אבער טאקע אן אז זיי עקזיסטירן נישט).

ובזה אז צייט ווערט נפעל און איז מקושר מיט די שנעלקייט וכו׳ פון ליכטיגקייט, ועיין באשכול זו (וזו) באריכות, איז דא אין דעם אזא וויץ:

דער בּאַרטענדער זאגט פאר׳ן טעקיאן ״אונז סערווירן נישט חברה וואס גייען שנעלער ווי ליכטיגקייט״. א טעקיאן וואָקט אריין אין א בּאַר.

דער פיזיקער דר. קלאַוּס שאַרנהאָרסט האט היפאזיטירט אז ס׳איז יתכן אז א פאָטאַן זאל קענען גיין א גאר קליינע משהו שנעלער ווי די באשטימטע שנעלקייט פון ליכטיגקייט, וואס איז 299,792,458 מעטער [186,000 מייל] א סעקונדע אין א גענצליך ליידיגע וועקיוּם [באקאנט אלס c]. דאס איז ווייל באמת איז א וועקיוּם נישט גענצליך ליידיג. ווי באקאנט זענען דא דערין וועקיוּם פלאָקטוּעישאנס וואו פּארטיקלען מיט זייערע אנטי פּאָרן קומען ארויס ספאנטאן פאר גאר א קורצע וויילע און טוהן זיך באלד אניהילירן. בשעת (די געוואלד קורצע) מעשה אבער טוהן זיי אויסטוישן צווישן זיך אדער אליינס צוריקנעמען א [ווירטואלע] פאָטאַן. ווען מ׳נעמט דאס אריין אין חשבון דעמאלטס האט אונזער פאָטאַן וואס פארט דאס דורך די אויבנ-דערמאנטע שנעלקייט פון c.

יעצט, אין קוואנטום פיזיקס איז דא די קאסימיר עפעקט. דאס איז א סארט פּרעשור וואס ווערט געשאפן ווען איך שטעל צוויי (פלאכע) פּלעיטס איינע נעבן דאס אנדערע. דאס (בקיצור נמרץ מאד) קומט צושטאנד וויבאלד די ווייטקייט צווישן די צוויי פּלעיטס איז גורם אז א [ווירטואלע] פאָטאַן וואס איר וועיוולענג [וואס א פאָטאַן, ווי יעדעס קוואנטום פּארטיקל, האט אויך וועיוו פּראפּערטיס כידוע] איז דאפלט אזוי לאנג ווי די ווייטקייט צווישן די פּלעיטס זאל דארט נישט קענען צושטאנד קומען. וממילא איז דא אן אימבּאלאנס צווישן די [ווירטואלע] פאָטאַנס וואס קענען צושטאנד קומען אינדרויסן פון צווישן די צוויי פּלעיטס און די [ווירטואלע] פאָטאַנס וואס קענען צושטאנד קומען צווישן די צוויי פּלעיטס וואס דאס איז גורם דעם פּרעשור און עפעקט. (דאס ווערט באטראכט ווי א סארט ״נעגאטיווע ענערגיע״.)

קומט אויס אז ווען א (געהעריגע) פאָטאַן גייט למשל צווישן די צוויי פּלעיטס דארף עס צו גיין שנעלער ווי c, וויבאלד ווייניגער [ווירטואלע] פאָטאַנס קענען צושטאנד קומען דארט. דאס ווערט גערופן דעם שאַרנהאָרסט עפעקט על שמו.

מ׳טענה׳ט אז דאס עפעקט איז צו קליין [1 פון 10³²] צו פראדיצירן א פאראדאקס אין צייט [״טיים טרעוול״, קאָזעליטי וכו׳] וכדומה.

דאס צו אויסברייטערן נאך מער איז אז לגבי מהירות האור איז דא אינעם פעלד פון אַפּטיקס דאס ריפרעקטיוו אינדעקס. דאס רעכענט ווי שנעל די מהירות האור איז דורך א געוויסע ״זאך״ [מיִדיִאוּם]. דאס ארבעט דורך דעם וואס איך דיווייד c, וואס איז איר מהירות אין א וועקיוּם אן (בעצם) גארנישט/ליידיג (אחוץ די פריערדערמאנטע פלאָקטוּעישאנס) כנ״ל, ביי די פעיז וועלאסיטי פונעם וועיוו. די פעיז וועלאסיטי איז ווען איך באטראכט די שנעלקייט פון די אינדיווידואלע וועיווס בתוך דעם גרופע פון ריפּיִטיִנג וועיווס, דהיינו ווי לאנג עס נעמט פאר איין קרעסט/הויכקייט פון דעם וועיוו אנצוקומען צום נעקסטן מקום וואו עס איז אזוי הויך [אינעם מיִדיִוּם] (דאס קען זיין אנדערש פונעם גרופע וועלאסיטי פונעם וועיוו, ווי שנעל די גאנצע גרופע [ענוועלאפּ] ריקט זיך אויפאמאל/צוזאמען, וואס קען בדרך כלל גיין שטאטער). ווי גרעסער די אינדעקס נומער אלס שטאטער גייט די ליכטיגקייט. אין א וועקיוּם קומט די ריפרעקטיוו אינדעקס אויס צו 1, וואס מיינט אז די מהירות האור איז פונקט 1 די שנעלקייט c. אין וואסער למשל קומט דאס אויס צו 1.333, וואס מיינט אז עס איז 1 און א דריטל מאל אזוי שטאט ווי סתם c. דעם שאַרנהאָרסט עפעקט גיבט אן אינדעקס דערפאר ווייניגער ווי 1.

*

אז מ׳רעדט שוין פון דעם ריפרעקטיוו אינדעקס און פעיז וועלאסיטי איז אינטרעסאנט צוצוצייכענען צו סנעל׳ס געזעץ אין אַפּטיקס. דאס לויטעט אז אויב צוויי אנדערע מיִדיִאַ [צוויי אנדערע ״מיִדיִוּמס״] אוואו די וועיוו גייט דורך קומען זיך צאם און מען באטראכט דאס ווי א גראדע פלאכע ליניע, דעמאלטס קוק איך אויף די פּערפּענדיקיולער ליין וואס לויפט פון אויבן-אראפ דורך דעם פלאכע ליניע אין א פונקט 90° ענגעל; גערופן דעם ״נארמאל״ אין דזשיאמעטרי. ולגבי דעם ״נארמאל״ איז די סיין פונעם ענגעל אינעם צווייטן מיִדיִאוּם וואס עס מאכט מיט דעם ״נארמאל״ דיוויידעד ביי די סיין פונעם ענגעל וואס עס מאכט אינעם ערשטן מיִדיִאוּם [די ענגעלס פון אינסידענס], וועט זיין די זעלבע ווי די פעיז וועלאסיטי דערפון אינעם צווייטן מיִדיִאוּם דיוויידעד ביי די פעיז וועלאסיטי דערפון אינעם ערשטן מיִדיִאוּם. דאס וועט זיין די זעלבע ווי דאס וואס מען באקומט ווען מען דיווייד די ריפרעקטיוו אינדעקס פון די וועיוו אינעם ערשטן מיִדיִוּם ביי די ריפרעקטיוו אינדעקס פונעם וועיוו אינעם צווייטן מיִדיִאוּם.

דאס גייט צוזאמען מיט פערמאט׳ס פּרינציפּ אין אַפּטיקס וואס לויטעט אז א רעי פון ליכט/וועיוו וועט דורך גיין די מיִדיִאַ דורך דאס דרך וואס קאסט פאר איר דאס ווייניגסטע צייט בסך הכל [דורך ביידע מיִדיִאַ יעדעס איינס מיט איר ריפרעקטיוו אינדעקס].

אן אינטרעסאנטע זאך וואס איז מקושר צו דעם געזעץ איז דאס פענאמענאן פון סנעל׳ס פענסטער. דאס איז אז ווען מען איז אונטער די וואסער אין מ׳קוקט ארויף צום סוּרפעס גייט מען נאר זעהן א סירקעל וואו די ליכטיגקייט/פאָטאַנס אנטלויפן ארויס צום אנדערן מיִדיִאוּם פון לופט. ארום/ווייטער ווי דעם גייט מען נאר זעהן דאס אפשפיגלונג פונעם וואסער פון וואס איז אונטער די וואסער אדער אינגאנצן טונקל. כזה:
דאס איז וויבאלד די פאָטאַנס וואס קומען פון ווייטער מעט אן אנדערן ענגעל האבן נישט גענוג שטארקייט ארויסצוגיין [ווען זיי קומען אן צום סוּרפעס; די קריטישע ענגעל] צום אינדעקס פונעם לופט מיִדיִאוּם און ווערן צוריק געשפיגלט/ריפרעקטעד.

איין זאך לויפט יא שנעלער.
די גאליציאנער וואס לויפט שנעלער אויס צו לעשען די לעקטער...

היינו טעמא ד'פעני, והיינו טעמא ד'לייטס...

עס איז אינטרעסאנט ווי דער רלב״ג (איוב פרק לז) רעדט איבער דאס שנעלקייט פון ליכטיגקייט, אינעם קאנטעקסט אז עס איז שנעלער ווי דעם קול און וועגן דעם הערט מען דעם דינער שפעטער ווי מ׳זעהט דעם בליץ:

כי הסבה ברעם והברק אחד כמו שנזכר בספר האותות, אבל כי הרעם ישמע אחר הברק זמן מה לפי שהמובט מגיע אל הראות בזולת זמן והקול מגיע אל חוש השמע בזמן לפי שהגעתו אליו יהיה בתנועה ממקום ההכאה אשר תחדש הקול עד חוש השמע והיא תהיה בזמן בהכרח, והנה יקרה כשהיה מקום הברק והרעם סמוך לאופק שיראה הברק ולא ישמע הרעם לרחקו ממנו כי תכלה התנועה קודם הגעתה אל חושינו.

אויב פארשטיי איך גוט זיינע ווערטער, זאגט ער עפעס אז ליכטיגקייט לויפט 'בכלל נישט' (סאו טו ספיק), און דעריבער זעהט מען עס 'גלייך' ''בזולת זמן'', משא''כ קול וואס לויפט יא, און איז תלוי בזמן...

Sent from my KFDOWI using Tapatalk

יא יא. עס האט מיר דערמאנט פון וואס איך האב געשריבן דא אז דר. דזשעיסאן לייל וויל אָננעמען אז די שנעלקייט פון ליכטיגקייט צו אונז איז אינפיניט און אנדערש פון איר שנעלקייט אוועק פון אונז.

מי אני האט געשריבן:יא יא. עס האט מיר דערמאנט פון וואס איך האב געשריבן דא אז דר. דזשעיסאן לייל וויל אָננעמען אז די שנעלקייט פון ליכטיגקייט צו אונז איז אינפיניט און אנדערש פון איר שנעלקייט אוועק פון אונז.

עיינתי ומצאתי נחת, הגם 'אנצונעמען' אזוי איז ווי פארשטענדליך א ריין פונדאמענטאליסטישע צוגאנג צו סייענס, אבער למיחש מיהא בעי[emoji3]

Sent from my KFDOWI using Tapatalk

מי אני האט געשריבן:יא יא. עס האט מיר דערמאנט פון וואס איך האב געשריבן דא אז דר. דזשעיסאן לייל וויל אָננעמען אז די שנעלקייט פון ליכטיגקייט צו אונז איז אינפיניט און אנדערש פון איר שנעלקייט אוועק פון אונז.

שבתי ו'ראיתי' אז עס פארענטפערט נישט דעם רלב''ג, ווייל ער רעדט דאך פון למעשה זעהן וואס דאס איז א ראונד טריפ פון לייט וואס נעמט לכו''ע 186,000 א סקונדע אין איז תלוי בזמן.

אבער א שיינער צושטעל.

Sent from my KFDOWI using Tapatalk

פארוואס איז זעהן א ראנד-טריפ?
פין דארט צי דיין רעטענע וואו-וועי, ניין?

איך האב נאך נישט געליינט די לינק

וואס [tag]תוהו ובוהו[/tag] מיינט מסתם צו זאגן איז אז אויב מעסט מען די שנעלקייט פון ליכטיגקייט און מען געבט עפעס א מאס/צאל דערפאר, דאן נעמט מען דאך אטאמאטיש אריין סיי אונזער ״אהין״ קוקן און סיי דעם ״צוריק״ פון די ליכטיגקייט צו אונז, צוזאמען; אנדערש איז דאך נישט שייך צו מעסטן. וממילא פארענטפערט דאס נישט דעם רלב״ג וואס כנראה געבט א מעסטונג דערפאר. דאס איז אחוץ אויב מ׳גייט אריינקוועטשן אינעם רלב״ג אז ער מיינט טאקע נאר די חלק חלק הראות פון אונזער זייט און די שנעלקייט צו אונז דייקא. אבער ער האט מסתם געהאלטן ווי אריסטו אז דאס איז בלא זמן אפילו מיט א געהעריגע מעסטונג (אחוץ טאמער גייט מען די גאנצע מהלך אריינקוועטשן אין אריסטו אויך...).

עכ״פ וועגן דעם האב איך געשריבן דערויף אז עס האט מיר ״דערמאנט״. נישט מער.

מי אני: אינטרעסאנט איז אז ..."פייבער אפטיקס"... טוט טרענסלעיטן לייט (ליכט) פולסעס אין שטימע (אויך צו עלעקטריקל סיגנאלן). דאס איז א סך שנעלער און ס'האנטהאלט אויך א ברייטער'ן תוכן (בראאד-בענד) ווי דירעקטע עלעקטרישע סיגנאלן פון דעם אריגינאלן סיסטעם. פון עטליכע גיגא-בייטס פער סעקונדע...!

ביידע סיסטעמס קענען האבן הלכה'דיגע אימפליקאציעס. למשל אזוי ווי הערן הבדלה אדער קריאת המגילה דורכ'ן טעלעפאן. (ווען איינער איז אין האספיטאל). וואס לויט רוב פוסקים איז מען יוצא. אויסער ביי תקיעת שופר. ווייל דארט מוז מען הערן דעם אריגינאלן קול. און דער טעלעפאן (אדער סיי וועלכער אנדערער ספיקער סיסטעם) זענען עלעקטרישע סיגנאלן וואס טוען רעפראדוצירן דעם אריגינאלן קול (קול הברה). ממילא איז מען נישט יוצא...!

פייבער אפטיק איז פשוט נאך א מהלך פין טרענספערן מהכא להתם - אנשטאט שיקען עלעקטריק שיקט מען לייט וואס איז שנעלער און האט אויך נישט קיין פריקשען (היטץ).
ווייל מען קען שיקן זייער שנעל אן קיין קאנסעקווענטצען איז די בענד-וויד באטעל-נעק נאר די צוויי זייטען

פייבער אפטיק אליין טון גארנישט טרענסעלעטן - ס'פעלט אבער אויס א אינ-קאדינק און די-קאדינק פראסעס אויף ביידער זייטען, ווייל סיי דער מייק און סיי דער ספיקער ארבעט מיט עלקעטריק און נישט מיט לייט

איך פארשטיי נישט פארוואס דו קלערסט אז דאס טוישט עפעס להלכה -
און קיין איינע פין די טרענספער מהלכים גייט נישט עכעט דער קול און ווערט איבערגדרייט פין מעגענעט צי עלעקטריק וכו' (אויסער צוויי קאפס מיט א שטריק און דערמיט)

אפשר מיינסטו מחלק צי זיין פין ענעלאג ביז דיטשעטעל (פייבער פארשטיי איך קען נישט, אדער לוינט נישט, צי מאכן ענעלאג, און לויפט אייביק אין פאלס\דיגיטעל)
עלקטריק סיסטעמס קענען היינט אויך זיין דידשיטעל - וואס דאס איז נאך א טרענספערמעשן (דער מענטש רעדט ענעלאג, אויב מען קען אזוי זאגן) פין די משמיע