שערי מדע לא ננעלו - א מעסעדש צו די פילע געסט

מאכט אייך היימיש און באקוועם...
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

E4ED55F0-804E-4F6C-A99E-BF33227500CD.jpeg

בענין די כח פון קאמעדי במשנתו של פרידריך שילער.
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

מי אני האט געשריבן:
הקובץ המצורף IMG_6978.jpg לא זמין יותר.

במשנתו של יצחק אסימאוו. קען זיין אז דאס איז די סיבה פארוואס ״שמייכל״ אשכולות און תגובות האבן מער לייקס ווי זייערע קאלעגעס אין ״וויסענשאפט״ (אדער ״העמק דבר״)...

האלט א מינוט! איז דאס אליינס א וויץ?...
מעטא.

B6F0B1A5-DB56-445D-AA12-61061AA2BA5C.jpeg
במשנתו של העגעל.
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

163AFF62-2AC9-46B6-952A-78C54F9E256E.jpeg

8039983A-69D5-4A37-A500-14DD568D6A3C.jpeg

ומאידך גיסא האט סאָרען קירקעגארד געזאגט:
F1A60624-A3BB-4DB2-9A90-41E9C09DF8E3.jpeg
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
תרמב
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 1282
זיך רעגיסטרירט: מיטוואך יולי 29, 2020 9:28 am
האט שוין געלייקט: 10400 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 2323 מאל

שליחה דורך תרמב »

כאטשיק וועט די וועלט אונטערגיין מיט א שמייכל אויפן עולם’ס פנים, נישט געפערליך.
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

the sign of intelligence is the ability to speak lightly of heavy things and heavily of light things

Charles Maurice de Talleyrand-Périgord
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

אריסטו.jpg
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
berlbalaguleh
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 19503
זיך רעגיסטרירט: דינסטאג יולי 17, 2012 12:57 pm
האט שוין געלייקט: 24393 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 14828 מאל
קאנטאקט:

שליחה דורך berlbalaguleh »

מי אני: אויף א מער ערנסטע נאוט. א שטיקל ראיה צו דיין קאנטענשן קענמען ברענגען פון די גמ' וואס פארציילט אז איינער פון די חז"ל האט אייביג געזאגט, אדער געהערט א מילתא דבדיחותא. נאכדעם האט ער געלערנט הלכות מיט זיינע תלמידים. ווייל דאס מאכט אויף דעם מח און הארץ. און ברענגט אריין א מענטש אין א פרייליכע שטימונג. אזוי ארום קענמען לערנען חידושים און הלכות...!
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

Boyarin.jpg

דר. דניאל בּויארין‎ ברענגט טאקע צו די גמרא אין שבת ל: אין אנהויב פון זיין בוך וואו ער ברענגט צו דעם ציטאט פון אריסטו.

די לעצטע ציטאט איבער כתבי אפלטון קען געבן א סמך צום ברייטערן הגדרה פון סאטירע.
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
berlbalaguleh
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 19503
זיך רעגיסטרירט: דינסטאג יולי 17, 2012 12:57 pm
האט שוין געלייקט: 24393 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 14828 מאל
קאנטאקט:

שליחה דורך berlbalaguleh »

מי אני: ייש"כ. בד"וו. דער ציטאט און טרענסלעישן פון דעם מאמר חז"ל דארפן א שטיקל קארעקשן. די ריכטיגע אפטייטש פון דעם ווארט..."מילתא"...איז א זאך. א יוניט. נישט א..."ווארט"..."ווארט"...הייסט אין גמ' לשון..."מילה"...ווס. ..."מילתא"...!
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

און אינטרעסאנט הגם די כוונה איז נישט הומאר:
Asimov.jpg
Asimov.jpg (35.05 KiB) געזען געווארן 3698 מאל
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

לגבי הומאר און חכמה האט לודוויג וויטגענשטיין געהאט געזאגט:
a serious and good philosophical work could be written that would consist entirely of jokes
אלפרעד נארט ווייטהעד האט געזאגט:
The total absence of humor from the Bible is one of the most singular things in all literature
ואולי לפי ווי דזשים האָלט זאגט:
While there can be laughter without humor — tickling, embarrassment, nitrous oxide, and vengeful exultation have been known to bring it forth — there cannot be humor without laughter. That, at any rate, is what contemporary philosophers think. “The propensity of the state of amusement to issue in laughter is arguably what is essential to its identity,” we read under “Humour” in the Routledge Encyclopedia of Philosophy. But laughter is physical. You need to have a body to do it. So, if the philosophers are right, purely spiritual beings couldn’t really “get” a joke
ואולי געבט דאס שוין נאך א פשט פארוואס (מגילה כה:) כל ליצנותא אסירא בר מליצנותא דעבודת כוכבים דשריא ע"ש.
Saul Bellow believed that Jewish humor defied any effort to understand it. Referring to an essay by Hymen Slate that appeared in The Noble Savage in 1961, he admitted that at least "laughter, the comic sense of life, may be offered as proof of the existence of God. Existence, [Slate] says, is too funny to be uncaused." We laugh
because "Chaos is exposed."
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

דר. סיימאן סינג ברענגט צו פונעם שרייבער דוד כהן:
The process of proving something has some similarity with the process of comedy writing you’re trying to think of a joke out of thin air (that also is on a certain subject or tells a certain story), there's no guarantee that there exists a joke that accomplishes all the things you’re trying to do . . . and is funny. Similarly, if you’re trying to prove something mathematically, it’s possible that no proof exists. And it’s certainly very possible that no proof exists that a person can wrap their mind around. In both cases — finding a joke or proving a theorem — intuition tells you if your time is being invested in a profitable area
און פונעם שרייבער מעט סעלמאן:
Comedy writers all like to think that we’re great observers of the human condition and that we understand pathos, bathos, and all the -athoses. If you wanted to disparage the mathematicians, then you could say that they are cold and heartless, and that they don’t have great jokes about what it’s like to love or to lose, but I disagree. However, there is a difference. I think the mathematical mind lends itself best to writing very silly jokes, because logic is at the heart of mathematics. The more you think about logic, the more you have fun twisting it and morphing it. I think the logical mind finds great humor in illogic
דער שרייבער אַסקער וויילד האט געשריבן:
Humanity takes itself too seriously. It is the world's original sin. If the caveman had known how to laugh, History would have been different
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

דר. קאסטיקא בּראדאטאן שרייבט:
Why do philosophers die laughing? The explanation must have to do with the philosophical attitude itself. At the root of virtually any philosophy there is a strong deconstructive element. The philosopher’s originary gesture is to call everything into question. “Things are not what they seem to be!” is the philosophers’ first commandment. To look at the world philosophically is to see right through it. Whatever passes for real needs to be contested, demolished, abolished. At its essence, philosophy is highly acidic: it dissolves anything it touches. Arthur Schopenhauer regarded this capacity to see the unreality of things as the philosophical gift par excellence

The philosopher can thus find himself alone with his phantasms, caught up between a “real” world that no longer is and an “ideal” one that is too difficult to sell. Sometimes more adventurous minds turn this vision of emptiness into a philosophical program in its own right: that is, a program according to which the world is fundamentally unreal, and human existence is shadowy and phantasmatic in its nature. A higher form of existence — this line of philosophizing goes — may be possible, but we never have access to it. We remain perpetually cut off from it. Indeed, if some god created and placed us here, he must have done it in mockery, just for amusement. That we are nothing but God’s plaything is an insight as old as philosophy itself: Plato for one says as much in the Laws

It is entirely conceivable that philosophers entertaining such a vision, or one close to it, at the moment of their death may well come to think that their lives haven’t been “the real thing.” They now realize that they are dying without having ever lived. At such moments, ironically, existence no longer reveals itself as uncertain, but as something strikingly clear: a farce

Realizing, then, that everything has been set up in such a way as to make you a laughable entity, what is left for you do to? Nothing really, unless you can come up with a counter-laugh. The best thing you can do when the world is laughing at you is to start laughing in turn. Moments from dying, you laugh at yourself, at the entire cosmic mise-en-scène and the deus ludens that has cast you in the farce of existence

Now philosophy, more than ever, is a matter of performance. The philosophers’ laughing at existence at the very moment of their departure from it must be their most significant feat—the ultimate philosophical masquerade. And what is such a laugher if not the best possible way to act out your final philosophical insight — the notion, that is, that you were made in mockery and your life is a cosmic joke? Your existence has been taking place on a stage all along, even though you’ve discovered it only now. You’ve been badly laughed at, mocked, and ridiculed, and you’ve had no idea. The trick, however, is to show no surprise and pretend that you’ve been playing along all this time. This would be to trick the trickster. Ironical existence at its best. That’s how you can preserve some dignity in the comedy of being in which, unasked, you have been cast to play
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

דר. טאמאס הוּרקאַ שרייבט אין זיין הקדמה צו דר. בּערנארד סוּטס' בוך:
Though not widely known, Bernard Suits’s The Grasshopper is one of the most remarkable philosophy books of the twentieth century. It’s utterly unique, a book without peers

This is partly because of its style. Most philosophical works are sober and even ponderous, but The Grasshopper is wonderfully funny as befits its topic of games. You read it with a broad smile on your face, punctuated by loud guffaws: this is laugh-out-loud philosophy. But The Grasshopper is also completely philosophically serious, both in what it says and in how it argues for it
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

דער פילאזאף בּערנארד וויליאמס האט געזאגט:
The majority of philosophers are totally humorless. That's part of their trouble. The number of serious philosophers who succeed in being funny is very small. Pieces of Plato are very funny. Nietzsche is very funny, Kierkegard also. Hume is probably the funniest philosopher. When contemporary philosophers try to be funny, they end up being facetious. I think that all philosophy is in the end ironical, but as an explicit style, humor in philosophy is very difficult
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

לגבי דעם געדאנק און דעם קשר פון הומאר צו חכמה ומחשבה, האט וואָלטער בּענדזשאמין געשריבן:
There is no better trigger for thinking than laughter
און דאס קען זיין א רמז אז לעת״ל ווען עס וועט זיין (ישעיה יא ט) מלאה הארץ דעה וגו׳, וועט זיין (תהלים קכו ב) אז ימלא שחוק פינו. מ׳דארף טאקע זעהן אז דעם (אבות ג יג) שחוק וקלות ראש מרגילין לערוה, זאל דירעקטירט ווערן צו (משלי ז ד) אמור לחכמה אחותי את, און (שם ב ג) כי אם לבינה תקרא, ועיין בברכות נז.
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

Re:

שליחה דורך מי אני »

מי אני האט געשריבן: מיטוואך אוגוסט 03, 2022 4:08 pm אלפרעד נארט ווייטהעד האט געזאגט:
The total absence of humor from the Bible is one of the most singular things in all literature
ישראל חיים טביוב האט גע׳טענה׳ט אין זיין החריפות והחידוד שבתנ"ך, אז תנ״ך איז פול מיט א הומאריסטישע וועג פון שרייבן. ער שרייבט דארט:
ההלצה הדקה והשאננה, והלעג המר והדוקר, מכונים גם שניהם בלשוננו הלאומית בשמות נרדפים רבים. אות הוא, כי ה“הומאר” וה“אירוניה” (כמו שקוראים לשניהם בלשונות הגוים) היו מצויים מאד באומתנו העתיקה. אות הוא, כי העברים הקדמונים היו אמנים גדולים במקצועות ההלצה והלעג, והיו מטפחים ומפתחים אותם בחבה יתרה ובבינה יתרה, עד כי “נתחו” אותם לחלקיהם הדקים מן הדקים, ויקראו שמות לכל גווניהם ובני-גווניהם.

התנ“ך הוא הספר היותר עתיק שבעולם. לשום אומה ובשום לשון אין ספר אשר יוכל להתחרות בזקנה אפילו עם ספרי הנביאים המאוחרים [עס זעהט אויס אז ער האט נישט געוואוסט פון די בּהאַגאַוואַד גיִטאַ און די הינדוּ וועדאַס]. אבל, אף שהתנ”ך הוא “קדמון” מאד, בכל-זאת יש בלשונו ובסגנונו (על תכנו אינני מדבר כלל) רוח-חיים, הרבה יותר מבספרים שנכתבו בלשונות-הגוים מאות שנים אחריו. וביחוד נראה זאת במקצוע “החדוד”, ההלצה והלעג. לצון חריף כזה שבתנ"ך לא נמצא בשום ספרות עתיקה. אות הוא, כי העברים הקדמונים היו עם חריף ושנון מאין כמוהו; ואף שהם היו באמת “גוי קדוש”, לעומת הגוים עובדי-האלילים שבימיהם, בכל-זאת הגדילו לעשות גם בצחוק ובהתולים ובלעג. כי על כן היתה הלשון העברית ללשון חדה מאד.
עס זענען אויך דא די צוויי אקאדעמישע ביכער, וועלכע טוהן דורך הומאר בתנ"ך (בפרט אויף די עקספּענס פון פרויען).
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
באניצער אוואטאר
מי אני
שריפטשטעלער
שריפטשטעלער
הודעות: 5447
זיך רעגיסטרירט: פרייטאג אקטאבער 05, 2018 4:32 pm
האט שוין געלייקט: 13018 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 7101 מאל

שליחה דורך מי אני »

דר. פרענסיס לענדי שרייבט אז תנ"ך האט דוקא יא הומאר, וויבאלד עס האט געוואלט נוצן די מיטל אויך אין איר פולמוס נגד ע"ז און אי-יושר. די סיבה פארוואס מ'זעהט דאס נישט איז וויבאלד ברבות השנים האט מען גאר שטארק פארהייליגט תנ"ך, וממילא עס באטראכט צי ערענסט (וממילא אזא סארט המתרגם פסוק כצורתו הרי זה בדאי כבקידושין מט. וכדומה (הגם דארט איז עס מער אלס דעם אז מ'קען נישט גענצליך מתרגם זיין איין שפראך אין צו אַן אנדערס וכדפירש"י שם, וכדהסביר דר. בּערנארד דוב ספּאלסקי הגמרא הלז), און אז עס איז געווען א חידוש פאר רב כהנא בשבת סג. אז אין מקרא יוצא מידי פשוטו):
Some books suffer from their reputation, and the Bible most of all. The irreligious don't read it, because 'religion' doesn't concern them, and the worshipper meditates in it, it is true, but only along certain well-directed paths. The reverence accorded the Bible is a hindrance, ironically, a form of idolatry; and we forget that real people wrote the Bible out of their common experience. Hence a Bible that was known through quotations in the Talmud, or half-listened to in synagogue; hence the allegorization of the Song of Songs, the pious conformity imposed on Ecclesiastes and Job. Or there is the mechanical recitation of psalms in times of trouble; as if they are a sort of mantra, a magical charm against disaster. 'Don't pray to God, say tehillim (psalms)!' And yet — at least until recently — the Bible escaped being suffocated entirely by unthinking piety, it was still one of the best-known and most-loved of books. And why? Because it is fun and human

The solemn ritual of reading the Bible excluded humour as a valid way of worshipping God, and has created an impression of a stiff and serious document that never relaxes into a smile, so that many sensitive readers have closed their minds to its comic possibilities. For instance, George Steiner speaks of the absence of purely verbal wit in the Old Testament

One of the reasons why we do not associate humour with the Bible is that the Bible is meant to be a 'serious' document, and insofar as humour has content, it is subversive. Indeed, nonsense is the most subversive and threatening of statements, as psychoanalysts from Freud to Lacan have never ceased to inform us. Since the Bible speaks ex cathedra, and for two thousand years was unquestionable, who would suppose that it would question itself? Throughout the ages the pious have distorted and modified its message, because they could not face the implications of what it is saying. It contains Job and Ecclesiastes, the Song of Songs and those desperate cries from darkness, the Psalms. The immutable legal codes were revolutionary onslaughts against paganism and social injustice. The Bible impresses us above all with a sense of dialectic, of ruthless thinking and examination, despite all later editing. And one of the instruments it uses is subtle humour
"איך בין אפילו נישט זיכער אז איך עקזיסטיר, ווי אזוי קען איך זיין זיכער אז...?" - יאיר
"אלס וואס איך ווייס איז אז איך ווייס גארנישט (אחוץ דעם עצם פאקט)" - סקראטוס
און אפילו אין דעם בין איך אויך נישט זיכער (וכן הלאה והלאה)
בן ישי
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
וְאֶת־הָאֶ֜לֶף
הודעות: 1646
זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג יוני 02, 2016 2:51 am
האט שוין געלייקט: 260 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 791 מאל

Re: שערי מדע לא ננעלו - א מעסעדש צו די פילע געסט

שליחה דורך בן ישי »

ברוכים הבאים צו אלע נייע איינגעשריבענע מעמבערס!

קאווע שטיבל פארמאגט אסאך מער תוכן ווי די הייליגע שוואנצאנעס אפדעיטס אדער די פונקטלעכע דעטאלן איבער ווער ס'האט געהארגעט און פארוואס וכו'

מאכט אייך באקוועם, ליינט און קאמענטירט אויף די באמת אינהאלטסרייכע אשכולות און איר וועט באמת אויפטוהן מיט אייער פרייע צייט.
דוד בן ישי עבדך משיחך
צוויי
מאנשי שלומינו
מאנשי שלומינו
הודעות: 75
זיך רעגיסטרירט: דאנערשטאג דעצעמבער 14, 2023 2:35 pm
האט שוין געלייקט: 63 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 44 מאל

Re: שערי מדע לא ננעלו - א מעסעדש צו די פילע געסט

שליחה דורך צוויי »

איך ווייס נישט צו די געסט קענען בכלל ליינען דעם אשכול פון די צווייטע תגובה און ווייטער
אבימלך
מאנשי שלומינו
מאנשי שלומינו
הודעות: 104
זיך רעגיסטרירט: זונטאג יאנואר 21, 2024 10:24 pm
האט שוין געלייקט: 174 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 77 מאל

Re: שערי מדע לא ננעלו - א מעסעדש צו די פילע געסט

שליחה דורך אבימלך »

צוויי האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 23, 2024 9:54 pm איך ווייס נישט צו די געסט קענען בכלל ליינען דעם אשכול פון די צווייטע תגובה און ווייטער
ער שרייבט פאר די איינגעשריבענע באנוצער

(גראדע מיין איך אז אין שלום עליכם פארום קען מען יא ליינען די גאנצע אשכול)
סוף טוב הכל טוב
היימישער באניצער
היימישער באניצער
הודעות: 526
זיך רעגיסטרירט: מאנטאג יולי 31, 2023 9:04 pm
האט שוין געלייקט: 263 מאל
האט שוין באקומען לייקס: 485 מאל

Re: שערי מדע לא ננעלו - א מעסעדש צו די פילע געסט

שליחה דורך סוף טוב הכל טוב »

צוויי האט געשריבן: דינסטאג יאנואר 23, 2024 9:54 pm איך ווייס נישט צו די געסט קענען בכלל ליינען דעם אשכול פון די צווייטע תגובה און ווייטער
טאקע א נארישקייט מצד די הנהלה דא.

דער דרויסענדיגער באזוכער הייבט נישט אן צו וויסן וואס פארא אוצרות עס ליגן דא.
רעאגיר