יישר כח ממי שאמרו פארן נעמען די מי זיך צו מתייחס זיין צו מיינע ארעמע הערות.
ממי_שאמרו האט געשריבן:די עיקר וואס איך האב געוואלט טוהן אז מסביר זיין זיין כאראקטער, זיין גאווה און חברותא בלב ובנפש מיט די רוימער. דאס איז געווען די יסוד וואס האט מיר אויפגעוועקט צו פרעגן אלע אנדערע קשיות
אייער עיקר נקודה האב איך טאקע מקבל געווען, איך בין היבש מסכים צו אייער אפשאצונג איבער זיין כאראקטער.
ממי_שאמרו האט געשריבן:אין לשון הקודש איז חבורה, זרם, קבוצה, כיתה, עדה, פלג, מגזר, קהילה, אגודה. דאס אלעס קען מען נוצן פאר א גרופע און א שטרעמונג ווי דו רופסט עס. כת איז אייביג געווען זייער א ביליג און נידעריגע אויסדרוק.
איך וועל מער מעיין זיין אין דעם נקודה אי"ה.
ממי_שאמרו האט געשריבן:א קליינע טעות, די חז"ל רופט זיך יא אנדערש פון כלל ישראל. זיי רופן זיך חברים (אזוי ווי חסידים אדער תלמידי הגר"א). און לאמיר טאקע נעמען א פרומע איד אין ארץ ישראל: ווען דו וועסט זעהן געשריבן די ווארט חרדי, קען עס זיין געשריבן אדורך א פרימע, און פונקט אזוי אדורך א פרייע. אבער ווען דו וועסט זיין שטיין "דוס", האסטו נישט קיין ספק ווער עס האט דאס געשריבן און נישט א פרומע איד.
ווען דו וועסט זעהן איינער שרייבן די ליטפאקעס, וועסטו האבן א ספק אז דאס האט געשריבן א מתנגד צו די ליטווישע?
אבער חז"ל אליינס רעפערירן צו זיך אלץ "פרושים" אין די קאנטעקסט פון ויכוחים מיט צדוקים. וואלטן מיר רעפערירט צו זיך אלץ "דוסים" אין סיי וואספארא קאנטעקסט? מיר דאכט זיך אז נישט.
עס איז אינטערעסאנט צוצולייגן וואס איך האב געפונען
דא א ליקוט פון די ראשונים וויאזוי זיי האבן מסביר געווען דעם נאמען "פרושים" (קיין איינער פון זיי שרייבט נישט אז דאס איז א שם של זלזול),
הרב אלחנן שאפף האט געשריבן:בענין למה נקראו חכמי ישראל פרושים כתב הרע"ב בחגיגה ב ,ז מפני שאוכלין חולין בטהרה ופרושים ממגע ע"ה. ובפירוש המשניות להרמב"ם פ"ג דסוטה שקראו חכמים לעצמם פרושים מפני שפורשין מבני אדם עם מידות מגונות, ובערוך ערך פרוש איתא "והתואר פרוש מי שהבדיל עצמו והרחיק עצמו מהליכות והנהגות בני האדם הן לטוב הן לרעה (תוספתא סוטה ספט"ו רבו פרושים בישראל") ובסדר הדורות ג' אלפים ת"ס בשם פילון פ' שחלק מהם פרשו מנשותיהם ובניהם, [וע"ע מהרש"א קידושין עא. ד"ה נזיר בשם יוסיפון שהיה כת בזמן הבית שנקראו נזירים שהלכו להתבודדות כדי שלא לדבר בקלון בני אדם.] ובנצוצי אור לר' ראובן מרגליות (בריש ספרו) כתב מפני שתעודתם ותפקידם היה לפרש את התורה. וברמב"ן (ויקרא יט, ב) איתא דזה מלשון "פרושים תהיו."
ממי_שאמרו האט געשריבן:יוסיפין אליינס שרייבט איין מאהל(און איך ברענג עס נאך אינעם גרויסן ארטיקל) "דאס ליבשאפט פונעם פאלק איז צו די פרושים" (קדמוניות י"ג, י)
אמת, ווייל די רעשט פון כלל ישראל איז געווען צעשפליטערט און פארשידענע קליינע סעקטעס. דאס מיינט אבער נישט אז רוב פון כלל ישראל זענען געווען פרושים. עס איז נאר אז די גרעסטע שטרעמונג איז געווען פרושים. (אזוי ווי איינער זאל זאגן אז סאטמאר איז די גרעסטע קהילה, אבער איז נישט מער ווי א דריטל פון אלע קהילות אינאיינעם). איך האלט אויך אז יוסיפין'ס סטאטיסטיק פון "א דריטל" איז גאר שטארק אונטערגעשאצט, איך זאג נאר אז פון זיין אויסדרוק אז דאס ליבשאפט פון פאלק איז צו די פרושים איז נישט אזא ראיה.
ממי_שאמרו האט געשריבן:הציץ ונפגע האט געשריבן:צום לעצט וועל איך נאר צולייגן אן אינטערעסאנט שטיקל אין קדמוניות היהודים ווי יוסיפין איז טיילווייז מפקפק אין קריעת ים סוף! איך ברענג די ענגלישע איבערזעצונג וועלכע מ'קען ליינען בחנם דא. די שטיקל איז אין קדמוניות, ספר ב' פרק טז אות ה.
יוסיפין האט געשריבן:As for myself, I have delivered every part of this history as I found it in the sacred books; nor let any one wonder at the strangeness of the narration if a way were discovered to those men of old time, who were free from the wickedness of the modern ages, whether it happened by the will of God or whether it happened of its own accord; - while, for the sake of those that accompanied Alexander, king of Macedonia, who yet lived, comparatively but a little while ago, the Pamphylian Sea retired and afforded them a passage (33) through itself, had no other way to go; I mean, when it was the will of God to destroy the monarchy of the Persians: and this is confessed to be true by all that have written about the actions of Alexander. But as to these events, let every one determine as he pleases.
נו, וואס דארפסטו מיר? איז ער געווען א צדוקי אדער א חבר?
ער איז געווען ערגעץ אין צווישן. ער אליינס האט געגלייבט אין קריעת ים סוף, און ער ברענגט אפילו א ראיה (פון אלכסנדר מוקדון) אז אזא זאך קען פאסירן, אבער ווארשיינליך צו געפעלן די 'אויפגעקלערטע' רומיים האט ער געשריבן אין אזא פארווע לשון אז ער שרייבט בלויז נאך וואס עס שטייט אין תנ"ך און אז עס איז גאנץ מעגליך עס זאל פאסירן און אז יעדער קען אליינס מחילט זיין צו קריעת ים סוף האט טאקע פאסירט אדער חלילה נישט. על כל פנים קיין "הרה"ג" און קיין "זצ"ל" קומט זיך אים זיכער נישט...
איבער שני ישו האף איך אז די לינק פון יאיר וועט אייך באפרידיגען, אז נישט וועל איך מער מאריך זיין. איבער דעם ענין צו מען מעג ארויסזאגן דעם נאמען פון אותו האיש, שרייבט שוין דער חוות יאיר (סי' א' השגה י"ב) אז דער עולם קוקט בייזוויליג אויף איינער וואס דערמאנט זיין נאמען, אבער לפי האמת איז נישט דא אין דעם קיין איסור. אויף די נאמען "ישו" אליינס איז דאך דא א שמועס צו דאס איז זיין נאמען. על פי פשטות איז זיין נאמען געווען ישוע, און ישו איז א שפעט-נאמען און איז ראשי תיבות י'מח ש'מו ו'זכרו, קומט אויס אז יש"ו קען מען נוצן לכולי עלמא.
